Ντένης Μακρής: Στις συνεργασίες μου ευτυχώς υπάρχει η απαραίτητη κοινή ανάσα

Νέος, φέρελπις ηθοποιός, με αρκετές εκλεκτές συνεργασίες στο ενεργητικό του, ο Ντένης Μακρής, χτίζει μια ενδιαφέρουσα πορεία στο θέατρο. Μέχρι τα τριάντα του χρόνια, πρόλαβε να συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Μαρμαρινός, να υποδυθεί τον Άμλετ και να συμμετάσχει σε πολλές ξεχωριστές παραστάσεις.

Μία από αυτές, είναι και οι «Ιδιοτροπίες της Μαριάννας», ένα γαλλικό τολμηρό κείμενο του Αλφρέ ντε Μυσσέ. Εκεί, θα υποδυθεί τον Σέλιο και μας μιλάει –ανάμεσα σε διάφορα άλλα- και για τη νέα αυτή συνεργασία με το θέατρο Πόρτα και τον Θωμά Μοσχόπουλο.

Συνέντευξη: Αναστασία Ρίζου

Cul. N.: «Οι ιδιοτροπίες της Μαριάννας» του Γάλλου Αλφρέ ντε Μυσσέ, ανεβαίνουν για πρώτη φορά σε ελληνική σκηνή. Πείτε μας δύο λόγια για την υπόθεση και πού τοποθετείται ιστορικά.

Ντ. Μ.: Το έργο τοποθετείται στην πρώιμη εποχή του ρομαντισμού.  Μία εποχή όπου κυριαρχεί το συναίσθημα έναντι της λογικής. Η υπόθεση του έργου αφορά ένα νεαρό αγόρι, τον Σέλιο ο οποίος ερωτεύεται παράφορα μια νεαρή κοπέλα, τη Μαριάννα η οποία όμως είναι παντρεμένη μ’ έναν επιφανή δικαστή της Νάπολης. Ο Σέλιο  αδυνατώντας να σταθεί με θάρρος απέναντί της και να της εκφράσει τον έρωτά του, στέλνει τον καλύτερό του φίλο, Οκτάβιο να μεσολαβήσει με αποτέλεσμα η επαφή του αυτή με τη Μαριάννα να περιπλέξει τους δυο τους με πολύ απρόβλεπτες για όλους συνέπειες. Και κυρίως για το Σέλιο.

Cul. N.: Πώς θα περιγράφατε τον δικό σας ρόλο; Ποια στοιχεία του σας κέρδισαν ή σας δυσκόλεψαν περισσότερο καθώς ανακαλύπτατε τις διάφορες πτυχές του;

Ντ. Μ.: Ο ρόλος μου είναι αυτός του Σέλιο, ο οποίος θέλει αλλά δεν μπορεί. Δε μπορεί όχι μόνο να τη πλησιάσει αλλά δεν μπορεί να εκφραστεί και να υπάρξει πουθενά. Αδυνατεί να διαχειριστεί το παρόν του. Σ’ ένα πιο πρακτικό και γήινο επίπεδο.
Κάτι που με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα αυτή του τη πτυχή, η οποία είναι ξεκάθαρα κυρίαρχη, είναι ότι και σήμερα, η όποια εγγύτητα, έχει καταλήξει μια επίφοβη, αβέβαιη κατάσταση η οποία πολύ περίτεχνα και μεθοδικά αποτρέπεται, δίνοντας τη θέση της στα τόσο ασφαλή και προσφιλή μας μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Cul. N.: Αν και τα ελευθέρια κείμενα δεν ανεβαίνουν συχνά στα αθηναϊκά θέατρα, όποτε αυτό συμβεί, σημειώνεται αρκετά μεγάλη επιτυχία. Εσάς προσωπικά τι θα λέγατε πως σας κεντρίζει το ενδιαφέρον σε αυτές τις δημιουργίες και ιδιαίτερα στο έργο του ντε Μυσσέ;

Ντ. Μ.: Δε ξέρω αν αυτά τα ελευθέρια κείμενα έχουν απαραίτητα κάτι παραπάνω από τα άλλα, αλλά σίγουρα καταδεικνύουν ίσως πιο εκκεντρικά για την εποχή τους, κάτι που νοσεί. Κι αυτό είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον να το μελετήσεις και να το αναδείξεις κατανοώντας το πρώτα και μετά ίσως και θεραπεύοντάς το. Όπως στο συγκεκριμένο έργο του Ντε Μυσσέ, όπου μια κοινωνία νοσεί από μια μόνιμη αυτιστική, φιλάρεσκη αυτοαναφορικότητα που καταλήγει να επαναλαμβάνει μοτίβα αδιέξοδα και συναισθηματικά ανάπηρα.

Cul. N.: Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία με το Θωμά Μοσχόπουλο και το Θέατρο Πόρτα, το οποίο διαγράφει ήδη μία ξεχωριστή πορεία στην νέα του εποχή.

Ντ. Μ.: Είναι απ’ αυτές τις συνεργασίες που εξαρχής έχεις μια πολύ καλή προαίσθηση ότι σε αφορούν και άρα η χαρά της συνύπαρξης έχει να σου δώσει μόνο γνώσεις και ακόμη περισσότερους λόγους να κάνεις αυτό που κάνεις.
Με το Θωμά με είδα να μαθαίνω αλλά και να ξεμαθαίνω. Συνδυασμός επίπονος, που βλέπεις όμως ότι μόνο έτσι έχει κάποιο νόημα αυτή η δουλειά της μετάλλαξης και προσαρμογής σε κάτι άλλο από αυτό που είσαι.

Cul. N.: Τα τελευταία χρόνια χτίζετε μία αξιόλογη καριέρα στο θέατρο. Τι αποκομίσατε από σημαντικές συνεργασίες όπως με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και τον Νίκο Καραθάνο;

Ντ. Μ.: Κι αυτές οι συνεργασίες – συναντήσεις είχαν το ευτύχημα να υπάρχει αυτή η τόσο δυσεύρετη αλλά απαραίτητη κοινή ανάσα. Αυτός ο κοινός τόπος που με αφορμή το όποιο έργο, μας μετακινεί και μας αφήνει λίγο πιο ψηλά απ’ ότι όταν μας βρήκε μόνους.

Cul. N.: Εδώ και ενάμιση χρόνο λαμβάνετε πολύ περισσότερη δημοσιότητα από πριν. Αυτό πώς μπορεί να επηρεάσει τις επαγγελματικές επιλογές ενός ηθοποιού; Προκύπτουν νέα διλήμματα ή δύσκολες αποφάσεις;

Ντ. Μ.: Κόντρα σ ‘αυτήν την παραπάνω δημοσιότητα λόγω της τηλεόρασης προσπαθώ να είμαι ακόμη πιο επιλεκτικός στις όποιες αποφάσεις μου απ’ ό,τι ίσως να ήμουν.

Cul. N.: Υπάρχουν πράγματα θα θέλατε να γνωρίζει το κοινό για εσάς αλλά δεν έχει τύχει να τα «επικοινωνήσετε» ακόμα;

Ντ. Μ.: Από τη στιγμή που ψαχουλεύω έτσι κι αλλιώς σε καθημερινή βάση τα του εαυτού μου, ό,τι νέο μου προκύπτει φροντίζω να το εντάξω σε κάθε νέα μου δουλειά και είτε να το αξιοποιώ προς όφελός της, είτε να το αφήνω στην άκρη για μια άλλη στιγμή.

Cul. N.: Πού αλλού σας «συναντάμε» θεατρικά ή κινηματογραφικά αυτόν τον καιρό;

Ντ. Μ.: Στο Θέατρο Αλίκη στη παιδική παράσταση “Η Πέτρα του Βορρά” σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιοπουλου και Κατερίνας Παπαδάκη και σε κάποια λίγα εναπομείναντα επεισόδια στο δεύτερο κύκλο του τηλεοπτικού Ταμάμ στον Αντ1.

Cul. N.: Κλείνοντας, πείτε μας εάν υπάρχουν ανακοινώσιμα σχέδια για το μέλλον και ένα επαγγελματικό όνειρο που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί άμεσα.

Ντ. Μ.: Υπήρξαν μια – δυο προτάσεις για το φεστιβάλ αλλά ως γνωστόν αφού φεστιβάλ προς το παρόν δεν υφίσταται, θεωρώ πως τίποτα δεν είναι σίγουρο.

Φωτογραφίες ©Patroklos Skafidas

Το Θέατρο Πόρτα παρουσιάζει από 28 Ιανουαρίου τις «Ιδιοτροπίες της Μαριάννας», του Αλφρέ Ντε Μυσσέ