Το Ελληνικό Σχέδιο και η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών μας προσκαλούν με χαρά σε μία μεγάλη γιορτή της ελληνικής μουσικής δημιουργίας, όπου νέοι συνθέτες μελοποιούν Έλληνες ποιητές, την Τρίτη 19 Μαΐου 2015.

Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ απευθύνθηκε σε νέους συνθέτες που έχουν διακριθεί από τους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού και τους πρότεινε τη μελοποίηση ποιημάτων από την ελληνική ποίηση. Οι συνθέτες εμπνεύστηκαν το υλικό τους είτε από ποιητές λιγότερο γνωστούς στο ευρύ κοινό είτε από λιγότερο γνωστά ποιήματα καταξιωμένων δημιουργών. Η δημιουργία και παρουσίαση νέων τραγουδιών για μία ακόμα φορά είναι στην καρδιά των στόχων του Ελληνικού Σχεδίου· το ίδιο και η επιθυμία να αποκαλυφθούν ο πλούτος και η εκφραστική δύναμη της ελληνικής ποίησης με ένα είδος που απευθύνεται εξ ορισμού σε μεγαλύτερο κοινό, το τραγούδι.

Οι Νεφέλη Λιούτα, Γιάννης Μαθές, Κώστας Μάκρας, Δημήτρης Μαραμής, Ηλίας Μαυροσκούφης, Νίκος Παπαδογιώργος, Απόλλων Ρέτσος, Φένια Χρήστου και Χρυσοβαλάντης Σωτηρίου παρουσιάζουν 18 νέα τραγούδια σε πρώτη εκτέλεση, σε ποίηση των Γ. Αηδονόπουλου, Μ. Ελευθερίου, Ρ. Μπούμη-Παπά, Μ. Αναγνωστάκη, Ν. Βρεττάκου, Ν. Γρηγοριάδη, Κ.Π. Καβάφη, Β. Κάσσου, Ν. Λαπαθιώτη, Ε. Παναγιώτου, Μ. Περ. Ράλλη, Μ.Μ. Ρούσσου, Γ. Σαραντάρη, Μ. Σαχτούρη, Α. Σταθοπούλου-Βαφοπούλου, σε μία μεγάλη γιορτή της μουσικής.

«Η εξεύρεση και προβολή μιας σοβαρής, ικανής και ταλαντούχας νέας γενιάς ανθρώπων του τραγουδιού είναι μια διαδικασία που επί τέσσερα χρόνια υπηρετήθηκε με επιτυχία. Οι στόχοι μας επετεύχθησαν και μια μεγάλη ομάδα νέων δημιουργών και εκτελεστών γνωρίστηκαν μεταξύ τους και με το κοινό. Άρχισαν να πραγματοποιούνται ζυμώσεις και νέοι συνδυασμοί που παρήγαγαν νέα έργα. Σε μια ανθούσα μουσική βιομηχανία, η δική μας στάση θα έπρεπε να σταματάει εδώ. Όμως, δεν υφίσταται δυστυχώς κάτι τέτοιο. Τα πρώτα βήματα ζητούν να έχουν μια δική μας ακόμα ώθηση. Και αυτό πράττουμε εφέτος. Αντί της εξεύρεσης, επιχειρούμε τη στήριξη αυτών που έχουν εμφανώς συναφές με το θέμα της μελοποιημένης ποίησης ύφος και διακρίθηκαν σε αυτό τον τομέα. Άλλες αντίστοιχες δραστηριότητες θα απασχολήσουν άλλους στο μέλλον. Για την ποίηση, το τραγούδι είναι γεννήτορας και η πρώτη κατοικία. Η ποίηση δεν δημιουργεί, αλλά δημιουργείται από το τραγούδι. Το τραγούδι δεν ήταν ιστορικά ένα μεικτό είδος, αλλά μια μορφή τέχνης αρραγής και ενιαία στη σύλληψη και εκφορά της. Η μουσική μαζί με τη μετρική και την ομοιοκαταληξία στήριξαν την απομνημόνευση μακροσκελών επών πολλά χρόνια πριν από την καταγραφή τους. Η καταγραφή και εν συνεχεία η τυπογραφία έδωσαν το τελικό πράσινο φως στη δυνατότητα ανεξαρτητοποίησής τους.

Όμως, η φιλόξενη αγκαλιά της μουσικής δεν έλειψε ποτέ από την ποίηση, ακόμα και μετά την απομάκρυνση των δύο στοιχείων του τραγουδιού μεταξύ τους και την ανεξαρτητοποίησή τους. Στην οικεία φύση των στοιχείων αυτών θα ενυπάρχει πάντα η αρχέγονη μνήμη της ολότητας από την οποία προήλθαν, δηλαδή το τραγούδι. Για μας τους Έλληνες, που η ιστορία του τραγουδιού ξεκινά πριν ακόμη από το θέατρο, η θρησκευτική (λατρευτική) και η ιστορική (καταγραφική) καταγωγή του είδους ακόμα κυριαρχεί, με τη θεατρικότητα να έπεται σε σημασία. Το σημείο ένωσης των πιο σοβαρών κειμένων και της πιο βαθιάς μουσικής ευρίσκεται σε αυτά τα σημεία και μας δίνει ένα προβάδισμα στο να γίνονται λαϊκό κτήμα η υψηλή ποίηση με την υψηλή μουσική στη μυστική επανένωσή τους από δύο πλέον διαφορετικούς δημιουργούς: τον συνθέτη και τον ποιητή (εκεί που παλιά είχαμε έναν, τον ραψωδό ή τον τραγικό ποιητή ή, μετά, τον τροβαδούρο). Έτσι, στην Ελλάδα, η κλασική μας (με την έννοια του ειδικού βάρους) μουσική ήταν πάντα και είναι το τραγούδι. Μητέρα του έπους, της τραγικής ποίησης, των θρησκευτικών τελετουργιών, των ακριτικών και των δημοτικών τραγουδιών, εκεί, στο τραγούδι υπάρχει ο γενετικός μας κώδικας για ό,τι νέο ελληνικό μπορεί να προκύψει. Και να υπάρξει αληθινά στην ιστορική μας αλυσίδα με τη λαϊκή επικύρωση.»

Δημήτρης Παπαδημητρίου

Καλλιτεχνική επιμέλεια – εκτέλεση παραγωγής | ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ