Έχετε δει μουσικό όργανο με χορδές 25 μέτρα; Έχετε φανταστεί τον Γιάννη Αγγελάκα να ερμηνεύει John Cage; Μπορεί η παραδοσιακή μουσική να συνυπάρξει με το ηλεκτρονικό noise;  Μετά τη Νέα Υόρκη, το Όσλο, το Ρέικιαβικ, την Αδελαΐδα και το Τελ Αβίβ,  το φεστιβάλ που γεφυρώνει τα είδη της μουσικής έρχεται και στην Αθήνα. Στις 16 – 18 Ιουνίου, ένα ξεχωριστό μουσικό ταξίδι ξεκινά από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και φτάνει ως την Διπλάρειο Σχολή, σ’ αυτό το μοναδικό φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής όπου όλα είναι πιθανά!

«Όπως σε όλες τις εκδόσεις του Tectonics, έτσι και στην αθηναϊκή έκδοση, θα έχουμε παγκόσμιες πρεμιέρες έργων, απρόσμενες συνεργασίες καλλιτεχνών και κυρίως ένα ιδιαίτερα πλούσιο και περιπετειώδες πρόγραμμα», μας λέει ο Μιχάλης Μοσχούτης, συν-επιμελητής του φεστιβάλ αλλά και καλλιτέχνης που εξερευνά την υλικότητα του ήχου και τη σωματικότητα της μουσικής πράξης.

Ο ίδιος, μίλησε στο CultureNow.gr για την συνεργασία του με τον σπουδαίο μαέστρο Ilan Volkov στην επιμέλεια του Tectonic Athens, για την “συνάντησή” του με την Δανάη Στεφάνου, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στο «εδώ και το τώρα» που λείπει τόσο πολύ από τις τέχνες στις μέρες μας.


– Ποιο είναι το σκεπτικό πίσω από το Tectonics; Πώς θα περιγράφατε το φεστιβάλ σε κάποιον που δεν το γνωρίζει;

Το Tectonics βασικά φέρνει κοντά εντελώς διαφορετικά μουσικά είδη. Σε μια εποχή που μανιωδώς κατηγοριοποιούμε, βάζουμε tags και υψώνουμε τείχη μεταξύ μας, είναι σημαντικό να φέρνουμε και φαινομενικά αντίθετες προσεγγίσεις μαζί και να βρίσκουμε τα κοινά τους σημεία. Αυτό ακριβώς επιχειρεί τα τελευταία χρόνια και ο εμπνευστής του Tectonics Ilan Volkov. Ένας καταξιωμένος διευθυντής ορχήστρας που με χαρακτηριστική ευκολία μπορεί την μια μέρα να διευθύνει Mendelssohn στα Proms του Λονδίνου και την επόμενη να παίζει σε ένα underground χώρο καθαρά πειραματική μουσική. Στόχος του Volkov είναι να αποφορτίσει την συμφωνική ορχήστρα από το βάρος της μουσικής παράδοσης αναδεικνύοντας λιγότερα γνωστά (και μερικές φορές εντελώς άγνωστα) συμφωνικά έργα και φέρνοντας σε συνεργασία την ορχήστρα με καλλιτέχνες από τον χώρο της πειραματικής μουσικής.

– Τί να περιμένουμε από την πρώτη αθηναϊκή έκδοση του Tectonics;

Όπως σε όλες τις εκδόσεις του Tectonics, έτσι και στην αθηναϊκή έκδοση, θα έχουμε παγκόσμιες πρεμιέρες έργων, απρόσμενες συνεργασίες καλλιτεχνών και κυρίως ένα ιδιαίτερα πλούσιο και περιπετειώδες πρόγραμμα. Πιστεύουμε στην περιέργεια του κοινού και στην όρεξη για κάτι φρέσκο και διαφορετικό. Δεν απευθυνόμαστε σε μια συγκεκριμένη σκηνή ή σε κάποιο κοινό με ειδικές γνώσεις και καταβολές, αλλά σε οποιονδήποτε επιθυμεί να ακούσει κάτι καινούργιο και να αναθεωρήσει μερικές καθιερωμένες αντιλήψεις για διάφορα μουσικά είδη και τις σύγχρονες τάσεις της μουσικής.

– Το Tectonics Athens θα ενώσει σημαντικούς ξένους και Έλληνες καλλιτέχνες, με διαφορετικές καταβολές, που εκπροσωπούν διαφορετικά είδη μουσικής. Τί επιχειρεί να αναδείξει η συνύπαρξή τους επί σκηνής και το “πάντρεμα”- φαινομενικά – αντίθετων μουσικών πρακτικών;

Το ότι τα αντίθετα μπορεί να είναι και συμπληρωματικά – το ότι ίσως τα αντιλαμβανόμαστε ως αντίθετα για καθαρά εξω-μουσικούς λόγους – το πόσο σημαντικό και φυσικό είναι οι καλλιτέχνες να «αλλάζουν» και να μην αναπαράγουν επ’ άπειρο την εικόνα και τον ήχο που τους έχουμε προσδώσει. Κοινώς, το «εδώ και το τώρα» που λείπει τόσο πολύ από τις τέχνες στις μέρες μας.

Tectonic Athens

– Πείτε μας λίγα λόγια και για την συνεργασία σας με τον σπουδαίο μαέστρο Ilan Volkov στην επιμέλεια του φεστιβάλ.

Κατ’ αρχάς μου είναι τεράστια η τιμή να έχω μια τόσο στενή συνεργασία με τον Ilan Volkov. Είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, με φοβερές μουσικές γνώσεις. Αν και έπρεπε να τον ενημερώνω εγώ για την τοπική μουσική σκηνή, δεν ήταν λίγες οι φορές που μου έγραφε για κάποιον Έλληνα που δεν είχα ακούσει προηγουμένως. Επίσης είναι ένας χείμαρρος καταπληκτικών ιδεών, επομένως ο ρόλος μου συχνά ήταν να θέτω το πραγματικό πλαίσιο στο οποίο μπορούσαμε να κινηθούμε.

– Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την “συνάντησή” σας με την Δανάη Στεφάνου και για το πρώτο σας άλμπουμ, με τίτλο «Crease», που κυκλοφόρησε φέτος από την Coherent States;

Η συνεργασία με την Δανάη ήταν για μένα η πιο φυσική συνέχεια ύστερα από τον σόλο μου δίσκο “Nylon”. Ίσως να μην είχα γράψει ποτέ τον Nylon αν δεν είχα αναλάβει την παραγωγή του δίσκου της Δανάης “herewith”. Για πάνω από 10 χρόνια δούλευα πάνω σε μια διευρυμένη προσέγγιση στην κλασική κιθάρα και με την εμπλοκή μου στο herewith έκανα το ένα βήμα παραπέρα που οδήγησε τελικά και στον δίσκο μου Nylon. Οπότε με το που βγήκε ο δίσκος είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε και κάτι παρέα και αυτό που κάναμε έπεσε στα καλά χέρια της Coherent States και στο πλέον ταιριαστό φόρματ για το Crease – την κασσέτα.

– Τα τελευταία χρόνια, ανάμεσα σε άλλα, επιμελείστε το INMUTE Festival στη Στέγη και ασχολείστε με τις εκδόσεις δίσκων βινυλίου μέσω της δισκογραφικής εταιρείας HOLOTYPE EDITIONS. Πιστεύετε ότι το ελληνικό κοινό είναι εξοικειωμένο με την σύγχρονη “πειραματική μουσική”, αλλά και “ανοιχτό” απέναντι σε πρωτότυπους πειραματισμούς, ετερόκλητες συνευρέσεις και νέα, υβριδικά πρότζεκτ στο χώρο της μουσικής;

Όπως σε όλες τις χώρες, έτσι και στην Ελλάδα το κοινό της πειραματικής μουσικής είναι αρκετά περιορισμένο. Το ευχάριστο όμως είναι ότι τα τελευταία χρόνια όλο και βλέπουμε νέα πρόσωπα σε συναυλίες. Υπάρχει καλή δυναμική και πολλοί local μουσικοί δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τους ξένους καλλιτέχνες – πέρα από πιθανώς μια επιτυχημένη καριέρα, πράγμα που παραμένει σχεδόν αδύνατο για μουσικούς που μένουν στην Αθήνα.

– Ποιά είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;

Υπάρχουν πάρα πολλά σχέδια αλλά δυστυχώς ελάχιστος χρόνος για να τα πραγματοποιήσω. Σίγουρα θέλω να συνεχίσω την συνεργασία μου με την ομάδα κινηματογραφιστών Nominoë. Αυτήν την στιγμή είμαι στο αεροδρόμιο για το φεστιβάλ κινηματογράφου στην A Coruna (31/05 – 4/06), οπού θα παρουσιάσουμε για 2η φορά μια expanded cinema performance με τίτλο Parallax, όπου 4 προτζέκτορες 16mm κινούνται σε ράγες. Εγώ έχω αναλάβει το ηχητικό μέρος της παράστασης χρησιμοποιώντας μόνο ήχους από τις μηχανές προβολής.

– Κλείνοντας, ποιος είναι ο απώτερος στόχος του Tectonics Athens; Θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας με το φεστιβάλ για την επόμενη χρονιά;

Την επόμενη χρονιά λίγο δύσκολο για ένα τόσο μεγάλο φεστιβάλ, αλλά ευελπιστούμε για το 2019.

– Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!

Εγώ ευχαριστώ!


Πληροφορίες φεστιβάλ: Tectonics Athens: Ένα διεθνές μουσικό φεστιβάλ στη Στέγη | 16 – 18 Ιουνίου 2017