Μία από τις σπουδαιότερες ιδιαιτερότητες του θεάτρου, είναι η δυνατότητα να στηθεί μία παράσταση οπουδήποτε και να εξυπηρετήσει οποιονδήποτε σκοπό καλλιτεχνικής εξωστρέφειας.

Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη οι πολιτιστικοί οργανισμοί, οι οποίοι επιθυμούν να κάνουν ανοίγματα προς το ευρύ κοινό, διατηρώντας την ακεραιότητα του επιπέδου τους, μα ταυτόχρονα δίνοντας μοντέρνα χροιά σε οτιδήποτε κλασικό. Πρόκειται για ένα θέμα πολιτιστικής διαχείρισης που επιβάλλεται να απασχολήσει στο άμεσο μέλλον τους εκάστοτε υπεύθυνους.

Στο Μουσείο Αυτοκινήτου της Πατησίων, παρουσιάζεται το νουάρ μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι «Τα εφιαλτικά Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό» σε διασκευή της Φρόσως Λύτρα και του Θοδωρή Πετρόπουλου. Η ήδη ρετρό ατμόσφαιρα του χώρου, ανάμεσα σε παλιά αυτοκίνητα της δεκαετίας του ’20 και του ’30, μοιάζει ιδανικός τόπος για να διαδραματιστεί ένα αναλόγου ύφους αστυνομικό έργο.

Ο ιδιοκτήτης μιας μεγάλης συλλογής παλαιών αυτοκινήτων, καλεί λοιπόν, τον Χ. Φ. να παραστεί σε ένα γκαλά στο μουσείο που στεγάζονται τα οχήματα. Όταν όμως ο Χ.Φ. φτάνει εκεί, άμεσα διαπιστώνει ότι παράδοξα πράγματα συμβαίνουν και για να μπορέσει να ξεφύγει από τον αλλόκοτο κλοιό μυστηρίου, θα πρέπει να κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο ως Πουαρό ώστε να λύσει το αίνιγμα ενός φόνου που συνέβη 90 χρόνια πριν, στο Λονδίνο. Αποδεχόμενος την πρόκληση, μεταφέρεται σε μια βικτωριανή έπαυλη, τη βραδιά που ο πολυεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης, αποφασίζει να ανακοινώσει στους συγγενείς του πως άλλαξε τους όρους της διαθήκης, κάτι που τον κάνει ακόμα πιο μισητό στο περιβάλλον του, από ό,τι είναι ήδη. Ώσπου κάποια στιγμή, ακούγεται ο ήχος ενός όπλου και ο άνδρας πέφτει νεκρός. Τότε ο Χ. Φ., ως άλλος Ηρακλής Πουαρό θα χρησιμοποιήσει το δαιμόνιο σκεπτικό του ήρωα για να βρει το δολοφόνο.

Η σκηνοθεσία της Φρόσως Λύτρα, ήταν σπιρτόζικη, γρήγορη και ευχάριστη, πιστή στις νουάρ ταινίες μυστηρίου, όπως εκείνες με τον Ουστίνοφ ή ακόμα και στα παλιότερα ασπρόμαυρα αστυνομικά των αρχών του αιώνα. Χρησιμοποίησε έξυπνα το χώρο του μουσείου, κάνοντας τα εκθέματα, μέρος της πλοκής. Εκεί κρύβεται και η ιδιαιτερότητα της σύλληψης, ότι συνδυάζει δηλαδή, δύο θεάματα σε ένα. Ως προς τις ερμηνείες, ήταν συμπαθητικές, χωρίς εκπλήξεις, μιας και δεν επρόκειτο για κάποιο απαιτητικό έργο. Ο Χρήστος Φερεντίνος, δεν είναι ηθοποιός σε καμία περίπτωση, όμως μιας και ο ρόλος ήθελε αμεσότητα, αυθορμητισμό και άνεση στο διαλογικό κομμάτι, τα κατάφερε ικανοποιητικά. Ο υπόλοιπος θίασος, υιοθέτησε ένα πιο ντεμοντέ ύφος, ώστε να αποδοθεί πιστότερα η εποχή που αναφερόταν. Ιδιαίτερη μνεία στην έξοχη μουσική επένδυση των DNA, που εντυπωσιάζουν πάντα με τις συνθέσεις τους, αλλά και στις ξεχωριστές χορογραφίες της Σοφίας Μιχαήλ, που αποτέλεσαν έναν αρτιότατο συνδυασμό. Τα κοστούμια του Μανόλη Παντελιδάκη, πολύ όμορφα, όπως επίσης και οι κινηματογραφικοί φωτισμοί του Γιώργου Τέλλου.

Εν συντομία, πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό νουάρ, προσαρμοσμένο σε έναν όμορφο και απροσδόκητο χώρο που αξίζει ούτως ή άλλως την επίσκεψη. Οι λάτρεις των ευχάριστων αστυνομικών μυστηρίων, με αγγλικό φλεγματικό χιούμορ, θα μείνουν πολύ ικανοποιημένοι.

Η ομάδα «naan» παρουσιάζει το πρωτότυπο θεατρικό έργο του Θοδωρή Πετρόπουλου «Καλώς ήρθατε Ντετέκτιβ Πουαρό» στον απροσδόκητο χώρο του «Ελληνικού Μουσείου Αυτοκινήτου», κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ