Η Chili Art Gallery και η ART WΑΥ παρουσιάζουν τα έργα 30 καλλιτεχνών σε μία ομαδική έκθεση με τίτλο Τέχνη, ένας άλλος κόσμος.

Η ζωγραφική είχε ανέκαθεν την δυνατότητα να αποκρυσταλλώνει το πολύτιμο και να διαστέλλει το υποκειμενικό. Να δημιουργεί, με αφορμή τον κόσμο, έναν άλλο κόσμο υπερβαίνοντας την προφάνεια των πραγμάτων. Σε μια εποχή όπου, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις, βαθαίνει ακόμα το ρήγμα ανάμεσα στη σκέψη, την ψυχή και τον άνθρωπο, η ζωγραφική ξαναρίχνει γέφυρες ανάμεσα σε αυτές τις χωριστές, τις ενίοτε σχεδόν αντίπαλες επικράτειες. Για τον λόγο αυτό οι ζωγράφοι μας θα μπορούσαν να ονομασθούν και με μια λέξη  “αισθητές”. Με την έννοια του ότι ανήκουν σε αυτούς, που με το έργο τους αναζωογονούν την αίσθηση, την γέφυρα δηλαδή ανάμεσα στα σπασμένα κομμάτια του ανθρώπου.
Οι λιτές γραμμές σχεδιάζουν την ταραχή που γεννά ο κόπος να ορίσουμε τι λογής συγκίνηση θέλουμε: Αισθητική, αισθαντική, αισθησιακή…, το φώς που αναμετράται με την γραμμή και η αναφορά στο χρώμα σαν νύξη επιθυμίας… Και ξαφνικά το παιχνίδι του φωτός με τη σκιά, ένα παιχνίδι που όλα τα κάνει να μην είναι πια «μοτίβα» αλλά πηγές της ζωής και του έρωτα που την γεννά, την σκοτώνει και την ξαναγεννά.

Η λιτότητα των μέσων τους αποτελεί την γύμνια για την αναζήτηση της ίδιας της λιτότητας. Και αυτή πάλι μας αποκαλύπτει  πιο καθαρά την δύναμή της, όταν για παράδειγμα παρακολουθεί την περιπέτεια του φωτός, την περιπέτεια του βλέμματος: την κίνηση απομάκρυνσης από το εξεταστικό βλέμμα  του θεατή, όπου ταυτόχρονα μας αιχμαλωτίζει και απομακρυνόμενο μας κάνει να θέλουμε να έρθουμε πιο κοντά.

Αυτή η συνεχόμενη κίνηση της προσεγγίζουσας απομάκρυνσης, της αποκαλυπτικής απόκρυψης είναι ο άλλος πόλος των δημιουργιών εκείνων των ζωγράφων, των οποίων τα έργα γίνονται μέρος συνόλων, ενωμένα με την φύση. Αν βασιστούμε στην υποκειμενική μας αίσθηση, μπορεί αυτή η σχέση να φανερώνει ακόμα περισσότερα από όσα αυτοί οι συνθετικοί πίνακες μας αφήνουν να δούμε.