Η Χippas gallery παρουσιάζει την έκθεση του Μίνου Αργυράκη με τίτλο «Ερωτικά» από τις

14 Φεβρουαρίου μέχρι τις 27 Απριλίου 2013.

Δύσκολα μπορεί κανείς να ταξινομήσει το έργο του Μίνου Αργυράκη. Ολόκληρη η καλλιτεχνική του δημιουργία έχει κάτι το άπιαστο. Ίσως γιατί ήταν παρορμητικός και δούλευε αβίαστα, αρνούμενος να συνθηκολογήσει με οτιδήποτε.

H διεισδυτικότητα των έργων του μοιάζει σήμερα σχεδόν προφητική. Με τη δύναμη της ειλικρίνειας και της απλότητας της γραμμής του, καταθέτει με την μεγαλύτερη ελαφρότητα την πιο αυστηρή κριτική, καυτηριάζοντας με χιούμορ όλα ανεξαιρέτως τα συστήματα αξιών και ξεσκεπάζοντας την όποια υποκρισία σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής. O ίδιος παραμένει πεισματικά ανεξάρτητος.

Συνδυάζοντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο το σατυρικό με το ονειρικό αποτυπώνει τις πιο μύχιες σκέψεις και επιθυμίες του καθένα μας. Στην Xippas Gallery έχουμε την χαρά να παρουσιάσουμε από τις 14 Φεβρουαρίου ως τις 27 Απριλίου, το κυρίως σώμα από τα ερωτικά σχέδια του Μίνου Αργυράκη που έγιναν όλα μεταξύ 1968 και 1969. Ο Alain Jouffroy στο κείμενο που προλογίζει το βιβλίο Minos ou l\\\\’ humour de la liberté των εκδόδεων Galilée γράφει για τον Αργυράκη: “Επιμένοντας, όπως το κάνει, με ενέργεια και χιούμορ, στις παγανιστικές ομορφιές, τις κρατά άγρυπνες. Μια κοινωνία όπου θα ντρεπόμαστε για τον εαυτό μας και για τον έρωτα θα χρησίμευε σαν βάση για οποιαδήποτε δικτατορία.” Παρόλα αυτά, σύμφωνα πάντοτε με τον Jouffroy: “Υπάρχει ντροπαλοσύνη μέσα στις ψεύτικες αδιαντροπιές του και πολύ μελαγχολία κρυμμένη στα γέλια του”.

Ο Μίνως Αργυράκης γεννήθηκε το 1919 στο Αιδίνι της Μικράς Ασίας. Έχασε τον πατέρα του στη μικρασιατική καταστροφή και ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Με την μεσολάβηση της Πηνελόπης Δέλτα φοίτησε στο Κολλέγιο Αθηνών κι αργότερα έγινε μαθητής του Τσαρούχη. Δούλεψε ως δημοσιογράφος, σκιτσογράφος και σκηνογράφος αλλά πάνω από όλα ήταν ζωγράφος. Ταξίδεψε και πέρασε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε Ευρώπη και Αμερική, όμως πάντα ξαναγυρνούσε στην Ελλάδα. Συνδέθηκε στενά με τον Τσαρούχη, τον Μόραλη, τον Γκάτσο, τον Ελύτη, τον Τάκι, τον Θεοδωράκη, αλλά κυρίως με τον Μάνο Χατζιδάκι. Καρπός αυτής της φιλίας υπήρξε η πασίγνωστη “Οδός Ονείρων” κι αργότερα η “Πορνογραφία”. Ο Μίνως Αργυράκης έφυγε από τη ζωή το 1998.