Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χορού, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου, το CultureNow δίνει το λόγο σε χορογράφους και χορευτές, οι οποίοι καταθέτουν την δική τους σκέψη και το δικό τους μήνυμα για τον Χορό σήμερα.

Παρακάτω μας γράφουν ο Πέτρος Γάλλιας – Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων, η Αντιγόνη Γύρα – Χορογράφος – Κινητήρας Studio, ο Παύλος Κουρτίδης – Χορογράφος – Θέατρο Π.Κ. – Σχολή Χορού Π.Κ. – η Μαρκέλλα Μανωλιάδη – Χορεύτρια και ο Rudi Skotheim Jensen – Χορογράφος.

Πέτρος Γάλλιας: Για την Παγκόσμια Ημέρα Χορού

Σε έναν κόσμο όπου οι ισορροπίες μεταβάλλονται διαρκώς, οι πληθυσμοί μετακινούνται, οι οικονομίες κλονίζονται ή καταρρέουν και ο πλανήτης εκπέμπει σήμα κινδύνου, συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο τα τρομακτικά αποτελέσματα της πνευματικής αδράνειας των τελευταίων χρόνων, της χαύνωσης όλων μπροστά στην τηλεοπτική βλακεία στη βολή του καναπέ μας και της σιωπής, της απουσίας κάθε πνευματικού λόγου. Η αδρανοποίηση κάθε αντίστασης, είναι που έφερε την γενιά μας μπροστά σε αυτό το τρομερό αδιέξοδο.

Με την δικαιολογία της τεράστιας οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, κάποιοι επιχειρούν να πείσουν την κοινωνία ότι η τέχνη είναι μια άχρηστη πολυτέλεια και οι δημιουργοί της περιττοί. 

Μεγαλύτερος κίνδυνος, όμως, από την οικονομική κατάρρευση, είναι η πνευματική ανυπαρξία. Ειδικά σήμερα που η κοινωνία βιώνει και σπαράσσετε από όλα αυτά τα προβλήματα και μπροστά μοιάζει να υπάρχει μόνον αδιέξοδο, περισσότερο τώρα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή, η κοινωνία χρειάζεται τους πνευματικούς ανθρώπους και τους δημιουργούς τέχνης. Η ευθύνη του πνευματικού κόσμου και των δημιουργών σε αυτές τις κρίσιμες εποχές είναι τεράστια.

Με αυτή την αγωνία, με αυτές τις σκέψεις, αποφασίσαμε να γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Χορού,  δίνοντας το δικό μας \”ΠΑΡΩΝ\” στα γεγονότα που μας συγκλονίζουν, δίπλα στους συμπολίτες μας, στις πλατείες, στους δρόμους αλλά και ανοίγοντας τα στούντιό μας και προσφέροντας δωρεάν μαθήματα όλων των ειδών χορού.

Οι Έλληνες χορογράφοι είμαστε αδιάσπαστο κομμάτι αυτής της δοκιμαζόμενης κοινωνίας και με την συνεχή παρουσία και προσφορά μας στα πολιτιστικά δρώμενα, αποδεικνύουμε ότι ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή για τη χώρα μας, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο, η τέχνη και οι δημιουργοί της δεν πρέπει και δεν σωπαίνουν.

Αντιγόνη Γύρα

Βλέπω στις στάσεις της Αθήνας, κουρασμένη περιμένοντας το λεωφορείο, νύχτα, τον Ελύτη να μου κλείνει το μάτι πονηρά \”αν δε στηρίξεις το\’να σου πόδι έξω απ\’τη γη ποτέ σου δε θα μπορέσεις να σταθείς πάνω της\”.  Κι έτσι αντέχω. Και συνεχίζω να ελπίζω προσπαθώντας να κρατήσω ισορροπία πάνω κι έξω απ\’ τη γη με το πόδι μου τεντωμένο -όχι τόσο ψηλά όπως κάποτε βεβαίως… Και λεω Παγκόσμια Ημέρα Χορού είναι κάθε μέρα που όλοι οι άνθρωποι χορεύουν το δικό τους χορό, τεντώνονται απ\’ το κρεββάτι το πρωί ή πετάγονται σαν ελατήρια, τρέχουν για να προλάβουν ανοιχτή την πόρτα του μετρό, πληκτρολογούν με τα δάχτυλα τους ώρες ατελείωτες κουνώντας τον αυχένα δεξιά κι αριστερά γιατί πιάστηκε, αγκαλιάζουν και στροβιλίζουν τα παιδιά τους στον αέρα, ανεβοκατεβάινουν σκάλες σε δημόσιες υπηρεσίες, ξαπλώνουν με τις ερωμένες και τους ερωμένους στο πάτωμα και πάνω απ\’ όλα προσπαθούν να βρούν αυτή τη γα….νη ισορροπία για να μπορέσουν να σταθούν σ\’ αυτή τη γη. Ο χορός δεν είναι μόνο τέχνη, είναι τεχνική επιβίωσης που κατέχουν όλα τ\’ ανθρώπινα όντα. Όταν η τεχνική  γίνει τέχνη τότε είναι η απόλυτη ευτυχία. Εν αρχή ην το σώμα και σε μέρες δύσκολες -ευτυχώς- οι χοροί καλά κρατούν.

Παύλος Κουρτίδης

Ημέρα χορού! Τι πιo όμορφο από το να γιορτάζει ο χορός; να τον χαιρόμαστε λοιπόν, να χορεύουμε και το κέρασμα του; φυσικά αυτό που νιώθεις  εκείνη την μοναδική κάθε φορά στιγμή.

Αδρεναλίνη, συναισθήματα, ψυχική καλλιέργεια…

Είμαι πεπεισμένος ότι εάν δεν υπήρχε χορός ως μορφή τέχνης η μιζέρια θα ήταν δεδομένη, μικρότερος ήμουν αυθόρμητος και απλά ένιωθα τον παλμό του, τώρα έχω συνειδητοποιήσει την δύναμη που έχει ο χορός επάνω μου, ελπίζω να μπορούμε να ολοκληρωθούμε μέσα από έναν τεράστιο κύκλο που περικλείει η τέχνη του χορού – μάθηση – εκτέλεση – δημιουργικό πνεύμα – ολοκλήρωση.

Μαρκέλλα Μανωλιάδη

Σήμερα συνηθίζουμε να μιλάμε για την μοναξιά του ανθρώπου μέσα σε ένα κυριολεκτικά κατασπαρακτικό πολιτισμό. Ενας κόσμος που ασθενεί, κατακερματισμένος από την εικόνα και από τη συνεχή πληροφόρηση, έχει χάσει τη σύνδεση σώματος και πνεύματος. Ο χορός είναι μια από τις σπάνιες τέχνες όπου ο άνθρωπος δίνεται ολόκληρος, σώμα, καρδιά και πνεύμα.

Ο χορός ενώνει. Ένωση του ανθρώπου με το διπλανό του. Αυτό ειναι το μήνυνα που διδάσκω, μεταφέρω και δουλεύω με τρους μαθητές μου και με τους συνάδελφους χορευτές. Ο χορός γεννιέται από την ανάγκη να πείς αυτό που δε λέγεται, από την ανάγκη να γνωρίσεις το άγνωστο, να έρθεις σε επικοινωνία με τον άλλον, πέρα από τη γνώση που γυρεύεις.

Η  αναγέννηση του χορού σαν μορφή πολιτισμού και ζωής είναι μέρος μιας πάλης για ένα νεο τρόπο ζωής, για ένα νέο καθεστός οικονομικό και πολιτικό, για ένα νέο άνθρωπο.

«Θα χορέψω τη φιλοσοφία της ζωής μου», έλεγε η Ισιδώρα Ντάνκαν.
«Χορεύοντας δε μιλάς, αλλά υπάρχεις…», υπογραμμίζει ο Ted Shawn.
«Η τέχνη είναι η εκστατική εκδήλωση της ύπαρξης.», λέει η Mary Wigman.

Σε έναν κόσμο ασθενή και ανεόρταστο το να μιλάμε για χορό δεν είναι μόνο πολυτέλεια, είναι ουτοπία.

Rudi Skotheim Jensen

Βρίσκουμε φανταστικό το γεγονός ότι ο χορός έχει πλέον μια συλλογική αναγνώριση στο πλαίσιο μιας παγκόσμια ημέρας. Αυτό δείχνει την απήχηση του κόσμου διεθνώς να γιορτάσει μια ημέρα για μια μορφή τέχνης, που πραγματικά λειτουργεί παγκοσμίως, εντός και εκτός συνόρων. Είναι μια τέχνη τόσο διαφορετική όσο, τα περιλαμβάνει όλα. Και καθώς εμείς δουλεύουμε πάνω σε ένα διεπιστημονικό πρόγραμμα, κάτι τέτοι έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς.

O Νορβηγός Rudi Skotheim Jensen και οι συνεργάτες του βρέθηκαν στην Αθήνα για να δουλέψουν στο Κινητήρας studio πάνω στην τελευταία τους παραγωγή “Be good to the always”. (Η παράσταση θα παρουσιαστεί με ελεύθερη είσοδο το Σάββατο 30 Απριλίου στις 21.30 στον Πολυχώρο Νέου Κόσμου, Άννα και Μαρία Καλουτά, Τιμοκρέοντος, 6α.)

Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού θεσπίστηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1727 του Ζαν-Ζορζ Νοβέρ, δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου.

Η Ann Teresa de Keersmaeker είναι φέτος η προσωπικότητα από την τέχνη του Χορού που επιλέχθηκε να μεταφέρει το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Χορού 2011. Με αυτή την αφορμή και σε συνεργασία με το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, η βελγίδα χορογράφος παρουσίαε ένα σόλο από το ρεπερτόριό της στις 27 Απριλίου 2011, στο Παρίσι.

Το φετινό μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Χορού 2011:

\” I think dance celebrates what makes us human. When we dance we use, in a very natural way, the mechanics of our body and all our senses to express joy, sadness, the things we care about. People have always danced to celebrate the crucial moments of life and our bodies carry the memory of all the possible human experiences. We can dance alone and we can dance together. We can share what makes us the same, what makes us different from each other. For me dancing is a way of thinking. Through dance we can embody the most abstract ideas and thus reveal what we cannot see, what we cannot name. Dance is a link between people, connecting heaven and earth. We carry the world in our bodies.I think that ultimately each dance is part of a larger whole, a dance that has no beginning, and no end\” .