Οι Μικροαστοί του Μαξίμ Γκόργκι στην Πολιτεία Θεάτρου

Η Πολιτεία Θεάτρου με υπερηφάνεια παρουσιάζει το κλασικό αριστούργημα του Μαξίμ Γκόργκι, Οι Μικροαστοί, κάθε Σάββατο και Δευτέρα.  

Σημείωμα σκηνοθέτιδος

Κεντρικός άξονας του έργου του Μαξίμ Γκόργκι είναι ο άνθρωπος σα λειτουργικό μέλος της ομάδας, με την κοινή ψυχή και τα κοινά ιδανικά. «Αφέντης Είναι Εκείνος Που Δουλεύει», Νηλ, «Μικροαστοί. Πιστεύει στην αφύπνιση των λαών και τους οραματίζεται να εξουσιάζουν τη μοίρα τους. Σαν ιδιοσυγκρασία ρεαλιστική και δημιουργική, ο Γκόργκι πλέκει το εγκώμιο στον Άνθρωπο Αγωνιστή και Δημιουργό και καταδικάζει την άρνηση και την στείρα κριτική, τους άβουλους, «βολεμένους» μικροαστούς που αναπαράγουν τη μιζέρια τους  μέσα από τους απογόνους τους, χωρίς να πηγαίνουν τη ζωή ούτε ένα βήμα μπροστά, σαν μια λίμνη που βάλτωσε. Στιγματίζει την ηλιθιότητα, τη δειλία τους, το πνεύμα υποταγής και συμβιβασμού που τους χαρακτηρίζει. Οι μικροαστοί, περιχαρακωμένοι στον οικογενειακό μικρόκοσμό τους, πνιγμένοι στις προλήψεις, αμέτοχοι, αμαθείς, αντιδραστικοί, με μοναδική τους έγνοια το συμφέρον και την καλοπέραση, δεν γνωρίζουν, δεν διαισθάνονται τι αλλάζει στον κόσμο, αλλά και ούτε επιθυμούν να το κάνουν, αφού δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε. Γι’ αυτό και γίνονται πολέμιοι κάθε νέας ιδέας για μια καλύτερη, πιο ουσιαστική ζωή που πάει να γεννηθεί. Παραδέρνουν μέσα στο χάος που επικρατεί στις σχέσεις τους με τα παιδιά τους και τον έξω κόσμο, αντιδρώντας παράλογα και απελπισμένα, όπως κάθε πλάσμα που ξεψυχάει, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν αυτά που συμβαίνουν μέσα στο σπίτι τους κι ολόγυρά τους. ».

Οι «Μικροαστοί» είναι ένα έργο ρεαλιστικό αλλά και βαθύτατα αλληγορικό. Εκφράζει ιδέες και κοινωνικές ζυμώσεις και ανακατατάξεις που εκδηλώνονται πάντα σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας, όταν το παλιό σπάζει, γκρεμίζεται και κάτι νέο πάει να γεννηθεί. Γι’ αυτό και είναι κλασικό. Οι πανανθρώπινες και διαχρονικές αλήθειες που φέρνει μαζί του σε ότι αφορά τον άνθρωπο στην πολυπλοκότητα της προσωπικής, πολιτικής, κοινωνικής, ψυχολογικής και πολιτιστικής δράσης του, αγγίζουν και δονούν την ψυχή, αφού μέσα από κάθε προσωπικότητα του Γκόργκι αναγνωρίζουμε και μια ολόκληρη διαφορετική κατηγορία συνανθρώπων μας σε πολλές στιγμές της δεδομένης πολυπλοκότητας και αντίφασης ενός ανθρώπινου πλάσματος. Αντίθεση και Σύγκρουση Γενεών, Τάξεων, Χαρακτήρων, Ιδεών. Οι ήρωές του είναι πρόσωπα της καθημερινής ζωής αλλά και σύμβολα. «Τα δικαιώματα δεν σου τα δίνουν-τα δικαιώματα τα παίρνεις μόνος σου» Νηλ, Μικροαστοί.

Οι «Μικροαστοί» γράφτηκαν το 1901, στο κατώφλι του 20ου αιώνα, σα μια γέφυρα ανάμεσα στο χθες του 19ου αιώνα και στο τότε «σήμερα» της αρχής του 20οου αιώνα. Ένας κόσμος έσβηνε, ένας νέος γεννιόταν. Σήμερα, αρχές 21ου αιώνα, και πάλι ένας κόσμος σβήνει και ένας καινούργιος πάει να γεννηθεί. Κι όπως σε κάθε γέννα προηγούνται οι πόνοι του τοκετού, εμείς-οι σύγχρονοι άνθρωποι-βιώνουμε την οδύνη που κάθε μεταβατική κατάσταση εμπεριέχει. Τα πάντα σαρώνονται εκ νέου. Αρχές, αξίες, ήθη, έθιμα, τρόπος ζωής, νοοτροπίες, ηθική. Το Χρήμα λατρεύεται και πάλι σαν αυτοσκοπός. Αυτή τη φορά όμως ο Εχθρός είναι Αόρατος. Η Παγκοσμιοποίηση σαρώνει ότι γνώριζε ο μέχρι τώρα κόσμος σαν πρακτικές αγώνα και διεκδίκησης δικαιωμάτων. Μετανάστευση, εκπόρνευση συνειδήσεων για ψίχουλα γύρισαν το Χρόνο αιώνες πίσω για όλη την Ανθρωπότητα. Με έναν όμως καινούργιο, άγνωστο να αντιμετωπιστεί άμεσα και αποτελεσματικά τρόπο. Οι λαοί φοβούνται, παραπαίουν και αντιδρούν σπασμωδικά, χωρίς να γνωρίζουν πως μπορούν να αμυνθούν, να πάρουν πίσω τη ζωή τους. Είναι σίγουρο ότι και πάλι οι κοινωνίες θα βρούν το βήμα τους . Αυτή τη φορά όμως όχι με τους συμβατικούς τρόπους αγώνα, παρά μέσα από τις δυνατότητες που δίνουν οι νέες ιδέες, οι νέες τεχνολογίες και οπωσδήποτε πάνω απ’ όλα θα πρέπει να παρουσιαστούν οι νέοι αναμορφωτές που θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα μέσα για να μπορέσει να γεννηθεί το καινούργιο…Ως τότε όμως και αυτοί με τη σειρά τους θα λιθοβολούνται…από τους «μικροαστούς» του σήμερα…

Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε…ο Αγώνας για Ζωή…, για Αξιοπρέπεια…,για Αυτοδιάθεση…, συνεχίζεται!…
                            

Σκηνοθεσία/Διδασκαλία Ρόλων – Επιμέλεια Σκηνικών/Κοστουμιών/Μουσικής: Μαρία Μπαλτατζή
Φωτογραφία / Επιμέλεια Αφίσας: Γιώργος Θεοδωρίδης

Διανομή Ρόλων (με αλφαβητική σειρά)
Νίκος Δερτιλής (Νηλ, θετός γιός Μπεσσεμένωφ, μηχανοδηγός)
Αχιλλέας Δημητριάδης (Μπεσσεμένωφ Βασίλι Βασίλιεβιτς)
Γιώργος Θεοδωρίδης (Τετέρεφ Χρυσάνφιτς, ένοικος, ψάλτης)
Μαρία Μπαλτατζή (Περτσίχοβα, μητέρα Πόλιας, πουλολόγος)
Αλεξία Ξυγαλά (Τατιάνα, κόρη Μπεσσεμένωφ, δασκάλα)
Παναγιώτης Παπαναστασίου (Πιότρ, γιός Μπεσσεμένωφ, φοιτητής)
Δώρα Προύσα (Ελένα Νικολάγεβνα, ένοικος, χήρα Δ/ντού Φυλακών)
Φανή Χατζημπάρμπα (Ακουλίνα Ιβάνοβνα, σύζυγος Μπεσσεμένωφ)
Ηλέκτρα Χριστοδούλου (Πόλια, κόρη Περτσίχοβας, υπηρέτρια)

Διάρκεια: 200΄ (με 3 διαλείμματα)