Το Campδιοργανώνει το Φεστιβάλ Video-Art Μηδέν, όπου θα προβληθούν 4 ενότητες στις οποίες παρουσιάζονται 33 έργα βιντεοκαλλιτεχνών από 22 χώρες, στις 4-6 Ιουλίου 2013.

Ταυτόχρονα όμως, για πρώτη χρονιά φέτος, το φεστιβάλ θα παρουσιάσει μέσα στο ίδιο τριήμερο και παράλληλα με τις εκδηλώσεις του στην Καλαμάτα, μια επιλογή ενοτήτων στην Αθήνα, στο ισόγειο-μπαρ του CAMP (Contemporary Art Meeting Point), με διαφορετικό όμως πρόγραμμα. Συνολικά στην Αθήνα θα προβληθούν 4 ενότητες, στις οποίες παρουσιάζονται 33 έργα βιντεοκαλλιτεχνών από 22 χώρες (από διάφορες χώρες της Ευρώπης, αλλά και από ΗΠΑ, Σενεγάλη, Ν.Κορέα, Περού, Λίβανο, Αυστραλία κ.α). Μια μικρή γεύση για τους φίλους του φεστιβάλ στην Αθήνα!

Το πρόγραμμα προβολών στο CAMP:

Πέμπτη 4/7/2013

Move In(space) | επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη | διάρκεια: 63 λεπτά

Κεντρικός άξονας της ενότητας είναι ο χώρος. Ο χώρος είναι ποιητικός και ως τέτοιος δημιουργείται και παίρνει υπόσταση από την κίνηση των σωμάτων ή των αντικειμένων μέσα σ’ αυτόν ή/και την τοποθέτηση αυτών σε κόντρα ρόλους και συμβολικές ατμόσφαιρες.

1. Samer Ghorayeb, From My Window, Λίβανος 2012, 2.31

2. Yuri Pirondi & Ines von Bonhorst, Emergencia, Ισπανία/Μ.Βρετανία 2012, 10.00

3. Betty Boehm, A staire dance, Γερμανία 2008, 1.54

4. Jonathan Rajewski, CH2, ΗΠΑ 2013, 7.29

5.Feargal Cunningham, Reflection 1, Ιρλανδία 2012, 5.49

6.Francesca Leoni & Davide Mastrangelo, W(t)OMB, Ιταλία 2012, 5.17

7. Renata Ferraz, Body Without Organs (Corpo Sem Órgãos), Πορτογαλία 2012, 8.31

8. Mikhail Basov, Free movements, Ρωσία 2012, 5.52

9. Anton Slisko & Tijana Stevanovic, To reveal a pattern of information that is not initially visible, Σερβία 2012, 3.33

10.Maria Matikka, Burden, Φιλανδία/Σενεγάλη 2013, 4.40

11. ΑνδρέαςΣάββα, Ωδή, Ελλάδα 2012, 1.22

12. Luiza Alecsandru, Live Every Day Like It Is the Last One, Ρουμανία 2012, 2.31

13. Paul Handley, Pendulum, Αυστραλία 2013, 1.33

Παρασκευή 5/7/2013

Wherever I go, I find me | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου | διάρκεια: 32 λεπτά

5 βίντεο όπου ο “άδειος” χώρος και η ανθρώπινη παρουσία “διαδρούν” μέσα από υπαινικτικές χορογραφίες που παίζουν -απαλά και ήσυχα- με το μυαλό. Μια σειρά εκδοχών παρουσίας και απουσίας, άδειου και πλήρους, αναμονής και εκπλήρωσης, ενώ ο χρόνος μοιάζει να “τρέχει” σε μια παράξενη ακινησία. Μη-συμβάντα σε μη-χρόνο και μη-χώρο. Σαν τίποτα να μη βρίσκεται εκεί και όλα να βρίσκονται εκεί την ίδια στιγμή. Ένας υπαρξιακός γρίφος για αρχάριους και προχωρημένους!

1. Riccardo Muroni, LISIRI, Σαρδηνία 2013, 7.34

2. Jan Brand, Viva Grupetto Messanggeri, Γερμανία 2013, 4.44

3. Ines von Bonhorst, Standing Silence, Μ.Βρετανία 2012, 10.00

4. Jan Brand, Rosenthal, Γερμανία 2009, 6.04

5. Shahar Marcus, 1,2,3 Herring, Ισραήλ 2011, 2.27

[Inter]mission possible | επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου | διάρκεια: 30 λεπτά

Ένα καλειδοσκοπικό ανθρώπινο “υβρίδιο” επιδίδεται σε έναν παράξενο χορό, ένα ημι-αληθινό γεύμα μαγειρεύεται σε μια stopmotion ακαταστασία, μια σκοτεινή προσωπική ιστορία γιατρεύει έναν πόνο και ένα ουράνιο τόξο (που δεν ανήκει σε κανέναν!) συναντά τον Dr. Jekyll και τον Mr. Hyde. Μια “παιχνιδίζουσα” ενότητα έργων που χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο τεχνικές animation για να δημιουργήσουν φανταστικούς κόσμους όπου μικροί ήρωες πετούν πάνω από την πραγματικότητα.

1. Pask D’Amico, L’ Homme Grotesque, Ιταλία 2012, 2.43

2. Ben Oren, Full English, Μ.Βρετανία 2012, 2.16

3. Yuliya Lanina, Dr. Jekyll and Mr. Hyde, ΗΠΑ, 2012, 3.04

4. Anno Bergmann, Liebe, Γερμανία 2012, 0.26  

5. Paul Freeman, An Inside Story, Καναδάς 2012, 6.35

6. Nadine Arbeiter, “9 Variationen ohne Thema” / “9 variations without theme”, Γερμανία 2012, 5.45

7. Shon Kim, Oloc Boloc, Ν.Κορέα 2013, 2.16

8. Mauricio Sanhueza, My Old Man’s Pistol, Περού 2012, 2.33

9. Tommi Matikka, Small Heroes, Φιλανδία/Σενεγάλη 2013, 2.17

10. Neno Belchev, Negative message (Middle finger), Βουλγαρία 2012, 1.15

Σάββατο 6/7/2013

wAnderland | επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη | διάρκεια: 53 λεπτά

Το wAnderland είναι σαν να βυθίζεσαι και να περιπλανάσαι μέσα στα όνειρα και τους εφιάλτες του υποσυνείδητου, ακολουθώντας αφηγήσεις μέσα στον χρόνο και πέρα από αυτόν.

1. Marlijn Franken, Into the Woods, Ολλανδία 2013, 6.12

2. Minna Långström, The Line – Four Projections, Φιλανδία 2012, 15.00

3. Jung Hee SEO, Sing under, Γαλλία 2012, 10.53

4. Cornelia Eichhorn, Ved’ma, Γαλλία 2012, 14.00

5. Przemek Węgrzyn, Backlight, Πολωνία 2012, 6.20

Video Art Festival Μηδέν:

Το Festival Μηδέν είναι μια ανεξάρτητη ετήσια διοργάνωση για τη βιντεοτέχνη και τα νέα μέσα, που έχει σαν βάση την Καλαμάτα. Πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Δήμου Καλαμάτας σε ανοιχτούς δημόσιους χώρους του Ιστορικού Κέντρου της πόλης, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Το φεστιβάλ οργανώνει και διαχειρίζεται μια ομάδα εικαστικών καλλιτεχνών, με κοινό πεδίο δράσης τη βιντεοτέχνη. Ξεκινώντας από το 2005, το Festival Μηδέν έχει πλέον αποκτήσει διεθνή αναγνώριση και έχει καθιερωθεί ως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και επιτυχημένα φεστιβάλ τέχνης video στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αποτελώντας έναν σημαντικό πόλο πολιτιστικού ενδιαφέροντος για την ελληνική, ευρωπαϊκή και διεθνή τέχνη του βίντεο. Έχει συνεργαστεί με πολλά σημαντικά φεστιβάλ ειδικά στην Ευρώπη, ενώ τον τελευταίο χρόνο προσκλήθηκε να παρουσιάσει προβολές ενοτήτων του σε Σουηδία, Ισλανδία, ΗΠΑ, Ρωσία, Γεωργία και Πορτογαλία. Προγραμματισμένες συνεργασίες για τη φετινή χρονιά υπάρχουν επίσης για Ιταλία (Μιλάνο και Σικελία), Φιλανδία και Περού ενώ ήδη υπάρχουν προτάσεις για το 2014, σε ένα συνεχώς διευρυνόμενο δίκτυο συνεργασιών και πολιτιστικών ανταλλαγών.