Σε μία πόλη που έχει χάσει τη φωνή της από τον απόλυτο Άρχοντα mr. TV, ένας πρώην υπάλληλός του θα προσπαθήσει να δώσει στην πόλη τη χαμένη της φωνή…

Από τη Μαρία Δαμασιώτη

… και να εμποδίσει τα σατανικά σχέδια του mr. TV να ελέγξει ολοκληρωτικά τους κατοίκους της πόλης, κλέβοντάς τους αυτή τη φορά τις λέξεις.

Η πρώτη εντύπωση του θεατή μετά το “LA ANTENA”, είναι η ιδιόρρυθμη σκηνοθεσία. Από την αρχή ως το τέλος της ο σκηνοθέτης δημιουργεί περίτεχνα την αίσθηση στον θεατή ότι βρίσκεται σ΄ ένα όνειρο, συνθέτοντας μια ζωντανή γκραβούρα. Είναι φανερό ότι είναι βαθιά επηρεασμένος από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του, Φρινξ Λαγκ. Ίσως η πληθώρα των εικόνων και η γρήγορη εναλλαγή τους να δημιουργεί μια σύγχυση στον θεατή, εξυπηρετεί όμως απόλυτα το ιδιαίτερο σενάριο.

Το σενάριο επιδιώκει να δείξει επαγωγικά την κατάχρηση εξουσίας σε μια κοινωνία και τη βίαιη στέρηση των ελευθεριών και των αναφαίρετων δικαιωμάτων των μελών της. Το σενάριο είναι  τόσο προσεγμένο και διαχρονικό, ώστε ο θεατής μπορεί να το ανάγει σε κάθε μορφή και περίπτωση κατάχρησης εξουσίας και δύναμης ανά τους αιώνες, είτε αυτή είναι μια δικτατορία ή μοναρχία, είτε κατακρεουργημένη δημοκρατία. Είναι εξαιρετικά ευφυές το γεγονός ότι στερεί από τους ήρωες του κυριολεκτικά τη φωνή, προσπαθώντας έτσι να αγρυπνήσει το κοινό σε περίοδο όπου έχει χαθεί η φωνή του όχι κυριολεκτικά, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.

Οι ηθοποιοί δίνουν ίσες ερμηνείες σε μια ταινία τέτοιου βάθους. Καθώς έπρεπε να τη στηρίξουν μόνο με την έκφραση και το σώμα τους και τα κατάφεραν. Ακόμα και οι ομιλούντες χαρακτήρες, εξισορροπούνται με τους βωβούς καθώς εκείνοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεν μπορούν  να εκφραστούν με το πρόσωπο και την έκφραση αλλά μόνο με τη φωνή.

Η ταινία αυτή επαναπροβάλλεται  κατ΄απαίτηση του cinefil  κοινού. Είναι μια ταινία βασισμένη και χτισμένη πάνω στα θεμέλια του κλασικού παλιού κινηματογράφου, από μια σειρά ταινιών που δημιουργήθηκαν με αυτό το γνώμονα και αγαπήθηκαν πολύ από τους θεατές. Το γεγονός έρχεται να αντικρούει ένα κλίμα που απαξιώνει τις παλιές ταινίες, αγνοώντας ότι δεν τις αναπολούμε απλά, αλλά αντίθετα ακόμη εμπνέουν. Οι μέθοδοι και οι τεχνικές του παλιού κινηματογράφου έρχονται να σώσουν ένα σύγχρονο που περνά πολύ βαθιά κρίση.

Το “LA ANTENA” μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια επαναστατικήταινία και είναι απόδειξη ότι μέσα από την τέχνη σε περιόδους κρίσης μπορούμενα εκφραστούμε, να συγκινηθούμε και προπάντων να αφυπνιστούμε.

Η ταινία θα προβάλλεται σε επανέκδοση από τις 21 Ιουνίου, αποκλειστικά από τον κινηματογράφο Μικρόκοσμος (Συγγρού 106, Αθήνα).

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Esteban Sapir
Σενάριο: Esteban Sapir
Πρωταγωνιστές: Alejandro Urdapilleta, Valeria Bertuccelli, Julietta Cardinali κ.α.
Χώρα παραγωγής: Αργεντινή