Ένας άνδρας γίνεται επαγγελματίας της νηστείας. Δυο αδέλφια χτυπάν την πύλη μιας απομακρυσμένης έπαυλης. Ένας πίθηκος μαθαίνει να μιλάει και ελευθερώνεται. Εφτά σκυλιά παίζουν μια απαγορευμένη μουσική. Κάποιος ποθεί να μεταμορφωθεί σε Ινδιάνο, ένας άλλος ανάβει ένα κερί στο δρόμο για την Κάλντα. Κάτω από τις σκάλες του σπιτιού σου, κρύβεται το μυστηριώδες Οντραντέκ. Και κάπου στα βάθη του δάσους, απλώνεται αφανής μια παράξενη κατασκευή…

Δώδεκα διηγήματα γραμμένα με τον μοναδικό τρόπο του Φραντς Κάφκα, δώδεκα «χτυπήματα» στην πύλη του ασυνειδήτου που αφυπνίζουν τον αναγνώστη, την ίδια στιγμή που τον παρασύρουν βαθύτερα στο παράδοξο.

Ο Κάφκα έναν αιώνα σχεδόν μετά τη γέννησή του εξακολουθεί να μιλάει σε εκατομμύρια ανθρώπους (…) Μοιάζει να είναι ο τελευταίος ιερός συγγραφέας και ο μεγαλύτερος μυθογράφος όσον αφορά τη δύσκολη υπαρξιακή κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου.

– John Updike

Η διάκριση που κάνει ο Κάφκα ανάμεσα στον κόσμο των ηρώων του και στον κόσμο, δεν σημαίνει ότι υπάρχουν δυο κόσμοι, άλλα ότι η συνηθισμένη αντίληψή μας της πραγματικότητας δεν είναι η αληθινή πραγματικότητα.

– W. H. Auden

Βιογραφικό συγγραφέα

Ο Φραντς Κάφκα (1883-1924) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του 20ού αιώνα. Παιδί γερμανόφωνων Εβραίων, γεννήθηκε στην Πράγα και έγραψε όλα του τα βιβλία στη γερμανική γλώσσα. Από μικρός έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία. Σπούδασε νομικά και για χρόνια εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος. Παράλληλα, από πολύ νέος, άρχισε να γράφει μικρά διηγήματα, μερικά από τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας το 1908. Το 1912 γράφει την Κρίση, το 1915 εκδίδεται Η Μεταμόρφωση, ενώ παράλληλα αρχίζει να καταγράφει σε ημερολόγια τους συλλογισμούς του για υπαρξιακά ζητήματα – τα πιο σημαντικά κείμενα από το υλικό αυτό θα αποτελέσουν το βιβλίο του Τα Οκτώ Μπλε Τετράδια (Αρχέτυπο).

Το 1917 διαπιστώνεται ότι πάσχει από φυματίωση. Αρχίζει μια δύσκολη περίοδος νοσηλείας, κατά καιρούς σε σανατόρια, με την υγεία του σταδιακά να φθίνει. Όλο το διάστημα αυτό ο Κάφκα δεν σταματά να γράφει μέχρι ο θάνατος να τον βρει στις 3 Ιουνίου 1924. Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του, όπως Η Δίκη και Ο Πύργος, εκδίδονται μετά το θάνατό του με τη φήμη του να εκτοξεύεται παγκόσμια και τα βιβλία του να εκδίδονται διαρκώς έκτοτε σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου