Πέρασαν τρία ολάκερα χρόνια, από την τελευταία μουσική πλημμυρίδα των Interpol, ισάριθμα και τα album τους. Το νέο τους που ονομάζεται Our Love To Admire, θα κάνει τους fans τους να ξοδέψουν αρκετά χρήματα, για την αγορά χαρτομάντιλων.

Πέρασαν τρία ολάκερα χρόνια, από την τελευταία μουσική πλημμυρίδα των Interpol, ισάριθμα και τα album τους. Το νέο τους που ονομάζεται Our Love To Admire, θα κάνει τους fans τους να ξοδέψουν αρκετά χρήματα, για την αγορά χαρτομάντιλων.

Η δυναμική των 11 τραγουδιών, προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις, ισάξιες με τον πρώτο τους δίσκο, Turn On The Bright Lights.

Η μπάντα δείχνει καλοδουλεμένη, με καλοδεμένες σφιχτές συνθέσεις και τον frontman Paul Banks χαλαρό, αισθαντικό στα φωνητικά μακριά από τις παραφωνίες του σκοτεινού παρελθόντος. Η παραγωγή του Rich Costey (παραγωγός των Franz Ferdinand, Muse) δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αποτυχία, τουναντίον.

Το ευχάριστο που διαπίστωσα, από τα πρώτα αναγνωριστικά ακούσματα του δίσκου, είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι το γλυκανάλατο, αφού και πολλά ωραία θορυβώδη riffs έχει και αινιγματικό λυρισμό εμφανίζει, ενώ δεν λείπουν οι σκοτεινές στιγμές του.

Το Pioneer To The Falls, το Lighthouse σε ξεπλανεύουν για τα καλά, φρονώντας ότι πρόκειται για soundtracks, ενώ και ο Hugo Montenegro θα ήταν πολύ περήφανος γι αυτές τις συνθέσεις.

Τα Pace In Trick, Rest My Chemistry, Wrecking Ball είναι εγκεφαλικά γρονθοκοπήματα, που χωρίς να έχω ασθενή μνήμη, δεν ενθυμούμαι κάτι ανάλογο στα δύο προηγούμενα album τους.

Υψηλής ποιότητας δίσκος. Αν αξίζει να τον κατέχετε; Χαχαχαχ.Χεχεχεχεχ, ήδη για γέλια. Θέλει και ερώτημα;