Ένα πρόγραμμα σπουδών αποκλειστικά για όσους επιθυμούν να ασχοληθούν με τη σκηνοθεσία θεάτρου ξεκινάει από τον …
Ιανουάριο 2011 στο θεατρικό εργαστήρι «Ελεύθερο Σχήμα». Καλύπτοντας ένα σημαντικό κενό στο χώρο της θεατρικής παιδείας, το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί σε δύο πεντάμηνους κύκλους μαθημάτων, προσφέροντας την δυνατότητα στους σπουδαστές να διδαχθούν θεωρητικές και πρακτικές αρχές σκηνοθεσίας, υποκριτική, ιστορία θεάτρου, ιστορία της τέχνης, καθώς και μαθήματα γενικής σκηνοθετικής παιδείας
(φωτισμούς, σκηνογραφία, μουσική επένδυση κ.α.)
Διδάσκουν:
Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αμπαζής, Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, Γιάννης Κακλέας, Στέλιος Παυλίδης
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Υποκριτική: Δημήτρης Ήμελος, Αλεξάνδρα Παυλίδου
Devised Theatre: Αμάλια Μπένετ
Δραματολογία- Ιστορία Θεάτρου: Σάββας Κυριακίδης
Θεατρικό Εργαστήρι «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΧΗΜΑ»
Τον Οκτώβριο του 2009, ο σκηνοθέτης Στέλιος Παυλίδης, μαζί με μια μικρή ομάδα φοιτητών, ίδρυσε το «Ελεύθερο Σχήμα», ένα εργαστήριο με στόχο την εκπαίδευση των ηθοποιών μακριά από τις τυπικές διαδικασίες μιας Δραματικής Σχολής. Χωρίς τον αυτοσκοπό του πτυχίου και με προτεραιότητα μια διαρκή και ουσιαστική μάθηση, οι σπουδαστές του Ελεύθερου Σχήματος είχαν την ευκαιρία να δουλέψουν κοντά σε σημαντικούς δασκάλους, όπως ο Δημήτρης Ήμελος και η Αμάλια Μπένετ.
Φέτος, το «Ελεύθερο Σχήμα», μετά από ένα χρόνο δουλειάς, διευρύνει τη δράση του σε ένα χώρο της εκπαίδευσης που είναι γνωστό σε όλους ότι πάσχει από την έλλειψη μιας μεθοδικής προσέγγισης.
Δημιουργεί έτσι ένα τμήμα σπουδών σκηνοθεσίας θεάτρου, καλύπτοντας με οργανωμένο τρόπο το κενό που υπάρχει στον τομέα αυτό. Τρεις καταξιωμένοι έλληνες σκηνοθέτες, ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, ο Γιάννης Κακλέας, και ο Θόδωρος Αμπαζής συμμετέχουν στο εγχείρημα, που ξεκινάει τον Ιανουάριο και θα ολοκληρωθεί σε 2 πεντάμηνους κύκλους σπουδών.
Το τμήμα Σκηνοθεσίας του Εργαστηρίου δίνει τη δυνατότητα στους νέους που επιθυμούν να γνωρίσουν με συστηματικό τρόπο το αντικείμενο της σκηνοθεσίας να εκπαιδευτούν δίπλα σε έμπειρους επαγγελματίες του χώρου.
Παράλληλα, οι σπουδαστές θα μπορούν να δοκιμάζουν στην πράξη τις γνώσεις που αποκτούν, αφού η συνεργασία μεταξύ του τμήματος της υποκριτικής και του τμήματος της σκηνοθεσίας θα είναι ανοικτή και διαρκής.
Αυτός ο «διάλογος» μεταξύ των δύο τμημάτων είναι και το κλειδί για την αποτελεσματικότερη λειτουργία τους.
Ένα πάγιο αίτημα στο χώρο της θεατρικής μας ζωής φαίνεται να υλοποιείται με αξιόπιστο τρόπο και ίσως δώσει το έναυσμα για μια πιο σοβαρή αντιμετώπιση του ζητήματος από όσους ευαισθητοποιούνται στο θεατρικό χώρο.
