Το 3137 προσκαλεί την Μυρτώ Ξανθοπούλου να ενορχηστρώσει μια ομαδική έκθεση με δικούς της κανόνες. Στο “πως να σχεδιασουμ ενα σκυλο”…
… η Μυρτώ Ξανθοπούλου επιχειρεί να συσχετίσει τη δουλειά της με πρακτικές άλλων καλλιτεχνών.
ΠΩΣ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΟΥΜ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟΕιρήνη Ευσταθίου, Κοσμάς Νικολάου, Μυρτώ Ξανθοπούλου, Σοφία Σιμάκη, Γιάννης Χατζηασλάνης,
ομάδα Νova Melancolia
Το 3137 προσκαλεί την Μυρτώ Ξανθοπούλου να ενορχηστρώσει μια ομαδική έκθεση με δικούς της κανόνες. Στο “πως να σχεδιασουμ ενα σκυλο” η Μυρτώ Ξανθοπούλου επιχειρεί να συσχετίσει τη δουλειά της με πρακτικές άλλων καλλιτεχνών.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η περιοχή που ορίζεται χοντρικά από τη Ασκληπιού και τη Ζωοδόχου Πηγής και από τη Σόλωνος μέχρι την Αλεξάνδρας είναι ένα μικρό οικοσύστημα μέσα στην Αθήνα. Δεν είναι Εξάρχεια, ούτε και Λυκαβηττός, έχει μαγαζιά αλλά δεν είναι εμπορική περιοχή, είναι πυκνοκατοικημένη αλλά παραμένει και πέρασμα, που ενώνει το κέντρο με την Αλεξάνδρας. Η οικειότητα της γειτονιάς συνυπάρχει με την ερημιά του περάσματος. Οι καθημερινές διαδρομές από σπίτι σε σπίτι, από σπιτι σε εργαστήριο, από σπίτι σε περίπτερο, από εργαστήριο σε σουπερ μαρκετ και αντιστρόφως, είναι εμποτισμένες στο τοπίο αυτό. Όσο ζούμε, δουλεύουμε ή κυκλοφορούμε εδώ, το τοπίο γίνεται κομμάτι της ταυτότητας μας, εμπνέοντας μια σχεδόν συλλογικότητα, ένα περίπου εμείς. Ο σκύλος γνωρίζει καλά την περιοχή του. Μας μυρίζεται κάπου στη Σόλωνος, μας ακολουθεί στη Χαριλάου Τρικούπη, μας περίμενει έξω από το ψιλικατζίδικο, μας συνοδεύει μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας, όπου κοντοστεκόμαστε κοιτώντας τον στα μάτια και κάνοντας ακατάληπτους μορφασμούς για να του εξηγήσουμε πως έτσι έχουν τα πράγματα. Ο σκύλος είναι αμείλικτος. Μας μιλάει για την απώλεια, τη χαρά, το θρήνο, την αγάπη. Ένα σχέδιο που το ξέρουμε αλλά μας διαφεύγει.
Οι καλλιτέχνες είναι γείτονες, έχουν βρεθεί σε κάποιο φάσμα αυτής της διαδρομής. Τα έργα ακολουθούν τα βήματα του σκύλου στο πεζοδρόμιο της Ιπποκράτους.
