Ο Ρομάν Πολάνσκι είναι ένας σκηνοθέτης που διαρκώς τολμά και πειραματίζεται. Έχει δοκιμαστεί σε πολλά κινηματογραφικά είδη, έχει

Από την Τέτα Αποστολάκη

γυρίσει διάσημα έργα, έχει γράψει και δικά του. Στα 78 του χρόνια, αποφάσισε να μεταφέρει στην οθόνη το θεατρικό έργο της Γιασμίνα Ρέζα, Ο Θεός της σφαγής.

 

O Μάικλ (Τζον Σ. Ράιλι) και η Πενέλοπε Λόνγκστριτ (Τζόντι Φόστερ) καλούν στο διαμέρισμά τους στη Νέα Υόρκη τους Άλαν (Κρίστοφ Γουόλτζ) και Νάνσι Κόουαν (Κέιτ Γουίνσλετ) για να συζητήσουν το δυσάρεστο γεγονός ότι ο γιός των πρώτων κατά τη διάρκεια ενός καβγά χτύπησε το γιό των δεύτερων και να βρουν μαζί μια πολιτισμένη λύση. Παρά τις αρχικά φιλικές προθέσεις, τα ζευγάρια καταλήγουν επίσης στη βία, όχι χειροδικώντας (όπως έκαναν τα τέκνα τους), αλλά μέσω προσβολών και λεκτικών επιθέσεων. Στην αρχή συγκρούονται μεταξύ τους τα δύο αντίπαλα ζευγάρια, στη συνέχεια ο πόλεμος κηρύσσεται μεταξύ των δύο φύλων και τελικά όλοι βρίσκονται εναντίον όλων.

 

Γυρισμένη σε πραγματικό χρόνο, η σύντομη αυτή ταινία παρουσιάζει με σαρδόνιο τρόπο την ανθρώπινη σκληρότητα και την ασχήμια που κρύβονται πάντα πίσω από το πέπλο του πολιτισμού.

Πολλοί έσπευσαν να ταυτίσουν το έργο με την προσωπική ιστορία του σκηνοθέτη, την περίφημη εναντίον του κατηγορία για σεξουαλική επαφή με ανήλικη και τις συναφείς δικαστικές του διαμάχες που πρόσφατα κατέληξαν στον κατ’ οίκον περιορισμό του. Όλα αυτά είναι αβάσιμες υποθέσεις. Τον Πολάνσκι τον ενδιέφερε πάντα ο φυσικός περιορισμός και η κλειστοφοβική αίσθηση, όπως έχει φανεί σε προηγούμενες ταινίες του, όπως Η Αποστροφή (1965), Το μωρό της Ρόζμαρι (1968) και ο Ένοικος (1976).

Σε αντίθεση ωστόσο με αυτές τις εξαιρετικές του ταινίες, όπου κυριαρχεί η σιωπή και η δύναμη της εικόνας, στο Θεό της σφαγής ο Πολάνσκι πρέπει να στηριχθεί στις λέξεις. Και το τελευταίο δεν φαίνεται να είναι το δυνατό σημείο του σκηνοθέτη.
Οι τέσσερις εξαιρετικοί ηθοποιοί δίνουν αναμενόμενα καλές ερμηνείες. Πολύ αξιόλογοι είναι και οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας, από τον καλλιτεχνικό διευθυντή, Ντιν Ταβουλάρις, μέχρι το μουσικό συνθέτη, Αλεξάντρ Ντεσπλά, γεγονός που βοηθά πολύτιμα στο τελικά άρτιο αποτέλεσμα. Η ταινία, ωστόσο, αφήνει αναπάντητη μία καίρια απορία, το ποιός ήταν ο λόγος το θεατρικό αυτό έργο να μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Γιατί ο Πολάνσκι το μετέφερε πιστά, με όλες τις αρετές του (δυνατό θέμα, υπόκωφο χιούμορ, άμεσος λόγος),  χωρίς όμως με οποιονδήποτε τρόπο να το εμπλουτίζει ή να του προσδίδει κινηματογραφική υπόσταση. 

Από 2 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους 
Σενάριο: Γιασμίνα Ρέζα, Ρομάν ΠολάνσκιΣκηνοθεσία: Ρομάν ΠολάνσκιΔ. Φωτογραφίας: Πάουελ ΈντελμανΠρωταγωνιστούν: Τζόντι Φόστερ, Κέιτ Γουίνσλετ, Κρίστοφ Γουόλτζ, Τζον Σ. ΡάιλιΧώρα: Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία, ΙσπανίαΔιάρκεια: 80’Ετος: 2011Εταιρεία Διανομής: Village Films