Η Eleftheria Tseliou gallery, εγκαινιάζοντας μία σειρά εκθέσεων με ενδιαφέρον για τη μνήμη, παρουσιάζει από την Τρίτη 10 Μαΐου 2016 την έκθεση modular modules mode (ρύθμιση σπονδυλωτών μονάδων), μία έκθεση αφιερωμένη στη γλύπτρια Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα της Ιωάννας Σπητέρη – Βεροπούλου και των Αντωνάκη, Κωστή Βελώνη, Ηλία Κοέν, Ντόρα Οικονόμου, Νάνα Σαχίνη, Σοφία Σημάκη, Πέτρο Τουλούδη, Marc Charpentier.

Ο επιμελητής της έκθεσης Αλέξιος Παπαζαχαρίας αναφέρει:

Η Ιωάννα Σπητέρη–Βεροπούλου γεννήθηκε, έζησε και εργάστηκε στη Βενετία, το Παρίσι και την Αθήνα. Υπήρξε σύζυγος του Τώνη Σπητέρη, ενός από τους πλέον σημαντικούς τεχνοκριτικούς διεθνώς. Σε μια αδιάκοπη καλλιτεχνική πορεία που θα διαρκέσει σχεδόν πενήντα χρόνια (μέχρι το θάνατό της το 2000 στην Αθήνα) η Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου θα συμμετάσχει σε διεθνείς διοργανώσεις και θα αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις, όπως στην Μπιενάλε του Σάο Πάουλο στη Βραζιλία το 1963 στην οποία το έργο της τιμήθηκε με το β’ βραβείο γλυπτικής και θα εκθέσει κυρίως στην Ευρώπη δίπλα σε σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Emilio

 

Vedova και ο Fritz Wotruba. Η καλλιτεχνική της γραφή ιδιότυπη και σε συνεχή διάλογο με τις διεθνείς καλλιτεχνικές τάσεις θα διαμορφωθεί από την προσεκτική μελέτη του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, τάση την οποία θα ακολουθήσει μετακινώντας σταδιακά το ενδιαφέρον της από την εξπρεσιονιστική χειρονομία στην αφαιρετική λογική. Από τη δεκαετία του ’70 οι απλές γεωμετρικές φόρμες και οι δυναμικές συνθέσεις αυτών θα αποτελέσουν χαρακτηριστικό της γλυπτικής της. Μεγάλη σημασία θα αποκτήσει σταδιακά η σχέση του γλυπτού με τον περιβάλλοντα χώρο του: συνδέσεις, σχήματα, όγκοι, χώροι, φως, σκιές, και μεγέθη οργανώνονται από την Ιωάννα Σπητέρη-Βεροπούλου σε έργα που οι κλίμακες τους ποικίλουν από αυτό που σχεδόν χωράει σε μια χούφτα, έως αυτό που θα σταθεί σε εξωτερικό χώρο με διαστάσεις μνημείου αλλά διάθεση λιγότερο μνημειακή και περισσότερο ρυθμική, μουσική, οργανωτική και αφηγηματική· όχι σε σχέση με την ιστορία αλλά σε σχέση με το τι σημαίνει μοντέρνα γλυπτική και σύγχρονη τέχνη.

 

Οι οκτώ καλλιτέχνες, απ’ όσο ξέρω, ελάχιστα γνωρίζουν το έργο της Σπητέρη. Γνωρίζουν ωστόσο όλοι σίγουρα το εργαστήριο της στο 8 της οδού Κυψέλης, το μυθικό πια μικρό κτίριο του Αριστομένη Προβελέγγιου στο κέντρο της Αθήνας, έξοχο δείγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Στο εργαστήριο αυτό δούλεψε η Σπητέρη και άλλοι καλλιτέχνες, ανάμεσά τους και η Διοχάντη, με τη βοήθεια της οποίας πραγματοποιείται η παρούσα έκθεση. Η έκθεση δεν έχει στόχο να ερευνήσει ή να αποκαλύψει συνέχειες που βασίζονται σε ευθείες γραμμές ιστορικών αξόνων, αλλά περισσότερο να δει τα έργα και τις εποχές σαν συναρμογές από αρθρώσεις και σπονδύλους όπου τα ερωτήματα περιστρέφονται περισσότερο γύρω από τη συνύπαρξη, τη συμβίωση, τη συγκατοίκηση, τη λειτουργία ή τη λειτουργικότητα και λιγότερο γύρω από καταβολές και καταγωγές, επιρροές ή συναντήσεις.