H αίθουσα τέχνης Art Zone 42, εγκαινιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής της Χαράς Θάνου, με τίτλο Gardens of Delight

–  Πολυτέλεια του Ήδεσθαι\”. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την άπληστη επιθυμία της ζωγράφου για πλούσιο, εκτυφλωτικό χρώμα, το υπερχείλισμα του οποίου μεταφέρει στον συνευρισκόμενο με το έργο θεατή, το μήνυμα του πάλλοντος ζωγραφικού έργου: ρυθμός και χαρά των αισθήσεων μέσα στο φωτεινό και διαυγές περιβάλλον ενός «κήπου».

Την αρχική εντύπωση διαδέχεται μια απελευθερωτική διάθεση, η οποία φανερώνει το εικαστικό και νοηματικό θέμα χωρίς περιστροφές : το γυναικείο σώμα είναι διαρκώς παρόν, μέσα από συμβολισμούς και αέναους στροβιλισμούς που υποδηλώνουν με συναισθαντική αμεσότητα την ζωογόνο ένωση με τις αισθήσεις, την ερωτική συγκίνηση, την έκκληση για επιστροφή στην Φύση και την εμπειρία των απολαύσεων που την συνοδεύουν, την επιθυμία για ουσία της ζωής – πέρα από πλασματικές ανάγκες.
 
Με γραφή ενστικτώδη και εξπρεσσιονιστική, που με την ακολουθία της εισπνοής και της εκπνοής αποδίδει την χαρά των αισθήσεων, η Χαρά Θάνου, προκλητική στην ανία των καιρών, αλληγορική με διφορούμενη χιουμοριστική διάθεση που παραπέμπει στην περφόρμανς, παρουσιάζει τις χίλιες και μια Οβιδικές μεταμορφώσεις του ερωτικού γυναικείου σώματος.

Ένα σώμα που μετασχηματίζεται σε ενέργεια και μεταμορφώνεται μπροστά τα μάτια του θεατή. Μεταμόρφωση χωρίς τέλος, που δίνει την αίσθηση ότι πίσω από κάθε εικόνα υπάρχει πάντα μια άλλη εικόνα.

Σώμα ρευστό και κοσμικό, συμπυκνωμένη ενέργεια, σώμα που ανοίγεται στο όλον και πληρώνει την μορφή του σε έναν ατέρμονο χώρο και χρόνο, επανευρισκόμενο άλλοτε σε εικόνες της Φύσης και άλλοτε σαν μυθική θεότητα ή κόμικ φιγούρα.
 
Τα έργα της Χαράς Θάνου είναι «κήποι ευδαιμονίας και πνευματικής χαράς» για τον θεατή, ο οποίος προσλαμβάνει ενέργεια μέσω της δόνησης του ηχοχρώματος και βιώνει την διαύγεια και τον φωτισμό ένος φυσικού περιβάλλοντος, όπου τα αντίθετα συνυπάρχουν αρμονικά.

Ένα περιβάλλον που αναζητά την χαμένη χρυσή εποχή των απλών καθημερινών απολαύσεων.

Μια ετεροτοπία διαύγειας, φωτισμού, ανασασμού και αναδημιουργίας, όπου η ολοκληρωτική αποδοχή των αισθήσεων και η διάχυση του εαυτού μέσα στη Φύση, ελευθερώνουν την φαντασία του θεατή για τις επόμενες φάσεις της αφήγησης.

Μια αφήγηση που δεν τελειώνει ποτέ, άρρηκτα συνδεδεμένη με την γενετική δύναμη της ζωής.