Οι Εκδόσεις Αιγαίας και το Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου …
του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου με τίτλο «Αγαπώ τη δυσλεξία σου». Η παρουσίαση θα γίνει την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010 στις 7.00μ.μ. στο χώρο του βιβλιοπωλείου στην Καλαμάτα. Το βιβλίο προλογίζει η δημοσιογράφος Μαρία Τομαρά. Αποσπάσματα διαβάζει η καθηγήτρια Χριστίνα Στριμπάκου.
Η δημοσιογράφος της εφημερίδας της Καλαμάτας, «Ελευθερία» κα. Γιούλα Σαρδέλη, αναφέρει για το βιβλίο προλογίζοντας τη συνέντευξη του κ. Γρηγόρη Χαλιακόπουλου:
«…Το βιβλίο που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο “Αιγέας” και τιμήθηκε πρόσφατα από την ιστορική “Βιβλιοθήκη Αδαμάντιος Κοραής”. […] Λόγω του ότι πρώτη φορά κυκλοφορεί ένα μυθιστόρημα που ό ήρωάς του είναι δυσλεξικός, το έργο αυτό του συγγραφέα αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συνήθως τέτοιου είδους τίτλοι παραπέμπουν σε ιατρικές μελέτες. Και όμως το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, είναι ένας ύμνος στον έρωτα, την αγάπη, την ιστορία και τη διαφορετικότητα. Ίσως εκεί να οφείλεται η επιτυχία που έχει σημειώσει μέχρι στιγμής και κυρίως στο γεγονός ότι στις παρουσιάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί, το κοινό δεν είναι μόνο απλοί αναγνώστες, αλλά και μαθητές, γονείς και ως επί το πλείστον εκπαιδευτικοί ειδικών σχολείων και λογοθεραπευτές».
Ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει μεταξύ άλλων απαντώντας στις ερωτήσεις της κυρίας Σαρδέλη.: «Ο ήρωας μου Άγγελος είναι ένας δυσλεξικός που τοποθετεί τη μάθηση πάνω από την ερωτική απογοήτευση και διαμορφώνει τη συνείδησή του προς το καλύτερο. Ακόμα και η δυσλεξία η οποία τον κατατρύχει από την παιδική του ηλικία, παύει να τον απασχολεί και κάποια στιγμή το πρόβλημα «αποκαθίσταται».
Η αδυναμία, μέσω της ιστορικής γνώσης, τελικά καθίσταται δύναμη κι έτσι μπορεί πλέον να ονειρεύεται ελεύθερος, δίχως το άγχος της αυτο-ταπείνωσης. Ουσιαστικά το μήνυμα είναι ότι, η διαφορετικότητα κάθε μορφής, αποτελεί την πολυχρωμία που ομορφαίνει τη ζωή και η δυσλεξία δεν αποτελεί πάθηση ή ασθένεια, παρά μόνο μιαν άλλη μορφή εκμάθησης. Φαντασθείτε έναν καταπράσινο από γρασίδι κήπο να τον βλέπεις κάθε μέρα ίδιο και απαράλλαχτο, πόσο θα κουράσει το βλέμμα. Ενώ μια κατακόκκινη παπαρούνα αν ανθίσει μια μέρα, η ματιά μας θα πέσει πάνω της. Αυτό ακριβώς είναι η δυσλεξία, μια γλυκιά διαφορετικότητα!»
