Την Παρασκευή 23 Μαΐου στο χώρο του Stage Volume 1 θα λάβει χώρα η κεντρική προεκλογική ομιλία – συναυλία του Μπάμπη Μπατμανίδη και του συνδυασμού του Χαζοί για την Ήττα.

Συμπαντικοί Υποψήφιοι
Σταύρος (Mourga) Αποστολίδης: Μπουζούκι/Φωνή
Άρης Κουτέλης- Μαθέσης: μπουζούκι
Αλεξάνδρα Παπαστεργιοπούλου: κρουστά/φλάουτο/φωνή
Δημήτρης Μπαρτζώκας: κιθάρα ακουστική/φωνή
Γιάννης Μπέλλος: μπάσο
Θωμάς Κωστούλας: Τύμπανα
Σταύρος Πατσίκας: Ηλεκτρική Κιθάρα
 

Κατευθείαν από τον Βαρδάρη της Θεσσαλονίκης, ο λαϊκός βάρδος που σπάει παλκοσένικα, ραγίζει καρδιές, δαγκώνει φιάλες και, γενικώς, γαμάει και δέρνει. Ντράγκα ντρούγκα! Πανέρια με λουλούδια, σπασμένα πιάτα, σιγόντο νταλκάδες, αβυσσαλέα ντεκολτέ, πόγκο και stage diving!

Ο Μπάμπης Μπατμανίδης γεννήθηκε. Οι γονείς του δεν ήταν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, και στην παιδική του ηλικία δεν προσποιούνταν τον τραγουδιστή στον καθρέφτη του, κρατώντας για μικρόφωνο ένα τηλεκοντρόλ. Αν και η μεγάλη του αγάπη ήταν πάντοτε το τραγούδι, η μοίρα του έπαιξε σκληρά παιχνίδια και η καριέρα του πάντα έσβηνε πριν καλά καλά αρχίσει.
 

Ο Μπάμπης όμως δεν το έβαζε κάτω και ξανά μανά έπαιρνε φόρα για μια νέα αποτυχία. Παρ’ όλα αυτά η σκληρή δουλειά τον αντάμειψε και με την βοήθεια ενός νονού της νύχτας βαφτίστηκε «τραγουδιστής». Τα χειρότερα έρχονταν. Ο Μπάμπης έκανε το συναυλιακό του ντεμπούτο στο νεανικό κέντρο διασκεδάσεως «Το καφενείο μου», αφήνοντας τραγικές εντυπώσεις με το ταπεινό του προφίλ, την αυθεντικά λαϊκή βασανιάρικη φωνή και τη στιχουργική του δεινότητα.
 

Ποιος δεν έκλαψε στον ώμο του διπλανού του ακούγοντας την «Οικοδομή» («Μόλις ο ήλιος έβγει παίρνω το μυστρί/
Αχ, το δρόμο τον ξέρω για την οικοδομή/ Με λάσπη και νερό χτίζω το γιαπί/ Και στη μπετονιέρα ρίχνω τσιμέντο Ηρακλή»),
ποιος δε μέθυσε με το «Για σένα μόνο» («Τη θεωρία της σχετικότης/ την ξέρει όλη η ανθρωπότης/ Ενέργεια ίσον εμ επί σε/
Εις το τετράγωνο μωρό μου ναι»), ποιός δεν οργίστηκε με το «Μη μου σπας τ’αμάξι» («Μα μην μου σπας τα’ αμάξι,
Μην μου σπας τ’ αμάξι/ Γλυκέ μου αναρχικέ είμαστε εντάξει»), ποιος δεν ταυτίστηκε με το «Ντεκαφεϊκνέ»

(«Ο Μαρξ ψυχή μου μίλαγε για προλεταριάτο/ Ποτέ φραπέ δεν χτύπαγε να ‘ρθουν τα πάνω κάτω») και ποιος δεν σιγοτραγούδησε
το «Σε θέση οφσάιντ» («Συνελήφθηκες μωρό μου, κι όλοι πια το πήραν πρέφα/ Δεν σε σώζει ούτε η ΕΠΟ, Δεν σε σώζει κι η UEFA»).
 

Στην παταγώδη αποτυχία του φτωχού Μπάμπη συνέβαλλε η αλτρουιστική του φιλοσοφία «ολ φρι μαντάμ» που του στέρησε οποιαδήποτε πιθανότητα μετακόμισης σε μια πιο άνετη και χλιδάτη ζωή στον Δενδροπόταμο (σας αφήνω να φανταστείτε που μπορεί να ζει τώρα) και τον εξανάγκασε να κάνει δουλειές του ποδαριού, πολλές φορές και των δύο ποδαριών, για να επιβιώσει.
 

Εάν βρεθείς κάποιο βράδυ στη Βαλαωρίτου ίσως τον πετύχεις μέσα σε κάποια κουζινούλα να πλένει ποτήρια, να καθαρίζει τασάκια και να σκαρφίζεται ομοιοκαταληξίες για το νέο του στιχουργικό πόνημα, όπως «Μα πού θα πας και θα με χάσεις, έτσι ξεκίνησε και ο Ωνάσης, μα πού θα πας δίχως καβάτζα, αχ! δεν εκτίμησες ποτές τη λάντζα». Τραγούδι που είμαστε βέβαιοι ότι θα αγαπήσουμε με το ίδιο πάθος που αγαπήσαμε τον συνθέτη, τον στιχουργό, τον τραγουδιστή, αλλά κυρίως τον άνθρωπο, Μπάμπη Μπατμανίδη.
 

Παρασκευή 23 Μαΐου θα ανακοινωθούν, λοιπόν, οι μουσικές θέσεις του Μπάμπη Μπατμανίδη και του συνδυασμού του στο Stage Volume 1. Να είστε όλοι εκεί να αλλάξουμε την Ελλάδα μαζί!