Στιλάτο, ευρωπαϊκό ροκενρόλ, rockabilly, psychobilly και μια frontwoman που δεν σε αφήνει να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της: οι Hillbilly Moon Explosion φέρνουν στο Gagarin την oldschool γοητεία τους το Σάββατο 2 Απριλίου 2016, συνοδευόμενοι από τους Ducky Boyz, το πιο ταιριαστό opening act.
Δεν υπάρχει καλύτερη εγγύηση για χορό μέχρι πρωίας από τον συνδυασμό του πανκ με το rockabilly – και οι HillBilly Moon Explosion είναι ακριβώς αυτό. Με έδρα τη Ζυρίχη και μεγάλη στιγμή το Παρίσι, όπου έπαιξαν στο Olympia ανοίγοντας τον θρυλικό Jeff Beck, η Emanuela Hutter, μια αληθινή βασίλισσα του rock’n roll με σκήπτρα δικτυωτά καλσόν και τακούνια, και η αποτελούμενοι από απίθανους μουσικούς μπάντα της ταξιδεύουν το oldschool αλλά όχι ρετρό υβρίδιό τους σε ολόκληρη την Ευρώπη, μένοντας πάντα underground. Το ταμπεραμέντο μιας μπάντας που αποτελείται από Ελβετούς, Ιταλούς και Βρετανούς και έχει έδρα τη Ζυρίχη δεν μπορεί να είναι παρά εκρηκτικό, πάνω και κάτω από τη σκηνή – psychobilly anthems, δυνατό garage, σκοτεινές μελωδίες πού και πού, κεφάτες διασκευές, κιθάρες και πλήκτρα, εξωτικές πινελιές και distortion, μικρές εκρήξεις αλά Ramones, σέξι φωνητικά με λίγη από την αίγλη της Loretta Lynn και οι απαραίτητες δόσεις μιας σωστά αφομοιωμένης americana συνθέτουν τον ιδιαίτερο ήχο ενός συγκροτήματος αποφασισμένου να τιμήσει τις καταβολές του χωρίς να ακούγεται παλιομοδίτικο.
Οι κριτικές για τους Hillbillies, με προεξάρχουσα αυτή του Rolling Stone, είναι ενθουσιώδεις. Ο αναλογικός τους ήχος και το μοντέρνο αποτέλεσμα που προέκυψε μέσα από vintage δοκιμές και πειραματισμούς συγκινεί λάτρεις τόσο των παλιών, καλών εποχών, όσο και του σύγχρονου ροκ. Η μπάντα δεν αναβιώνει απλώς, δίνει πνοή σε κλασικά ακούσματα και φτιάχνει τραγούδια που ακούγονται το ίδιο καλά παιγμένα με μια ακουστική κιθάρα ή με full band, πράγμα που, όπως λένε οι ειδήμονες, παραγωγοί και δημοσιογράφοι, σπανίως έχουμε την τύχη να δούμε να πετυχαίνει.
Το “πώς είναι οι Hillbilly Moon Explosion live” είναι μια άλλη υπόθεση: είναι ακούραστοι, είναι ξεσηκωτικοί, είναι στιλάτοι και θέλουν να σε κάνουν να χορέψεις, και να καταλάβεις πως ό,τι τίτλο και να βάλεις στη μουσική τους, ό,τι επιρροές και να ανιχνεύσεις σε αυτήν, στο τέλος εκείνοι πάντα θα είναι “rock’n roll, no BS”.
