Πρώτη διαπίστωση. Αν ξέρεις ότι ένα live θα ξεκινήσει στην ώρα του, θα είσαι εκεί. 20:30 άνοιξαν οι πόρτες στο Fuzz και 21:00 ξεκίνησαν οι Kwoon,

Από τον Μπάμπη Βασιλειάδη

με το μεγαλύτερο μέρος του συναυλιακού χώρου γεμάτο από κόσμο. Δεύτερη διαπίστωση. Δώσε στον Αθηναίο post-rock και πάρε του την ψυχή! Σε όσες συναυλίες παρακολούθησα που οι μπάντες έπαιζαν το εν λόγω είδος μουσικής, υπήρχε λαοθάλασσα! Και έχω την εντύπωση ότι είναι πάντα οι ίδιοι, οι ίδιες φάτσες που βλέπεις ξανά και ξανά, αλλά που είναι πιστοί στην μουσική που αγαπούν και την υποστηρίζουν έμπρακτα πηγαίνοντας στα live.

Μετά την ακύρωση της συναυλίας των Mogwai τον Οκτώβρη λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων, το ραντεβού ανανεώθηκε για τις 20/01 στην Θες/νίκη και 21/01 στην Αθήνα. Πήγα λοιπόν στο Fuzz  για να παρακολουθήσω τους Σκωτσέζους post-rockers έχοντας στο μυαλό μου την προηγούμενη φορά που τους είχα δει live ( Gagarin 2009 ) και αναρωτιόμουν αν θα ήταν αντιστοίχως καλά, όπως και τότε.

Πρώτοι στην σκηνή ανέβηκαν οι Γάλλοι Kwoon, οι οποίοι για μία ώρα περίπου προσπάθησαν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κόσμου, παίζοντας κομμάτια από πρώτο δίσκο τους “Tales and Dreams”, αλλά και κομμάτια από το καινούριο τους EP με τίτλο “The guillotine show”. Κάτι από Explosions in the Sky και Godspeed You! Black Emperor υπήρχε στις συνθέσεις τους, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να φτάνει τα επίπεδα αυτά. Προσωπικά θα προτιμούσα να ήταν οι Έλληνες Misuse στην θέση τους, όπως γινότανε άλλωστε και στις προηγούμενες επισκέψεις των Mogwai στην χώρα μας.

Λίγα λεπτά μετά τις 22:30 ξεκίνησαν με πρώτο κομμάτι το “White Noise”, που είναι και το πρώτο στον τελευταίο δίσκο τους με τον (φοβερό είναι αλήθεια!!) τίτλο “Hardcore Will Never Die, But You Will”. Ακολούθησαν, όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά, τα “I’m Jim Morrison I’m Dead”, “Rano Pano”, “Mexican Grand Prix”, “Death Rays”, “2 Rights Make 1 Wrong”, “Aυτό Rock”, “How To Be A Werewolf”.

Το playlist που επέλεξαν να παρουσιάσουν δεν νομίζω ότι είχε και την καλύτερη συνοχή και αυτό γιατί έπαιξαν αρκετά κομμάτια από τον τελευταίο δίσκο τους , ο οποίος διαφέρει στο ύφος των προηγούμενων album τους. Ο κόσμος βέβαια συμμετείχε και χειροκροτούσε καθ’ όλη την διάρκεια της συναυλίας. Αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν το τεράστιο κομμάτι που ακούει στο όνομα “Fear Satan” και που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα από τα σημεία αναφοράς του Post-Rock.Η βραδιά έκλεισε με το “Glasgow Mega Snake”, και με τον κόσμο να αποχωρεί από τον χώρο , μάλλον ικανοποιημένος θα έλεγα. Εγώ πάλι, το περίμενα καλύτερο, πιο ταξιδιάρικο, πιο σκοτεινό.

Όπως και να έχει, οι Mogwai έχουν αποδείξει σχεδόν 20 χρόνια τώρα , ποιοι είναι και τι είναι ικανοί να κάνουν και το πιο σημαντικό για μένα ότι παρουσιάζουν μια συνέχεια στο έργο τους άκρως ικανοποιητική.

Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός