Η Titanium Yiayiannos Gallery, παρουσιάζει την έκθεση του Jim Sanders, με τίτλο «Protozoa», η οποία θα διαρκέσει από τις …
5 μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 2011.
Ο Jim Sanders γεννήθηκε το Δεκέμβριο του 1975, στο Solihull, West Midlands, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ζει και εργάζεται στο Brighton.
Ο Sanders με τη δουλειά του επιθυμεί να καταλάβει την ανθρώπινη φύση, προσπαθεί συνεχώς να κατανοήσει τις αλληλεπιδράσεις και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αυτοβιογραφικά στοιχεία του Sanders από το Καθολικό παρελθόν του παίρνουν μορφή -περίτεχνα και διακοσμητικά στοιχεία εμπνευσμένα από βωμούς, αναθήματα και ιερά-, πτυχές ενός Ευρωπαϊκού Χριστιανισμού ανακατεμένου με τις διάφορες παραλλαγές του της Νότιας Αμερικής. Η σύλληψη των ιδεών του έχει στενούς δεσμούς με την outsider art· μη παραδοσιακές δυτικές και διαισθητικές τέχνες, που έχουν κοινές ανησυχίες με την παγκόσμια εμπειρία της γέννησης, της αγάπης, του σεξ, της αναπαραγωγής και του θανάτου.
Ο Sanders ασχολείται κυρίως με τη ζωγραφική, το assemblage, τη γλυπτική και τις εγκαταστάσεις. Στην έκθεσή του στην Titanium Yiayiannos Gallery θα παρουσιάσει δύο ενότητες από τη δουλειά του: ζωγραφική και τη ζωγραφική εγκατάσταση με τίτλο “Solitaires”.
Στην προκειμένη περίπτωση το Solitaires μεταφράζεται ως «Οι μοναχικοί». Η εγκατάσταση από φιγούρες δημιουργεί ένα δυναμικό πλήθος από περσόνες που αντικατοπτρίζουν πτυχές της προσωπικότητας του θεατή. Αποσπασμένες από τον τοίχο, οι Solitaires κατοικούν στο σύμπαν και τους ανήκει κάθε στοιχείο του: ο αέρας, το φως, οι ήχοι. Είναι ένα σύμπαν πνευματικής ανύψωσης, όπου ο επισκέπτης δεν έχει άλλη επιλογή από το να εισβάλλει στο χώρο τους, τόσο ως μονάδα όσο και ως πλήθος.
Τοποθετημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να υπερισχύουν των ανθρώπινων διαστάσεων, οι Solitaires εκφοβίζουν, αλλά ταυτόχρονα ενθαρρύνουν την όραση να αφεθεί σ’ ένα ναρκοπέδιο που ηλεκτρίζει τις αισθήσεις. Μέσω της βουβής τους ύπαρξης μεταφέρουν τις βασικές αρχές της λαγνείας και της αγάπης, της απληστίας και της ελπίδας, του θανάτου και της επιθυμίας, της αυτο-αμφιβολίας και της αλαζονείας.
Το όνομα Solitaires ενσωματώνει το υπαρξιακό παράδοξο της συλλογικής μοναξιάς. Φιγούρες εγκλωβισμένες στην ατομικότητά τους, προσβάλλουν την πίεση του πλήθους – του ίδιου πλήθους που δεν θέλουν να ακολουθήσουν, ωστόσο επιθυμούν να τις ακολουθήσει.
