Μετά την πολύ πετυχημένη παρουσίαση της ατομικής έκθεσης του Γιώργου Μαραζιώτη με τίτλο Night of the World σε Αθήνα και Νέα Υόρκη, η ανανεωμένη εκδοχή της παρουσιάζεται από 30 Απριλίου 2015 στη Nitra Gallery, στη Θεσσαλονίκη.

Η έκθεση συμπίπτει με την έκδοση και παρουσίαση του βιβλίου Night of The World από τον εκδοτικό οίκο MER. Paper Kunsthalle (με έδρα το Βέλγιο), στο οποίο συμπεριλαμβάνεται το σύνολο των έργων και των τριών εκθέσεων όπως επίσης, και το θεωρητικό κείμενο του ιστορικού τέχνης & επιμελητή Σωτήρη Μπαχτσετζή. Το δίγλωσσο βιβλίο θα διανεμηθεί σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία και Αυστραλία.

Ο άνθρωπος είναι αυτή η νύχτα, αυτό το άδειο τίποτα, που περιλαμβάνει τα πάντα στην απλότητά του- ένας ατελείωτος πλούτος πολλών παραστάσεων, εικόνων από τις οποίες καμία δεν τυχαίνει να του συμβαίνει- ή δεν είναι παρούσες. (…) Ένας μπορεί να δει αυτή τη νύχτα όταν κοιτάζει τους ανθρώπους στα μάτια- μέσα σε μια νύχτα που γίνεται τρομερή, αναστέλλει τη νύχτα του κόσμου εδώ σε μια εναντίωση. Σε αυτή τη νύχτα το ον, έχει επιστρέψει.

(από το χειρόγραφο του G.W.F. Hegel Φυσική Φιλοσοφία και Φιλοσοφία του Πνεύματος, 1805-1806)

Ο Γιώργος Μαραζιώτης εμπνεόμενος από την αναφορά του Γερμανού φιλοσόφου G.W.F. Hegel στη Νύχτα του Κόσμου, για την έκθεσή του παρουσιάζει μια σειρά από γλυπτικά έργα αποτελούμενα από φυσικά ή τεχνητά υλικά (αλεσμένος άνθρακας, γύψος, neon, κ.α.) και μια σειρά από μεταξοτυπίες που ο καλλιτέχνης δημιούργησε στη Νέα Υόρκη.

Ο Μαραζιώτης “σχεδιάζει” μια πορεία για τον θεατή που μέσω της ευθραυστότητας των υλικών και των υφών των έργων του και των “ευγενικά” αιχμηρών δισδιάστατων σχημάτων του (που αποκτούν μια τρίτη διάσταση ανάλογα με το σημείο θέασης),προσπαθεί να ερμηνεύσει τη Νύχτα, την κενότητα της ανθρώπινης υπόστασης και τελικά, πλευρές του ανθρώπινου ασυνειδήτου στα οποία αναφέρεται ο Hegel.

Μέσω της σύνθεσης των έργων, επιτυγχάνεται μια απόδοση “ιερότητας” στον χώρο ενώ αφήνοντας κενά σημεία, χρησιμοποιώντας το λευκό και μαύρο χρώμα σαν “κατάσταση” και εξερευνώντας τη σημειολογία των υλικών, η εγκατάσταση που προτείνει ο καλλιτέχνης αποτελεί μια σπουδή πάνω στην έννοια του χρόνου, τα όρια της αισθαντικότητας και στο πως μια θεώρηση της ανθρώπινης υπόστασης μπορεί να διαιωνίζεται στο σήμερα.

Σύντομο βιογραφικό

Γιώργος Μαραζιώτης

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1984.  Σπούδασε εικονογράφηση στο Wolverhampton University και μεταξοτυπία στο S.V.A, στη Νέα Υόρκη.  Από το 2007, εργάζεται και ως σκηνογράφος για το θέατρο. Έχει εκθέσει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. To 2012, η δουλειά του αποτέλεσε επίσημη πρόταση της Ελλάδας για τη πρώτη έκθεση W.Y.A στο Nottingham ενώ την ίδια περίοδο, εκλήθη ως ομιλητής του Digital Communication department, του Wolverhampton University. Το 2013, συμμετέχει στο Ultimate Laser Summit στο μουσείο Tinguely της Βασιλείας ενώ ένα χρόνο μετά, καλείται από το S.V.A. να εκθέσει τη νέα του δουλειά, Night of The World, στη Νέα Υόρκη. Η ενότητα αυτή εκδίδεται σε βιβλίο το 2015, από τον εκδοτικό οίκο MER. Paper Kunsthalle (με έδρα το Βέλγιο) και διανέμεται σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό

Επιλογή ατομικών εκθέσεων: Night Of The World, S.V.A, NYC (2014), Night Of The World, Beton7, Αθήνα (2013) (επιμέλεια: Σωτήριος Μπαχτσετζής), Oh Lord!, Dalliance, Λονδίνο (2010), 5 Seasons, Παλαίο Αρσάκειο Πάτρας (2009), Cartons, Jet-set, Πράγα (2009), Inside, Hole, Αθήνα (2008).

Επιλογή ομαδικών εκθέσεων: Beauty Is The Method, ACG Gallery, Aθήνα (2015) (επιμέλεια: Σωτήριος Μπαχτσετζής), ReMaterialising Culture, Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, Aθήνα (2014) (επιμέλεια: Μαργαρίτα Καταγά), Post Vacation Blues, Παλαιό Σχολείο Λογγού, Παξοί (2014), AAF, New York City (2014), International Cheap Laser Summit, Tinguely Museum, Βασιλεία (2013), The Cabinet, Remap4, Αθήνα (2013), Art: Screen, Vetlanda Museum, Σουηδία (2013), In Case (…)Break Glass, Nordic House, Reykjavik (2013), Month of the Performance, L’ Atelier Kunst Spiel Raum, Βερολίνο (2012), Non- Place Art, The Hub, Αθήνα (2011), Attraction of the Opposites, Cucosa, Ρότερνταμ (2010)