To Booze Cooperativa θα φιλοξενήσει στον υπόγειο εκθεσιακό χώρο, την ατομική έκθεση της Λήδας Δοκουμετζίδη, με τίτλο «Καλοκαιρινές Μετουσιώσεις»

από τις 21 Σεπτεμβρίου έως τις 5 Οκτωβρίου 2011.

Μερικά λόγια από την ίδια την Λήδα…

Η συγκεκριμένη τεχνοτροπία ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια στην Αγγλία. Παράλληλα με τις σπουδές σκηνογραφίας/ενδυματολογίας ξεκίνησα να φτιάχνω διάφορες συνθέσεις.

Χωρίς κανένα ιδιαίτερο σκεπτικό από πίσω. Για πρώτη φορά μετά από συνεχή ανάλυση κειμένων/χαρακτήρων/ιδεών, τώρα είχα μπροστά μου ένα λευκό καμβά.

Μοναδικός λόγος: να μην πετάξω πανέμορφα υφάσματα που ήδη είχαν χρησιμοποιηθεί σε παραστάσεις αλλά δεν μου πήγαινε η καρδιά να πετάξω.

Μόλις είχα αρχίσει να μαθαίνω να ράβω και επειδή δένομαι με τα υλικά που χρησιμοποιώ, στάθηκε αδύνατον να ξεφορτωθώ πράγματα που είχαν αποκτήσει συναισθηματική αξία πια για εμένα. Σκέφτηκα λοιπόν, να ενώσω τα ρετάλια τα οποία σίγουρα κάπου θα μου χρησίμευαν αργότερα δίνοντας τους μια καινούρια μορφή. Εκτός αυτού, λατρεύω  τα αντικείμενα που κρύβουν κάποια ιστορία από πίσω. Άρχισε έτσι μια σειρά έργων ως προσχέδια που περίμεναν αρκετό καιρό, την κατάλληλη στιγμή να τα επεξεργαστώ παραπάνω και να τα ολοκληρώσω.

Το ένα έφερε το άλλο, και χωρίς να το  καταλάβω άρχισα να χρησιμοποιώ και διάφορα είδη χαρτιών σαν κολλάζ με κύριο άξονα ένωσης τους τη ραπτική.

Πολλά από αυτά έχουν παλιά μου σχέδια, και έτσι στη δημιουργική διαδικασία εισήχθη και η ζωγραφική. Μέσα από τον πειραματισμό απέκτησα μια προσωπική πολυεπίπεδη τεχνική.

Τα διαφορετικά επίπεδα μου κινούσαν πάντα το ενδιαφέρον, επιφάνειες που κρύβουν άλλες από κάτω, με τη σειρά τους άλλες κλπ.

Οι διαφάνειες και το τζάμι ήταν τα πιο πρόσφατα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στους πειραματισμούς.

Οι συνθέσεις αυτές, από τις δέκα πρώτες, πριν από τρία χρόνια μέχρι και φέτος το Σεπτέμβρη, κατέληξαν σε μία  προσωπική υπογραφή. Μετά από δύο εκθέσεις, αποφάσισα η συγκεκριμένη,να αποκτήσει έναν πιο εύθυμο αέρα, εφόσον υπάρχει θεματολογία αυτή τη φορά και είναι καλοκαιρινή. Εξού και ο τίτλος. Το σχέδιο παίζει πιο σημαντικό ρόλο, το κάθε έργο ξεχωριστά έχει περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια. Συνεχίζουν όμως όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά να κουβαλούν παλιές μνήμες σχεδίων καθώς και αισθητικές από φανταστικούς κόσμους παραστάσεων…

Διαβάστε επίσης: https://www.culturenow.gr/interviews/Λήδα_Δοκουμετζίδη:_Μετουσιώσεις.html