Στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων ανεβαίνει τον φετινό χειμώνα η θεατρική μεταφορά της εμβληματικής νουβέλας της Τζέννυ Έρπενμπεκ, Ιστορία του γερασμένου παιδιού.
Η νουβέλα εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1999, δέκα χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου κι έγινε δεκτή με διθυραμβικές κριτικές. Το 2003 διασκευάστηκε για το θέατρο από την Anne-Sylvie König και ανέβηκε στο Κρατικό Θέατρο του Kassel (σε σκηνοθεσία Gundula Weinman). Η παράσταση στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων είναι μια εκ νέου διασκευή της Σεβαστιάνας Αναγνωστοπούλου βασισμένη στην ελληνική μετάφραση του Αλέξανδρου Κυπριώτη (Εκδόσεις Ίνδικτος, 2004).
«Έτσι όπως άλλοι πασχίζουνε να δραπετεύσουν από μια περίφραχτη περιοχή, από φυλακή, στρατόπεδο εργασίας, τρελοκομείο ή στρατώνα, ακριβώς αντίθετα το κορίτσι τρύπωσε σε μια τέτοια περίφραχτη περιοχή, σ’ ένα ίδρυμα για παιδιά δηλαδή, και δεν υπάρχει ούτε καν μία πιθανότητα να έρθει σε κάποιον η ιδέα να τ’ οδηγήσει και πάλι από την πύλη έξω, να το πετάξει στον κόσμο πίσω».
Στα δεκατέσσερά της χρόνια η Τζέννυ Έρπενμπεκ άκουσε από τη γιαγιά της, τη μυθιστοριογράφο Hedda Zinner, την παράξενη ιστορία κάποιας θαυμάστριάς της, που ήταν τρόφιμος σε ένα ίδρυμα για παιδιά στη Δρέσδη. Η Hedda Zinner γνώρισε από κοντά το νεαρό κορίτσι και στη συνέχεια αλληλογραφούσε μαζί του, συμβουλεύοντάς το στα προβλήματά του, ενώ είχε ζητήσει και από μία εγγονή της που έμενε επίσης στη Δρέσδη να επισκέπτεται το κορίτσι και να του κρατά συντροφιά. Όταν κάποτε το κορίτσι χρειάστηκε να υποβληθεί σε κάποια εγχείρηση, η δημοφιλής συγγραφέας της Γ.Λ.Δ. φρόντισε να βρεθεί ένας καλός γιατρός. Το κορίτσι όντως εγχειρίστηκε, αλλά όταν η ηλικιωμένη συγγραφέας το επισκέφθηκε στο νοσοκομείο, προς μεγάλη της έκπληξη πληροφορήθηκε από τον γιατρό ότι από κάποιες εξετάσεις που έγιναν στο κορίτσι αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να ήταν δεκατεσσάρων, όπως ισχυριζόταν, αλλά τουλάχιστον τριάντα χρόνων. Η ηλικιωμένη συγγραφέας απογοητεύθηκε πάρα πολύ από το «ψέμα» του κοριτσιού που δεν ήταν κορίτσι και διέκοψε κάθε επαφή μαζί του. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μία κλινική περίπτωση ψυχοπαθολογίας, απλώς η τριαντάχρονη γυναίκα, που είχε επιστρέψει στην εφηβική της ηλικία, είχε καταφέρει να πείσει εκτός από τον εαυτό της και πολλούς άλλους.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το 1995, έξι χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και έναν χρόνο πριν από τον θάνατο της Hedda Zinner, η οποία είχε ήδη αρχίσει να τρελαίνεται, όταν μετά την ένωση των δύο Γερμανιών ο εκδοτικός οίκος στον οποίο εξέδιδε τα βιβλία της χρεοκόπησε, η 28χρονη σκηνοθέτης όπερας και μουσικού θεάτρου Τζέννυ Έρπενμπεκ αποφάσισε να ασχοληθεί συγγραφικά με την ιστορία που είχε ακούσει από τη γιαγιά της. Θέλοντας ωστόσο να ερευνήσει τις σχέσεις που αναπτύσσουν οι έφηβοι μαθητές με μία ενήλικη γυναίκα που δηλώνει και θεωρείται συνομήλική τους, αλλά και να μάθει η ίδια «πόσο δύσκολο είναι να απεκδυθεί κανείς την ιστορία του σαν πανωφόρι, και τι βάρος έχει το να ξεχνάς», θα έρθει σε συνεννόηση με τη διευθύντρια και με κάποιους από τους καθηγητές του Γυμνασίου Λέσσινγκ ―στο Βένντινγκ του πρώην Δυτικού Βερολίνου― και θα επιστρέψει για έναν μήνα στα θρανία ως 17χρονη μαθήτρια. (Αλέξανδρος Κυπριώτης).
Συντελεστές:
Κείμενο: Τζέννυ Έρπενμπεκ | Διασκευή-Σκηνοθεσία: Σεβαστιάνα Αναγνωστοπούλου | Μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης | Ερμηνεία: Νικολίτσα Ντρίζη, Βασιλική Σουρρή, Βασίλης Παπαδημητρίου, Μαρίνα Χλόη Αναγνωστοπούλου, Παύλος Ιορδανόπουλος | Σκηνικά: Αδριανός Ζαχαριάς | Κοστούμια: Μιράντα Θεοδωρίδου | Φωτογραφίες: Νίκος Βούλγαρης | Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης | Μουσική / Sound Design: Ελένη Λομβάρδου | Οργάνωση παραγωγής / Υπεύθυνη Marketing: Κίρκη Σχίζα
Διάρκεια: 60 λεπτά
