Το «Ελληνικό Σχέδιο», που ιδρύθηκε από τον σπουδαίο μας συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου, μετράει ήδη 6 χρόνια ζωής και έχει ήδη δώσει αρκετά δείγματα από όσα σκοπεύει να προσφέρει στην ελληνική μουσική. Μεγάλης σημασίας προσπάθεια είναι η ανάδειξη και αξιοποίηση της πρωτογενούς δημιουργίας στο χώρο των τεχνών.

Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες εκδηλώσεις με ζητούμενο την στήριξη πρωτοεμφανιζόμενων ή περισσότερο αναγνωρίσιμων καλλιτεχνικών μορφών του ελλαδικού χώρου. Μία από αυτές τις πρωτοβουλίες, είναι οι «Αγώνες δημιουργίας ελληνικού τραγουδιού», κατά τη διάρκεια των οποίων ανακαλύφθηκαν αρκετά νέα ταλέντα: στιχουργοί, συνθέτες και ερμηνευτές.

Στις 19 Μαΐου, παρουσιάστηκε στην κεντρική σκηνή της Στέγης μία εκδήλωση με μελοποιημένα ποιήματα πασίγνωστων ή λιγότερο γνωστών Ελλήνων ποιητών. Οι δημιουργοί που μελοποίησαν ποιήματα της επιλογής τους, αντλήθηκαν στην πλειοψηφία τους, από τους αγώνες που διοργανώνει ο οργανισμός κάθε χρόνο, σημάδι ότι σε όλο αυτό υπάρχει μία δημιουργική και πολύ ευχάριστη συνέχεια και δεν αναλώνονται μόνο σε κάποια υποτυπώδη βραβεία, παρά αφήνουν το κοινό να περιμένει το «μετά».

Εννέα συνθέτες επέλεξαν δεκαοκτώ ποιήματα και τα παρουσίασαν στο κοινό: Γιάννης Μαθές, Νίκος Παπαδογιώργος, Απόλλων Ρέτσος, Χρυσοβαλάντης Σωτηρίου, Δημήτρης Μαραμής, Ηλίας Μαυροσκούφης, Φένια Χρήστου, Νεφέλη Λιούτα, Κώστας Μακράς, που μετέφεραν το ποιητικό συναίσθημα από τους στίχους των Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Μίλτου Σαχτούρη, Βαγγέλη Κάσσου, Κώστα Καρυωτάκη, Μαρίας Ράλλη, Μάνου Ελευθερίου, Γιάννη Αηδονόπουλου, Ανθούλας Σταθοπούλου, Μανόλη Αναγνωστάκη, Νικηφόρου Βρεττάκου, Κωνσταντίνου Καβάφη, Ευτυχίας Παναγιώτου, Νίκου Γρηγοριάδη, Μάγιας-Μαρίας Ρούσσου, Ιωάννη Πολέμη και Γιώργου Σαραντάρη.

Στην μελοποιημένη ποίηση το πιο δύσκολο είναι να συλλάβει ο συνθέτης το συναίσθημα των στίχων και να το ντύσει με τις σωστές και πρέπουσες νότες. Αυτό είναι κάτι που στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, αν θέλουμε να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, πετυχαίνεται κάπως σπάνια. Ακόμα και μεγάλοι συνθέτες με δημιουργίες που εν τέλει έμειναν στην ιστορία, δεν άγγιξαν με την μουσική τους κάθε ευαίσθητη χορδή και παλμό των στίχων. Ήταν πραγματικά ευχάριστο που από τις δεκαοκτώ  δημιουργίες που παρουσιάστηκαν στη Στέγη, ένα ποσοστό αυτών το πέτυχε.

Και οι εννέα δημιουργοί, έχουν πλήρη κατάρτηση πάνω στη μουσική και ενδιαφέρουσες ιδέες στη σύνθεση που περιμένουμε να εξελιχθούν στην πάροδο του χρόνου. Αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάποιες συνθέσεις, αυτές θα ήταν του Γιάννη Μαθέ και του Απόλλωνα Ρέτσου στο σύνολό τους, την επένδυση του Χρυσοβαλάντη Σωτηρίου στο «Δεν έχω πλοίο ούτε οδό» του Μάνου Ελευθερίου, τις όμορφες μουσικές προτάσεις των Δημήτρη Μαραμή (συν τη φωνητική συνεισφορά του ανερχόμενου Θοδωρή Βουτσικάκη) και Νίκου Παπαδογιώργου και τέλος τη Φένια Χρήστου, η οποία στο «Φάντασμα» μας θύμισε κάτι από τα ιδιαίτερα μουσικά μονοπάτια του Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Οι δράσεις αυτές προοιωνίζουν κάτι ελπιδοφόρο για το μέλλον της ελληνικής μουσικής και η συνέχεια αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.


Δείτε περισσότερες μουσικές εκδηλώσεις στην ιστοσελίδα της Στέγης: www.sgt.gr