Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορεί το βιβλίο Με µια σκάλα στο φεγγάρι της Σοφίας Φιλιππίδου.


Με ερέθισµα τα µεγάλα γεγονότα της επικαιρότητας και τα µικρά επεισόδια της καθηµερινής ζωής, η Σοφία Φιλιππίδου καταφεύγει στην αγνότητα και στα χαµόγελα της παιδικής αθωότητας, θυµάται τους προγόνους και τους τιµά, σατιρίζει µε αγάπη και κατανόηση τα ανθρώπινα, αναστενάζει µε τα δάκρυα των πραγµάτων, απορεί µε την αναλγησία της πολιτικής και «πολιτιστικής» εξουσίας και τολµάει, προδίδοντας µυστικά και εκθέτοντας προσωπικές αλήθειες, να ανοίξει ένα διάλογο µε τους ανθρώπους που καταπιάνονται µε τις λέξεις και µε την αλχηµεία της γραφής, αλλά και µε όλους όσοι γοητεύονται από τη µαγεία της τέχνης.

Το βιβλίο αυτό είναι µια επίµονη περιπλάνηση στα σκοτεινά λαγούµια της πρόσφατης µνήµης και της παλιάς ελληνικής περιπέτειας, µια «συνοµιλία» µε τα στοιχειά και τα φαντάσµατα, τα πλάσµατα της φαντασίας και του ονείρου, αλλά και µε το φως του ήλιου και της σελήνης, µε τα λουλούδια και τα πουλιά.

Η Σοφία Φιλιππίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατοικεί στα Εξάρχεια. Είναι αγαπημένη Ελληνίδα ηθοποιός και σκηνοθέτης του θεάτρου. Έχει συνεργαστεί με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το όνομα της έχει συνδεθεί με μεγάλες θεατρικές και τηλεοπτικές επιτυχίες. Σπούδασε Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και Γερμανική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Έκανε για έναν χρόνο μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Δραματουργίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με καθηγητή τον θεατρολόγο Νικηφόρο Παπανδρέου. Εργάστηκε επί οκτώ χρόνια παράλληλα με το θέατρο ως καθηγήτρια γερμανικών στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης απ’ όπου και παραιτήθηκε. Έχει υπάρξει μέλος του Θεατρικού Εργαστηρίου της “Τέχνης” (1972 – 1979) και της Πειραματικής Σκηνής της “Τέχνης” (1980 – 1985). Την πρώτη της εμφάνιση στο Θέατρο την κάνει το 1972. Ερμηνεύει τον ρόλο της “Μαριάνθης” στην παράσταση “Φαύστα” του Μποστ, που ανεβάζει το Θεατρικό Εργαστήρι της “Τέχνης”. Το 1997 συναντιέται ξανά με το συγκεκριμένο έργο. Αυτή την φορά όμως υποδύεται την “Φαύστα” στη Νέα Σκηνή του “Εθνικού Θεάτρου”. Το 1985 κατεβαίνει στην Αθήνα και συνεργάζεται με τα μεγάλα αστικά θέατρα για το ανέβασμα κλασικών έργων, επιθεωρήσεων και μουσικών παραστάσεων.