Αμέσως μετά την εμφάνισή του στο φεστιβάλ Festival d\’ automne στο Παρίσι, ο φημισμένος αμερικανός πιανίστας Stephen Drury, θα μας δώσει την ευκαιρία να

απολαύσουμε ένα ρεσιτάλ στον Χώρο Πολιστιμού ABOUT: με τα έργα “Etudes Australes” του John Cage και σονάτα “Concord” του Charles Ives, στο πλαίσιο της σειράς pianoscapes που επιμελείται η Λορέντα Ράμου.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011, ώρα 20.30

Στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται έργα των δύο γιγάντων της Αμερικανικής λόγιας μουσικής, από το απόγειο της δημιουργικής τους εργασίας.

Η Σονάτα “Concord” του Charles Ives, η δεύτερη σονάτα του συνθέτη για πιάνο διερευνά μέσω της μουσικής, την ζωή, τις απόψεις και το έργο τεσσάρων σπουδαίων Αμερικανών συγγραφέων που έζησαν στο Concord της Μασαχουσέτης στα μέσα του 19ου αιώνα. Πρόκειται για τον δοκιμιογράφο και φιλόσοφο Ralph Waldo Emerson, τον μυθιστοριογράφο και διηγηματογράφο Nathaniel Hawthorne, τους Alcott (ιδίως την Louisa May Alcott, συγγραφέα των “Μικρών Κυριών”) και τον Henry David Thoreau, χρονικογράφο και ποιητή, αναχωρητή της λίμνης του Walden. Ο Ives δημιουργεί την ιδιαίτερη μουσική του γλώσσα, άλλοτε μανιωδώς διάφωνη, άλλοτε ήρεμη και τονική, πλήρη παραθεμάτων ragtime, ύμνων και εμβατηρίων, αντικατοπτρίζοντας το φιλοσοφικό κίνημα του Υπερβατισμού (Transcendentalism της Νέας Αγγλίας) που έπλασαν αυτοί οι τέσσερις συγγραφείς.

Στις “Etudes Australes” του John Cage, όπως σε όλα τα ύστερα έργα του (από το 1951 και μετά) γίνεται χρήση τυχαίων διαδικασιών για να απαντηθούν ερωτήσεις (παρά να γίνουν επιλογές) ικανές να δημιουργήσουν και να εξερευνήσουν νέους μουσικούς κόσμους, ανεπηρέαστους από το προσωπικό γούστο και προτιμήσεις του συνθέτη. Οι διάσπαρτες νότες και συγχορδίες έχουν παραχθεί από αστρικούς χάρτες του στερεώματος του Νοτίου Ημισφαιρίου (Atlas Australis). Τα δύο χέρια του εκτελεστή κινούνται ανεξάρτητα σε όλη την έκταση του πιάνου, ενώ σε κάθε σπουδή, μία συλλογή από φθόγγους στην χαμηλότερη περιοχή του οργάνου ΄συνηχεί “συμπαθητικά” καθ\’ όλη την διάρκεια της. Ο Cage σκόπιμα επιχειρεί να συνθέσει μουσική που αγγίζει τα όρια του Αδύνατου, απηχώντας την κοινωνική συνθήκη του κόσμου μας και αναδεικνύοντας τον ερμηνευτή ως υπόδειγμα ενός ατόμου πρόθυμου να αντιμετωπίσει προβλήματα των οποίων η επίλυση φαντάζει ανέφικτη.

Stephen Drury

Ο πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας Stephen Drury έχει εμφανιστεί σε όλο τον κόσμο: Carnegie Hall, Kennedy Center, Barbican Centre και Queen Elizabeth Hall στο Λονδίνο, Cite de la Musique στο Παρίσι, Gewandhaus στη Λειψία, με ένα ρεπερτόριο που εκτείνεται από Bach μέχρι Liszt και μέχρι την μουσική του σήμερα. Υπέρμαχος της σύγχρονης μουσικής, έχει πάει τον ήχο της διαφωνίας σε απομακρυσμένες γωνίες του Πακιστάν, της Γροιλανδίας και της Μοντάνα.

Ο Drury ήταν νικητής στους διαγωνισμούς Αμερικανικής Μουσικής του ιδρύματος Carnegie Hall/Rockfeller, και επιλέχθηκε από την Υπηρεσία Πληροφοριών των Η.Π.Α. για μια ευρωπαϊκή περιοδεία το 1986. Μια δεύτερη περιοδεία το φθινόπωρο του 1988 τον πήγε στο Πακιστάν, στην Γροιλανδία, στο Χονγκ Κονγκ και στην Ιαπωνία. Το 1989 του απονεμήθηκε ο τίτλος “Μουσικός της Χρονιάς” από την Boston Globe.

Οι ερμηνείες του Stephen Drury έχουν λάβει τις καλύτερες κριτικές. Ο Drury έχει εργαστεί κοντά σε πολλούς από τους σημαντικότερους συνθέτες της εποχής μας, συμπεριλαμβανομένων των: Cage, Ligeti, Rzewski, Steve Reich, Olivier Messiaen, John Zorn, Luciano Berio, Helmut Lachenmann, Christian Wolff, Jonathan Harvey, Michael Finnissy, Lee Hyla και John Luther Adams.

O Stephen Drury έχει ηχογραφήσει μουσική των John Cage, Elliott Carter, Charles Ives, Karlheinz Stockhausen, Colin McPhee, John Zorn, John Luther Adams, Frederic Rzewski, Liszt και Beethoven.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς συνθέτες σύγχρονης μουσικής όπως οι Γιώργος Απέργης,  Pascal Dusapin, Gerard Pesson, Wolfgang Rhim, Hector Parra, Βάσος Νικολάου, Paul Mefano, Jorg Widmann, Zad Moultaka, και Philippe Leroux, ενώ έχει παραγγείλει και την σύνθεση αρκετών νέων μουσικών έργων.