Από τις εκδόσεις Μελάνι κυκλοφορεί το βιβλίο με τίτλο, Οι Ιστορίες του Καντέρμπερυ του Τζέφρυ Τσώσερ σε μετάφραση του Δημοσθένη Κορδοπάτη.

 

Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ του Τζέφρυ Τσώσερ (1340 -1400) συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 100σημαντικότερα  βιβλία όλων των εποχών. Παρ’ ότι θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος της αγγλικής λογοτεχνίας κι ένα από τα έργα  που επηρέασαν όσο κανένα τους μετέπειτα συγγραφείς, δεν  είχε μεταφραστεί ολόκληρο ως τώρα στα ελληνικά. Είναι το  πρώτο μεγάλο λογοτεχνικό έργο που γράφτηκε στα κοινά αγγλικά και όχι στα λατινικά ή στα γαλλικά που κυριαρχούσαν  εκείνη την εποχή ως γλώσσα της λογοτεχνίας και της διανόησης, και κατάφερε να αναδείξει τις δυνατότητες της αγγλικής  γλώσσας.
   Η ιδέα του προσκυνήματος στο Καντέρμπερυ, όπου μια ομάδα από τριάντα περίπου άντρες και γυναίκες, για να απαλύνουν τη μονοτονία και την πλήξη της οδοιπορίας τους, λένε  ιστορίες μεταξύ τους, είναι κάτι περισσότερο από μια πρόφαση  για να τυλιχθεί γύρω της μια ποικιλία διηγήσεων: γιατί, στο  σύνολό τους, οι ιστορίες αυτές συγκροτούν ένα πανόραμα των  συνθηκών της ζωής κατά τον 14οαιώνα στην Αγγλία, και του  χαρακτήρα, της νοοτροπίας και των ηθών της κοινωνίας της  εποχής αυτής. Με τις Ιστορίες του Καντέρμπερυ, ο Τσώσερ  αναδεικνύεται ως ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της  Ευρώπης, επειδή το έργο του χαρακτηρίζεται από σπάνιο εύρος και ποικιλία και καταδύεται τόσο βαθιά στην ανθρώπινη  φύση, που η παγκοσμιότητά του μπορεί να συγκριθεί μόνο με  το έργο του Σαίξπηρ.

Ο Τζέφρυ Τσώσερ γεννήθηκε το 1340 στο Λονδίνο και προερχόταν από ευκατάστατη οικογένεια της μεσαίας τάξης. Ο πατέρας του, Τζων Τσώσερ, ήταν επιτυχημένος έμπορος κρασιών του Λονδίνου. Σπούδασε νομικά στο Inn Temple. Είχε μια επιτυχημένη καριέρα ως αυλικός, διπλωμάτης και διοικητικός αξιωματούχος.  Γνώριζε άριστα γαλλικά, ιταλικά και λατινικά γι΄αυτό και ο βασιλιάς τον χρησιμοποίησε κατ’ επανάληψη σε πολιτικές και οικονομικές  αποστολές στο εξωτερικό. Ίσως ακριβώς όλα αυτά τα δημόσια καθήκοντα και τα ταξίδια τού έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσει τους ανθρώπους και τη ζωή, που τόσο εύστοχα μετάγγισε στα έργα του και στις Ιστορίες  του Καντέρμπερυ ειδικότερα. Ήταν ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος για την εποχή του. Είχε μελετήσει αστρονομία και αστρολογία και κατείχε γνώσεις ιστορίας, θεολογίας, ιατρικής, νομικής, ακόμη  και αλχημείας. Ήταν άπληστος αναγνώστης και εξαίρετος αφηγητής όσων είχε διαβάσει. Γνώριζε όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας, όλα τα κείμενα της Βίβλου και τα Απόκρυφα, και δεν έπαψε ποτέ να διαβάζει Βιργίλιο, Οβίδιο, Στάτιο, Σενέκα και  Κικέρωνα. Έγραψε  πολλά ποιητικά έργα με αποκορύφωμα τις  Ιστορίες του Καντέρμπερυ (The Canterbury Tales),με το οποίο ανέδειξε την καλλιτεχνική δυνατότητα της Αγγλικής γλώσσας. Πέθανε το 1400 και ετάφη στον περίβολο του Westminster Αbbey.

Ο Δημήτρης Στεφανάκης γράφει κριτική για το βιβλίο.