Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζει το έργο Στην κόψη του ξυραφιού, ένα κοντσέρτο για το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε, για δύο παραστάσεις την Πέμπτη 13 και την Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014.

Μουσική, λόγος και εικόνα επιστρατεύονται για να σχολιάσουν έναν κόσμο σε αμηχανία, μετέωρο, που έχει χάσει τον εαυτό του και αγωνίζεται να βρει έναν καινούργιο μέσα σε ένα τοπίο ανοίκειο, αλλά και υποσχετικό.

Η Νάνσυ Μπινιαδάκη εμπνεύστηκε και σκηνοθετεί μια εντυπωσιακή παράσταση μουσικού θεάτρου και η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου επιλέγει και ερμηνεύει τα μουσικά κομμάτια της Κόψης του Ξυραφιού, του ανησυχητικού συνόρου ανάμεσα σε αυτό που ξέραμε και σε αυτό που δεν αναγνωρίζουμε.

Η παράσταση ανήκει στη Σειρά Σύγχρονο Μουσικό Θέατρο.

Η πιανίστα Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου ερμηνεύει απαιτητικά μουσικά κομμάτια από την εποχή του μπαρόκ μέχρι τον 21ο αιώνα: Μπαχ, Ραμό, Μπάρτοκ, Σκριάμπιν, Ραχμάνινοφ, Σούμπερτ, Λιστ, Λίγκετι, Κραμπ, αλλά και δικές της συνθέσεις. Η ηθοποιός Άννα Καλαϊτζίδου συνθέτει έναν οργισμένο μονόλογο με κείμενα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, λογοτεχνικά, ποιητικά, ακόμα και ειδησεογραφικά. Από τον Ηράκλειτο και τον Όμηρο, μέχρι τον  Ιονέσκο και τον Καμύ, αλλά και τον Καρούζο και τον Λειβαδίτη και τον Φίλιπ Ντικ.  Τον εκφέρει με φόβο, αλλά και ανακούφιση για το τέλος ενός τρόπου ζωής αναγνωρίσιμου και δεδομένου και με την ελπίδα ότι κάτι καινούργιο θα έρθει χωρίς κανείς να μπορεί ακόμα να το προσδιορίσει.

Η ακροβάτης Μυρτώ Πετροχείλου αιωρείται χωρίς δίχτυ ασφαλείας, αναζητώντας ένα σταθερό σημείο για να πιαστεί και από εκεί να αρχίσει πάλι την αδιάκοπη αιώρησή της. Το βίντεο του Αλέξανδρου Λεωνίδου ενώνει με εικόνες και αισθήσεις τα στοιχεία της παράστασης που είναι κι αυτή μετέωρη ανάμεσα στα είδη, αλλά και φιλόξενη στη συνύπαρξή τους.

Οι φωτισμοί της παράστασης είναι του Διονύση Ευθυμιόπουλου, τα κοστούμια της Τριάδας Παπαδάκη και τα σκηνικά της Κυριακής Τσίτσα.

Όλοι οι συντελεστές αυτού του παράδοξου μουσικού θεάτρου αφηγούνται μια ιστορία, καταγράφουν ένα σήμερα σαστισμένο και απεγνωσμένο, μεγαλειώδες και μάταιο, γήινο και υπερβατικό, που ελπίζει για το αύριο ακόμα και όταν αυτό φαίνεται απειλητικό. Εικόνα, κίνηση, μουσική και λόγος βεβαιώνουν έναν κόσμο σε υπαρξιακή κρίση. Έναν κόσμο που κατοικείται από ανθρώπους που δεν ξέρουν «σε ποιόν να απευθύνουν τις προσευχές του», όπως έλεγε ο Ιονέσκο. Τον πλανήτη γη, « που από ψηλά φαίνεται τόσο γαλάζιος, αιωρείσαι και δεν ξέρεις τι κάνεις», όπως τραγούδησε ο Νταίηβιντ Μπάουι και στον οποίο εμείς «εξάλλου, δεν ζητήσαμε τη νίκη-μονάχα λίγη μουσική», όπως έγραψε ο Τάσος Λειβαδίτης.

Η Νάνσυ Μπινιαδάκη (γεν. 1971) δουλεύει στην Αθήνα και στο Βερολίνο και συνθέτει τη ματιά της πάνω στα πράγματα από αυτή τη διπλή εμπειρία. Στην Κόψη του Ξυραφιού συλλαμβάνει το στίγμα του σημερινού κόσμου και το εκφράζει με εξπρεσιονιστικά στοιχεία και με τη συνεργασία όλων των τεχνών για να φτιάξει ένα σύμπαν που δεν καταφεύγει στη νοσταλγία, αλλά δεν μπορεί να διακρίνει και τίποτα μέσα στην ομίχλη των γεγονότων.

Με σπουδές φιλολογίας και σκηνοθεσίας κινηματογράφου, η Νάνσυ Μπινιαδάκη έμαθε θέατρο κοντά στον Δημήτρη Μαυρίκιο, συνεργάστηκε με τον Θωμά Μοσχόπουλο σε παραστάσεις όπερας στην Ελλάδα και την Ιταλία καθώς και στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους – Μεταξύ Πόλεων, Still Counting, Πάντα χτες βράδυ- ντοκιμαντέρ –κυρίως για τη σειρά Παρασκήνιο της ΕΡΤ- θεατρικές παραστάσεις –Θέατρο Αμόρε, Θησείον, Bios-  βίντεο για θεατρικές παραστάσεις, ζωντανές  βιντεοσκοπήσεις συναυλιών, θεάτρου και όπερας. Με την ταινία της Still Counting συμμετείχε στη Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Ρώμης, ενώ οι ταινίες της έχουν προβληθεί σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν  αποσπάσει κρατικά βραβεία.

H Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών, (τάξη Αλίκης Βατικιώτη και συνέχισε τις σπουδές της στο Ωδείο Τshaikofsky της Μόσχας, την Ακαδημία Franz Liszt της Βουδαπέστης κοντά στον Peter Solymos και στο Bloomington της Ιndiana κοντά στον διακεκριμένο Ούγγρο πιανίστα και παιδαγωγό Gyorgy Sebok. Επίσης έχει μελετήσει με τον Alfred Brendel . Διακρίθηκε στους διεθνείς διαγωνισμούς πιάνου J.S Bach στο Τορόντο του Καναδά, και C.I.E.M Της Γενεύης με τα βραβεία Liebstockl και Fazioli. Υπήρξε ακόμη φιναλίστα του διεθνούς διαγωνισμού Clara Haskil.

Έχει επανειλημμένα ερμηνεύσει και ηχογραφήσει: Σονάτες του B.Galuppi, το Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο του Μπαχ, Σονάτες των Μότσαρτ και Σούμπερτ, το πιανιστικό έργο του Σούμαν και του Μπάρτοκ.

Έχει ερμηνεύσει και δισκογραφήσει το πιανιστικό έργο του Γ. Α. Παπαιωάννου, τη Mεγάλη Ελληνική Σονάτα τού Δημήτρη Μητρόπουλου, έργα των Ν. Σκαλκώττα, Γ. Κουμεντάκη και Β. Κατσούλη, Γ. Σισιλιάνου κ.α. Η καλλιτεχνική της δραστηριότητα περιλαμβάνει συναυλίες με ορχήστρες, συναυλίες μουσικής δωματίου ρεσιτάλ και ηχογραφήσεις σε πολλές χώρες. Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών με το Βραβείο Μοτσενίγου.