Το θέατρο Rex φιλοξενεί για τέσσερις μόνο παραστάσεις την Μήδεια, του Ζαν-Ρενέ Λεμουάν, με τη Δήμητρα Ματσούκα.

“Όλα μακρινά, σβησμένα, περασμένα. Δεν ήμουν πια εγώ: ήταν η Μήδεια, αλλά δεν ήμουν εγώ. Είχα δηλητηριαστεί. Είχα επιβιώσει απ’ τη φρίκη του έρωτα. Λέω στον κόσμο ότι είμαι ηττημένη και δεν ντρέπομαι.

Είστε εχθροί μου στους αιώνες των αιώνων. Σας καταριέμαι, σας γαμάω, αρνούμαι τη συμπόνια σας, τις γνώσεις σας, τα πρωτόκολλά σας, τα ευαγγέλιά σας, σας σκοτώνω. Είναι φρικτές όλες οι αναμνήσεις μου. Καλύτερα θα ήταν να μην αρχίσω…”

Μια γυναίκα μας αφηγείται την ιστορία της μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, ονείρου και πραγματικότητας. Έχει αγαπήσει με πάθος, έχει πληγωθεί βαθιά και έχει εκδικηθεί άγρια. Επιστρέφει αναζητώντας τη λύτρωση, όχι όμως συγχώρεση. Κανένας συμβιβασμός. Δεν ντρέπεται γι’ αυτό που είναι, θεωρεί τον εαυτό της αθώο.

Η μυστηριώδης και αμφιλεγόμενη Μήδεια, ξαναγεννιέται και πάλι από τις στάχτες της στο “μανιασμένο ποίημα” του Jean – René Lemoine, (βραβευμένου με Βραβείο Κριτικών και Βραβείο της Εταιρείας Δραματικών Συγγραφέων και Συνθετών) για να διηγηθεί με σημερινά λόγια, τη βιαιότητα και την προκλητική δύναμη του τραγικού μύθου. Επιστρέφει να πει την αλήθεια της, την αλήθεια της κάθε γυναίκας που νιώθει ότι έχει προδοθεί. Οι σκανδαλώδεις πράξεις αυτής της γυναίκας, συγκλονίζουν, αναστατώνουν αλλά ταυτόχρονα συναρπάζουν. Ο Lemoine, χρησιμοποιεί το μύθο για να μιλήσει για την αμφισημία της ετερότητας, του αρσενικού και του θηλυκού, της τοξικότητας του οικογενειακού δεσμού, της αιώνιας φαντασίωσης της Δύσης για την καθυπόταξη της Ανατολής.

-Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο πλαίσιο του Προγράμματος Ελλάς Γαλλία Συμμαχία 2014 από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος τον Μάιο του 2014. (Διαβάστε την κριτική της παράστασης)