Η δεύτερη παραγωγή του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας για το 2016 είναι το έργο του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, Ο χορός του θανάτου, το οποίο παρουσιάζεται στον Πολυχώρο Πολιτισμού ARTίκι “Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ” στο Κρανίδι Ερμιονίδας.

«Ο Χορός του Θανάτου» γράφτηκε από τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ το 1900. Αποτελεί τον προάγγελο για το «θέατρο του παραλόγου» που κυριάρχησε στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Είναι μία «σατανική κωμωδία» όπως έλεγε ο Μπέκετ που διαπραγματεύεται με χιούμορ, σαρκασμό αλλά και με τραγικότητα την αιώνια πάλη των δύο φύλων μέσα από το θεσμό του γάμου.

Το ζευγάρι του έργου, ο Λοχαγός και η Άλις, που δεν ζουν σε κανονικό σπίτι αλλά σ’ ένα φρούριο (άλλοτε φυλακή) απομονωμένοι στη φυλακή του γάμου τους και στη φυλακή του εαυτού τους, ταλαντεύονται ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος ακατάπαυστα. Ο άνδρας και η γυναίκα, εχθροί και σύμμαχοι ταυτόχρονα στο μυστηριώδες σύμπαν που τους περιβάλλει, είναι καταδικασμένοι να συνυπάρχουν και ανήμποροι να κατανοήσουν αν η ζωή τους αποτελεί εντέλει φάρσα ή τραγωδία. Μιλώντας για τη θλιβερή ζωή τους, καταλήγουν ότι ο θάνατος θα σημάνει την ειρήνη και την λύτρωση. Ο Λοχαγός λέει «Τη μέρα του θανάτου μου θα είμαι ευχαριστημένος» και η Άλις «Τώρα μόνο ο θάνατος μπορεί να μας χωρίσει. Το ξέρουμε κι οι δυο, γι’ αυτό τον περιμένουμε σαν λυτρωτή». Η μέχρι τελικής πτώσεως μονομαχία τους βγαίνει ισοπαλία και οι δύο αποδέχονται με πικρή ειρωνεία ότι μόνο μία προοπτική έχουν: να γιορτάσουν την επέτειο των αργυρών γάμων τους.

Το έργο, σαν ένα θέατρο τεράτων, σαν μία γκροτέσκ κωμωδία (που συνδυάζει με εξπρεσιονιστική ακρότητα το γέλιο και το κλάμα), φωτίζει το σκανδιναβικό σκοτάδι, το memento mori, τον κλονισμένο ψυχισμό του Στρίντμπεργκ. Η ζωή είναι μια φρικτή φάρσα κι ο Στρίντμπεργκ τη βίωσε έτσι.

«Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπω ότι η ζωή μου ήταν προσχεδιασμένη σαν ένα θεατρικό έργο έτσι ώστε να υποφέρω και, συγχρόνως, να μπορώ να περιγράφω τον πόνο», γράφει ο Aύγουστος Στρίντμπεργκ.

Αύγουστος Στρίντμπεργκ, 1849-1912

Πολυγραφότατος Σουηδός συγγραφέας και ραματουργός, πατέρας κατά τον Ευγένιο Ο’ Νήλ του σύγχρονου θεάτρου. Είχε δύσκολη παιδική ηλικία. Παράφορη φύση και ασταθής, οργισμένος ατομικισμός, βίαιος ενίοτε μισογυνισμός και διαρκής αναζήτηση του απόλυτου, χαρακτηρίζουν τον Στρίντμπεργκ αλλά και τα πρόσωπα των έργων του, κυρίως των αυτοβιογραφικών (“Ο γιός της δούλας”).  Η σκέψη του, επηρεασμένη από τον Kierkegaard, τον Nietzsche, τον Rousseau και τον Fourier, τον οδηγεί πέραν του ρομαντισμού, στον αθεϊσμό και τον μυστικισμό.

Δεινός ερμηνευτής της συμπεριφοράς των ανθρώπων και των μυστηρίων του υποσυνείδητου, περνάει με θαυμαστή ευχέρεια από τον πιο σκληρό νατουραλισμό στον πλέον αέρινο συμβολισμό.

Καταγγέλλει τον θρίαμβο της βίας στις διαπροσωπικές σχέσεις και την αδυναμία επικοινωνίας του ενός με τον άλλο, όσο και του ενός με τους πολλούς, έχοντας ο ίδιος φτάσει στα πρόθυρα της τρέλας ύστερα από τις οδυνηρές αποτυχίες των τριών γάμων του. Έργα του: “Ο Πατέρας” (νατουραλιστική παραλλαγή του κλασικού μύθου του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας), “Η Δεσποινίς Τζούλια”, “Οι Δανειστές”, “Ο Χορός του Θανάτου”, “Το  Ονειρόδραμα”, “Η Καταιγίδα”, “Ο  Πελεκάνος”, “Η Σονάτα των Φαντασμάτων” κ.ά. .

ΣΗΜΕΙΩΜΑ του ΠΡΟΕΔΡΟΥ του Θ.Ο.Ε.

Πιστοί για μια ακόμη φορά στο ραντεβού μας με τα μεγάλα κλασικά έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, παρουσιάζουμε ένα από τα πιο δυνατά και εμβληματικά έργα όλων των εποχών. Έχουμε την αγωνία και την τόλμη να αναμετρηθούμε με το έργο αυτό και την ευθύνη να το παρουσιάσουμε στο κοινό της Ερμιονίδας και όχι μόνο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μόνικα, στον Τάκη, στον Ίωνα, στη Διονυσία και σε όλα τα παιδιά του Ομίλου μας, που παίζουν, δημιουργούν, υποστηρίζουν τον Θ.Ο.Ε. και έχουν δημιουργήσει αυτό το ασύλληπτο θαύμα στον τόπο μας.

Δημήτρης Ι. Σίδερης, Μάϊος  2016

Χώρος Διεξαγωγής των παραστάσεων είναι ο Πολιτιστικός Πολυχώρος ARTίκι “Μαράικε Ηλιού Ντε Κόνινγκ”, σε κομβικό σημείο ανάμεσα στην Ερμιόνη, το υπερπολυτελές Aman Zoe Resort, το κοσμικό Πόρτο Χέλι και την Κόστα, σημείο σύνδεσης της Πελοποννήσου με τις Σπέτσες. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά φιλόξενο και φιλότεχνο χώρο, πρώην αποθήκη της ΦΑΓΕ που διαμορφώθηκε σε θέατρο πριν από τρία χρόνια, για να στεγάσει την πλούσια δραστηριότητα του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας.

Η παραγωγή «Ο Χορός του Θανάτου» υποστηρίζεται χορηγικά από πλήθος τοπικών επιχειρήσεων της περιοχής της Ερμιονίδας.

Συντελεστές

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ερρίκος Μπελιές
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μόνικα Κολοκοτρώνη
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: Μόνικα Κολοκοτρώνη
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: Γιώργος Δημαράκης – Δημήτρης Στρίγκος
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: Τάκης Μανιάτης
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Δημήτρης Σίδερης
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Ίων Ξυπολιάς
ΜΑΚΙΓΙΑΖ: Διονυσία Κωνσταντίνου
 
Διανομή
ΕΝΤΓΚΑΡ: Δημήτρης Σίδερης
ΑΛΙΣ: Βίκυ Παπάζογλου
ΚΕΡΤ: Γιώργος Δημαράκης
ΚΡΙΣΤΙΝ: Ευαγγελία Ηλιού
ΓΙΟΥΝΤΙΤ: Τατιάνα Φράγκου
ΤΖΕΝΗ: Κική Πέλλα
ΣΚΟΠΟΣ: Χρήστος Σπανός

Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ 2016