Ο Γιάννης Μετζικώφ στις Θεατρικές Συναντήσεις στο cafe του Ιανού

Ο Νίκος Θρασυβούλου συνομιλεί σε πρώτο πρόσωπο με τον κορυφαίο Έλληνα ζωγράφο, σκηνογράφο και ενδυματολόγο Γιάννη Μετζικώφ, για την τέχνη, την κοινωνία, τη ζωή.

“Υπάρχει ένας κόσμος παράλληλος μ’ αυτόν που ζούμε. 

Βαθύς, απρόβλεπτος, γεμάτος συγκινήσεις. Ο κόσμος του θεάτρου. Όλα εκεί είναι διαφορετικά και στοχεύουν στο να γίνουν κατανοητές οι πανανθρώπινες έννοιες που περιέχονται στα κείμενα των μεγάλων ποιητών. Στο να γίνει αντιληπτό με τη δύναμη της εικόνας, ακόμα και μέσα από ανατρεπτικές προτάσεις, το πόσο ισχυρή, πόσο πολύπλευρη και μεταφυσική είναι η ομορφιά στο θέατρο και πόσο καταλυτικά το διαμορφώνει. 

Γιατί μόνο αυτή η τέχνη, ανάμεσα από όλες τις άλλες τέχνες, ζητά από πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες να ενωθούν ώστε να δημιουργήσουν ένα και μόνο, κοινό έργο τέχνης, την παράσταση!  

Στη παράσταση θα καταλάβουμε ότι τίποτα τελικά δεν είναι απλώς έτσι όπως δείχνει, αλλά μέσα της μπορούμε να ανακαλύψουμε ένα κόσμο πανέμορφο ή απεχθή, ευαίσθητο ή σκληρό, ασύλληπτα μικρό ή αδιανόητα μεγάλο, μέσα από τις πολύπλευρες προτάσεις και τις ποικίλες ερμηνευτικές εκδοχές των κειμένων. Το θέατρο μοιάζει με τις μικρές, ασήμαντες ζωές μας, γιατί σαν τέχνη δεν στοχεύει στην αιωνιότητα,  κρατάει λίγο, έρχεται και συμπορεύεται μαζί μας καλώντας μας παρήγορα μέσ’ στο εξαίσιο ψέμα του”.

Γιάννης Μετζικώφ

Λίγα λόγια για τον Γιάννη Μετζικώφ

Έλληνας  ζωγράφος, σκηνογράφος και ενδυματολόγος

Γεννήθηκε το 1955 στο Καστέλι Κισσάμου Χανίων και μεγάλωσε στην Καστέλα του Πειραιά. Ο πατέρας του, Μετζικώφ, ήταν από την Πλάκα Αποκορώνου Χανίων και η μητέρα του Ευαγγελία, το γένος Γιατίλη έχει καταγωγή από την Μικρά Ασία και την Χίο. Απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής των Καλών Τεχνών της Αθήνας το 1980, είχε δάσκαλο στο τμήμα ζωγραφικής τον Γιάννη Μόραλη και στο τμήμα σκηνογραφίας- ενδυματολογίας τον Βασίλη Βασιλειάδη. Μετά το πέρας της στρατιωτικής του θητείας και ενώ ήδη είχε παρουσιάσει τη δουλειά του σε αρκετές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικών κατασκευών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ασχολήθηκε με το θέατρο και συγκεκριμένα με την σκηνογραφία και την ενδυματολογία στο θέατρο. Ο Γιώργος Μιχαηλίδης ήταν ο άνθρωπος που τον παρουσίασε στο κοινό για πρώτη φορά με την παράσταση «Κρίμα που είναι πόρνη» του Τζων Φορντ. Από τότε και για πολλά χρόνια, έχει εργαστεί σε πλήθος παραστάσεων στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε., στον Θ.Ο.Κ., στο Θέατρο Τέχνης, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στα περισσότερα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., σε πολλούς ιδιωτικούς θιάσους, σε παραγωγές εκτός Ελλάδος και σε κάθε  μορφή και είδος θεάτρου Έχει δουλέψει με σημαντικoύς σκηνοθέτες (Κακογιάννη, Βολανάκη, Drese, Μπάκα, Βουτσινά, Κούνδουρο, Ευαγγελάτο, Kartalof, Μιχαηλίδη, Τσιάνο, Χουβαρδά, Zelenski, Νικολαίδη, Μαρμαρινό, Κακλέα, Τσακίρη, Χατζάκη, Τριβιζά, Χαραλάμπους, Γαβριηλίδη, Χρονόπουλο, Μαστοράκη, Φιλίππογλου, Κοντούρη κ.ά.), αλλά και χορογράφους όπως τη Ζουζού Νικολούδη, τον Δημ. Παπαιωάννου κ.α. Εκθέσεις του Γιάννη Μετζικώφ έχουν φιλοξενηθεί στο μουσείο Αλεξάντερ Πούσκιν στη Μόσχα, στο Ρωσικό Κρατικό μουσείο στην Αγία Πετρούπολη, στο μουσείο της Πόλεως της Βαλένθια, στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο, στην Αλ ντε Σααρμπέκ στις Βρυξέλλες και σε πολλές ελληνικές συλλογές και παρουσιάσεις.

Το φθινόπωρο του 2010 η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τον τίμησε παρουσιάζοντας το σύνολο του εικαστικού έργου του στο θέατρο με πολύμηνη έκθεση. Η έκθεση παρουσιάστηκε στην γενέτειρα πόλη του, τα Χανιά, και έκλεισε την πορεία της στο Covent Garden του Λονδίνου στις 26 Οκτωβρίου του 2011. Ειναι παντρεμένος με την Καίτη Περβαινά από το Άστρος Κυνουρίας και έχει δυο κόρες, την Ρωξάνη και την Υακίνθη.