Μια γυναίκα, ένα όπλο κι ένα Noodle Bar

Ο παγκοσμίου φήμης Κινέζος σκηνοθέτης Ζανγκ Γιμού (\”Hero\”) ξαφνιάζει, επιλέγοντας να παρουσιάσει τη δική του …

εκδοχή στην κλασική ταινία \”Μόνο Αίμα\” των αδερφών Κοέν, ποτίζοντάς τη με μαύρο χιούμορ. Η ταινία διαγωνίστηκε στο 60ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου.

Ο Ουάνγκ είναι ένας καταθλιπτικός, πανούργος και πλεονέκτης ιδιοκτήτης εστιατορίου noodles. Η παραμελημένη σύζυγός του τον απατά με έναν υπάλληλό του, αλλά εκείνος παρακολουθεί την κάθε τους κίνηση. Αποφασίζει να αναθέσει τη δολοφονία τους στον αστυνομικό Ζανγκ, νομίζοντας πως έχει βρει την ιδανική λύση για να δώσει τέλος σε αυτή την ιστορία. Ο Ζανγκ όμως είναι εξίσου μοχθηρός και έχει τη δική του ατζέντα. Καθώς η πλοκή περιπλέκεται και το σχέδιο μοιάζει να είναι τέλειο, τα πάντα θα ανατραπούν για κάθε έναν από τους ήρωές μας…

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Ζανγκ Γιμού: Από τότε που έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο \”Κόκκινοι Αγροί\” (1987) και κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, ο Ζανγκ Γιμού έχει εδραιώσει μια φήμη ως ένας από τους πιο ταλαντούχους και επιδραστικούς σκηνοθέτες της εποχής.

Γεννήθηκε το 1950 στην Κίνα και σπούδασε κινηματογράφο στην Κινηματογραφική Ακαδημία του Πεκίνου. Έγινε ηγετικό μέλος της Πέμπτης Γενιάς Κινέζων Κινηματογραφιστών, της πρώτης ομάδας που αποφοίτησε μετά την ταραχώδη Πολιτιστική Επανάσταση. Ως ηθοποιός πρωταγωνίστησε στο \”Κόκκινοι Αγροί\” και κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τόκιο για την ερμηνεία του στο \”Old Well\” (1986).

Ο Γιμού έχει λάβει πολλές διακρίσεις για το σκηνοθετικό του έργο. Είναι ο πρώτος κινέζος που έχει προταθεί για Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία για το \”Ζου Ντου: Σιωπηλοί Εραστές\” το 1990, το \”Σήκωσε Τα Κόκκινα Φανάρια\” το 1991 και το \”Ήρωας\” το 2003. Έχει κερδίσει το Αργυρό Λιοντάρι στο 44ο Φεστιβάλ της Βενετίας για την \”Κιου Ζου: Μια Γυναίκα της Κίνας\” (1992), τη Μεγάλη Διάκριση της Επιτροπής στο 47ο Φεστιβάλ των Καννών για το \”Να Ζεις\” (1994), το Χρυσό Λιοντάρι στο 52ο Φεστιβάλ της Βενετίας για το \”Ούτε Ένας Λιγότερος\” (1999) και την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για το \”The Road Home\” (1999). Τα \”Ιπτάμενα Στιλέτα\” αποτέλεσαν παγκόσμια εμπορική επιτυχία. Το 2005 σκηνοθέτησε το \”Riding Alone for Thousands of Miles\” και το 2006 το \”Η Κατάρα του Χρυσού Λουλουδιού\”.

Εκτός κινηματογράφου, ο Ζανγκ Γιμού σκηνοθέτησε την όπερα \”The First Emperor\” με τον Πλάθιντο Ντομίνγκο που ανέβηκε στην σκηνή της Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης στις 21 Δεκεμβρίου του 2006. Αποτέλεσε επίσης τον βασικό σκηνοθέτη των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου του 2008.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Σε μια ερημική πόλη της Κίνας, ο Ουάνγκ διευθύνει ένα noodle bar, στο οποίο επίσης μένουν αυτός με τη γυναίκα του και τους υπαλλήλους του. Δεν είναι αυτό που λέμε \”το αξιαγάπητο αφεντικό\” και ξοδεύει όλα του τα χρήματα προς δικό του όφελος, χρωστώντας στους εργαζομένους του τις αμοιβές τους για μήνες.

Υποφέροντας από την κακή διάθεση του Ουάνγκ και την κακομεταχείρισή της από αυτόν, η γυναίκα του συνάπτει σχέση με τον Λι, ο οποίος μπορεί να φτιάχνει με μαεστρία τα noodles, όμως εκτός κουζίνας δεν έχει την ίδια αυτοπεποίθηση. Κάθε φορά που ο Λι την πηγαίνει για ψώνια με το αυτοκίνητο, βρίσκουν την ευκαιρία να κάνουν σεξ. Μια μέρα, η σύζυγος του Ουάνγκ αγοράζει ένα πιστόλι από έναν Πέρση έμπορο, ισχυριζόμενη ότι μόνο ο θάνατος του άντρα της μπορεί να επιφέρει την ευτυχία τους. Ο Λι δέχεται να κρύψει αυτός το όπλο.

Στο μεταξύ, ο σερβιτόρος Ζάο και ο αστυνομικός Ζανγκ- δωροδοκούμενοι κι οι 2 από τον πανούργο Ουάνγκ- τον πληροφορούν για το όπλο και την κρυφή σχέση της συζύγου του. Αφού πιάνει τη γυναίκα του επ\’ αυτοφόρω, ο Ουάνγκ πληρώνει τον Ζανγκ για να σκοτώσει το παράνομο ζευγάρι.

Την επόμενη μέρα, ο Ζανγκ επιστρέφει μ\’ ένα αιματοβαμμένο κομμάτι ρούχου κι ένα κατατρυπημένο γυναικείο εσώρουχο. Στο κρυφό δωμάτιο του πελάτη του, ο Ζανγκ περιμένει να πληρωθεί, ώσπου ξαφνικά πυροβολεί τον Ουάνγκ με το όπλο του Λι που είχε βρει νωρίτερα. Ενώ ο Ουάνγκ κείτεται στο πάτωμα ακίνητος, ο Ζανγκ προσπαθεί να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο αλλά αποτυγχάνει.

 Έξω, ο Ζάο και η σερβιτόρα Τσεν διαφωνούν ως προς το αν πρέπει να μπουκάρουν μέσα και να \”κλέψουν\” τα χρήματα που τους χρωστά το αφεντικό τους και βρίσκονται στο χρηματοκιβώτιο. Κι ενώ η πόρτα τρίζει και μια ακτίνα φωτός διαχέεται από τη χαραμάδα, ο Ζανγκ χάνει το κουράγιο του και δραπετεύει από το παράθυρο, αφήνοντας το όπλο πίσω… Θα ανακαλύψει άραγε κανείς το σώμα του Ουάνγκ; Τι θα γίνει με τα χρήματα; Ποιος θα πάρει στα χέρια του το όπλο;

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Λατρεύω όλες τις δουλειές των αδερφών Κοέν. Περίπου πριν 20 χρόνια σε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, είδα την πρώτη τους ταινία \”Blood Simple\”, που μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση. Τη σκέφτομαι συνέχεια, παρόλο που δεν την είδα ποτέ για δεύτερη φορά. Μια μέρα μου ήρθε μια περίεργη ιδέα στο μυαλό: τι θα γινόταν αν η υπόθεση του \”Blood Simple\” μεταφερόταν στην Κίνα; Έτσι \”γεννήθηκε\” η νέα μου ταινία.

Έδωσα στο ριμέικ μια πλούσια γεύση από Κίνα, επιλέγοντας τον Ζάο Σενγιάνγκ- έναν νεαρό κωμικό ηθοποιό, που πρόσφατα έγινε γνωστός στην Κίνα- για να δώσει μια έντονη αίσθηση χιούμορ στην αρχή. Το αστείο στην πορεία μετατρέπεται σε καθηλωτικό σασπένς. Επίσης υιοθέτησα το αισθητικό στιλ της παλιάς κινέζικης όπερας \”San Cha Kou\”. Το αποτέλεσμα είναι ο εγκλεισμός όλων των ηρώων μέσα στον ίδιο χώρο, όπου ο καθένας από αυτούς αλλάζει ρόλους με τον άλλον και κάνει τα ίδια λάθη. Αυτό ξεγυμνώνει την ανοησία της ζωής- κάτι που επαναλαμβάνεται συνεχώς, πάντοτε υπό τον έλεγχό μας.

 
Σκηνοθεσία: Ζανγκ Γιμού
Σενάριο: Σι Τζιανκουάν, Σανγκ Τζινγκ
Παραγωγή: Ουίλιαμ Κονγκ, Ζανγκ Γουάιπινγκ
Ηθοποιοί: Σαν Χονγκλέι, Νι Νταχόνγκ, Ζάο Σενγιάνγκ, Γιαν Νι
Μοντάζ: Μενγκ Πεικόνγκ
Φωτογραφία: Ζάο Ξιάοντινγκ