«Ποιηματογραφίες» – Ποιήματα με Ζωγραφιές ονομάζεται η πρώτη ατομική έκθεση που παρουσιάζει ο ποιητής και αρχιτέκτονας Αντρέας Γιολάσης, από τη Δευτέρα 16 έως την Κυριακή 22 Μαρτίου 2015 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Η έκθεση αποτελείται από 31 έργα που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων δύο χρόνων. Τα υλικά του Αντρέα Γιολάση είναι ακρυλικά χρώματα και ακρυλικές πάστες σε καμβά και, φυσικά, η συνύπαρξη της εικόνας και του λόγου. Άλλες φορές τα ποιήματα προϋπήρχαν των σχεδίων, άλλοτε προηγήθηκαν τα σχέδια και τα ποιήματα ήρθαν να «κουμπώσουν», να δεθούν μαζί τους. Πάντως, εκτός από μια-δυο περιπτώσεις, δεν έγιναν οι ζωγραφιές «επί τούτου», κείμενα και σχέδια υπήρχαν ανεξάρτητα και περίμεναν να βρεθεί εκείνο το αόρατο νήμα που θα τα συνέδεε μ έναν τρόπο μυστικό και μυστήριο κι ωστόσο, εν τέλει, φυσικό και αναγκαίο.

Η ιστορικός τέχνης Αθηνά Εξάρχου σχολιάζει: «Οι «Ποιηματογραφίες» του Αντρέα Γιολάση δεν είναι απλώς εικονογραφημένα ποιήματα, αν και είναι εύκολο εκ πρώτης όψεως να εκληφθούν ως τέτοια… Τα βιομορφικά σχέδια, που, ως ένα βαθμό, απηχούν την τεχνική του Jean Arp ή του Joan Miró, παραπέμπουν σε αναγνωρίσιμες ζωικές και φυτικές μορφές, σε ανθρώπινες φιγούρες ή κατασκευές.»

Και συνεχίζει: «…Η ώσμωση ζωγραφικής και γραπτού λόγου, που υιοθετεί ο Γιολάσης, εντάσσεται σε μια παράδοση που περιλαμβάνει καλλιτέχνες όπως ο Wols και ο Ακριθάκης και λογοτέχνες όπως ο Λόρκα και ο Apollinaire. Τα ποιήματά του έχουν ρυθμό και  αποδίδουν ψυχικές καταστάσεις και υπαρξιακές αγωνίες, ενίοτε με ύφος λιτό και αυστηρό, ενίοτε με τρόπο παραληρηματικό και ενίοτε με πικρό χιούμορ. Αντίστοιχα και η γραφή του άλλοτε ακολουθεί τις καμπύλες οργανικές γραμμές των σχεδίων και άλλοτε είναι γραμμική, άλλοτε συσσωρεύεται και στριμώχνεται στο περιθώριο, άλλοτε γεμίζει όλο τον αρνητικό χώρο και άλλοτε αφήνει το σκίτσο να «αναπνέει», συνοδεύοντάς το με παιγνιώδη διάθεση.»

Ο Αντρέας Γιολάσης σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έχουν εκδοθεί (από τις εκδόσεις ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ) δύο ποιητικές του συλλογές, η «Σκόρπια διαδήλωση» (2007) και η «Δευτέρα παρουσία» (2009) ενώ, μέχρι τα εγκαίνια της έκθεσης, αναμένεται να κυκλοφορήσει και η τρίτη –από τον ίδιο εκδοτικό οίκο- με τίτλο «Το σπίτι γέρνει».  Έχει γράψει, επίσης, τέσσερα  θεατρικά έργα, εκ των οποίων τα δύο (θεατρικοί μονόλογοι) έχουν παρουσιαστεί σε μορφή αναλογίου. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε, μάλλον συμπτωματικά, τα τελευταία 7-8 χρόνια. Παράλληλα, για πάνω από δύο δεκαετίες, είναι δραστήριο μέλος (και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου) του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.