Ζούμε σ’ έναν τόπο που πολιορκείται από ήλιο και θάλασσα. Μιλάμε τη γλώσσα που μίλησαν οι ήρωες του Ομήρου. Εμείς, τα δισέγγονα του πολυμήχανου Οδυσσέα και του παμπόνηρου Σωκράτη τα καταφέραμε μια χαρά με τις δοκιμασίες της Ιστορίας πληρώνοντας το φόρο αίματος που μας αναλογούσε. Σήμερα διατηρούμε  τα μεσογειακά χαμόγελα ανθρωπιάς και θαλπωρής μακριά από τις σκιές και τα φαντάσματα του Βορρά. Λέμε πως στα χώματά μας ο άνθρωπος ενώθηκε κάποτε με το Θεό. Αλήθεια είναι: Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βοά «πολιτισμός!» Από την ατίθαση κι ανίκητη ρίζα μας θα παίρνουμε πάντα τη δύναμη να ξεπερνάμε τις συμφορές που προξενεί  η κακοκεφαλιά μας. Ακόμα και στις χειρότερες στιγμές μας, όπως η σημερινή, βιώνουμε ευγνώμονες την ευτυχία του να είσαι Έλληνας!