Νέοι κινηματογραφιστές που διακρίθηκαν σε διεθνή φεστιβάλ καταθέτουν τις απόψεις τους για τη θεματική και

αισθητική ποικιλομορφία του σύγχρονου ελληνικού σινεμά την Πέμπτη 7 Μαρτίου στις 7 το απόγευμα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Υπάρχει νέο ελληνικό σινεμά; Μπορούμε πράγματι να μιλάμε για ένα νέο ρεύμα, για ένα «νέο ελληνικό κύμα» μετά τις βραβεύσεις των νέων σκηνοθετών μας σε διεθνή φεστιβάλ, αρχής γενομένης από τον «Κυνόδοντα» που εκτόξευσε την ελληνική κινηματογραφία μέχρι τα Οσκαρ; Πρόκειται για μια «νέα εθνική σχολή» ή απλώς για μια σύμπτωση σε καιρούς χαλεπούς – με τη χώρα μας στο διεθνές επίκεντρο λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας – όπου το μόνο που πραγματικά ενώνει αυτούς τους ανθρώπους είναι μια «αντάρτικη» λογική γυρίσματος: η συνειδητή τους απόφαση να γυρίσουν αυτό που τους καίει, εδώ και τώρα, με μια κάμερα στο χέρι και παρέα με τους φίλους τους, αντί να περιμένουν σε ουρές για την – αμφίβολη – κρατική επιχορήγηση;
Σ’αυτά ακριβώς – όπως και σ’ άλλα πολλά – ερωτήματα καλούνται να απαντήσουν οκτώ νέοι δημιουργοί, εκπρόσωποι μιας νέας γενιάς κινηματογραφιστών που διακρίθηκαν σε διεθνή φεστιβάλ (Βενετίας, Λοκάρνο, Δράμας, κ.ά.), στο πλαίσιο μιας άκρως ενδιαφέρουσας εκδήλωσης που φιλοξενεί την Πέμπτη 7 Μαρτίου, στις 7 το απόγευμα, στο πλαίσιο της  Σειράς Megaron Plus, το Μέγαρο Μουσικής.

Ενός Συμποσίου που φιλοδοξεί όχι απλώς να προσελκύσει τους «συνήθεις υπόπτους», τους εξοικειωμένους με τα κινηματογραφικά μας πράγματα, αλλά κυρίως ένα κοινό φιλόμουσο και φιλότεχνο, που δεν έχει μυηθεί ακόμη στο ελληνικό σινεμά. Δίχως την παραμικρή διάθεση ακαδημαϊσμού, οι Γιώργος Ζώης, Σύλλας Τζουμέρκας, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Γιώργος Γεωργόπουλος, Γιάννης Σακαρίδης, Ηλίας Δημητρίου, Νεριτάν Ζιντζιρία και Ελίνα Ψύκου καλούνται εν προκειμένω να μιλήσουν για το σινεμά με έναυσμα όχι τις δικές τους ταινίες αλλά το έργο ενός συναδέλφου τους, αναδεικνύοντας μ’αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο, τη θεματική και αισθητική ποικιλομορφία του σύγχρονου (αντάρτικου) ελληνικού κινηματογράφου και τα ετερόκλητα στοιχεία που τον συνιστούν (τον ακραίο, συχνότατα ανορθόδοξο ερωτισμό, την αποδόμηση της «ιερής» ελληνικής οικογένειας, το focus στην πόλη και δη την Αθήνα της κρίσης και του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μια  παραδοξότητα και ακρότητα στην θεματολογία, το έντονο στυλιζάρισμα, μια, συχνά αποστασιοποιημένη, κλινική ματιά, τα σουρεάλ στοιχεία).

Πριν τις ομιλίες των νέων δημιουργών θα προβληθεί ένα βίντεο-συρραφή με τα τρέϊλερ των ταινιών των ομιλητών το οποίο θα συνοψίζει τρόπον τινά το σύγχρονο ελληνικό σινεμά. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθούν δύο ταινίες μικρού μήκους των βραβευμένων μικρομηκάδων Γιώργου Ζώη και Νεριτάν Ζιντζιρία ενώ στο τέλος των ομιλιών θα ξεκινήσει μια χαλαρή συζήτηση στην οποία θα συμμετέχει ενεργά και το κοινό.

Οι Γιάννης Ζουμπουλάκης και Ευάννα Βενάρδου, κινηματογραφικοί συντάκτες των εφημερίδων ΒΗΜΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ αντίστοιχα, οι οποίοι υπογράφουν το concept αλλά και το συντονισμό της Συμποσίου, ελπίζουν αυτό να μετατραπεί «σε μία όμορφη γιορτή του σινεμά, που θα αναδείξει το μωσαϊκό της νέας ελληνικής κινηματογραφίας, με όλες τις αντιφάσεις αλλά και τη γοητεία της. Ανοίγοντας μια νέα πόρτα στους φίλους του Μεγάρου…».

Ο Ηλίας Δημητρίου σπούδασε θεολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σκηνοθεσία στη σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σεναρίου, υποκριτικής και τεχνικές φωτισμού και μοντάζ. Το 2010 δίδαξε το μάθημα «εργαστήριο σκηνοθεσίας» στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από το 2012 διδάσκει «Υποκριτική στον Κινηματογράφο» στην σχολή του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γ. Αρμένη. Έχει σκηνοθετήσει πολλά ντοκιμαντέρ για τις τηλεοπτικές εκπομπές  «Παρασκήνιο», «Οι Κεραίες της Εποχής μας», «Ιστορία των Χρόνων μου», «Στο Πέρασμα του Χρόνου», «Τοπία της Σιωπής», «Κρυμμένη Εικόνα», «Docville», την βραβευμένη ταινία μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασία «Fish n’ chips» και αρκετές μικρού μήκους, επίσης βραβευμένες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Πρόβα Παλτού, Merry Kitschmas, Tricolore, Prive, Tabus und Libido). Επίσης έχει σκηνοθετήσει τα βραβευμένα ντοκιμαντέρ «Πύλα, αυτοί που πάντα έμεναν μαζί», «Εντός των τειχών», «Γράμματα χωρίς παραλήπτη» και το θεατρικό του Άλαν Έικμπορν «Όλα όσα κάνουμε από έρωτα» .

Ο Νεριτάν Ζιντζιρία γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1989 στα Τίρανα της Αλβανίας. Το 2008 βραβεύτηκε ως ο Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος Σκηνοθέτης στο 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας για τη ταινία «Την καλύτερη νύφη». Η δεύτερη ταινία του, «Χαμομήλι» (2012), κέρδισε τα πρώτα βραβεία στο 35ο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας και στο 18ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας.

Ο Γιώργος Ζώης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Φυσικές Επιστήμες στο Πολυτεχνείο και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου και στην UdK στο Βερολίνο με υποτροφία του Ιδρύματος Γουλανδρή. Η πρώτη του ταινία μικρού μήκους, «Casus Belli», έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό του 67ου Φεστιβάλ Βενετίας το 2010, πήρε έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Δράμας 2010 (καλύτερης ταινίας, σεναρίου, πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη κτλ) και το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2011. Επιλέχτηκε στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του εξωτερικού (Rotterdam, Clermont Ferrand, Tokyo Shorts Shorts, Krakow, Palm Springs California, Los Angeles Short Fest) και στη συνέχεια ταξίδεψε σε πάνω από πενήντα διεθνή φεστιβάλ από τη Μελβούρνη ως το Ντουμπάι, αποσπώντας πολλά πρώτα βραβεία και διακρίσεις. Ταυτόχρονα εξασφάλισε διανομή στις ελληνικές αίθουσες και είναι η πρώτη ελληνική μικρού μήκους που εξασφάλισε διανομή στα γαλλικά σινεμά. Τέλος, έχει ήδη αγοραστεί και προβληθεί από διάφορους τηλεοπτικούς σταθμούς στην Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία. Η δεύτερη του ταινία, «Τίτλοι Τέλους», έκανε την πρεμιέρα της στο 69ο Φεστιβάλ Βενετίας 2012 και κέρδισε το βραβείο EFA καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας, ενώ ο ίδιος κέρδισε υποψηφιότητα για καλύτερο σκηνοθέτη μικρού μήκους για το 2012 στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου. Αυτή την περίοδο ο Γιώργος Ζώης βρίσκεται στην προετοιμασία της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του, «Stage Fright», το σενάριο της οποίας κέρδισε το Μεγάλο βραβείο ανάπτυξης κινηματογραφικού σχεδίου του Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου (CNC) στο Φόρουμ Συμπαραγωγών Cinelink του Φεστιβάλ Σαράγεβο 2011 και το δεύτερο βραβείο στο Framework του Torino Film Lab 2012 που δίνεται σε σκηνοθέτες για την πρώτη ή δεύτερη ταινία τους. Είναι από τα νεότερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Γιώργος Γεωργόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης «Λυκούργου Σταυράκου». Ο πατέρας του ήταν βραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας στον κινηματογράφο και αποτέλεσε βασική επιρροή για την επιλογή του. Στη συνέχεια, σπούδασε Κοινωνιολογία στη Ρώμη (Universita – Roma I: “La Sapienza”). Γυρνώντας στην Ελλάδα το 2000 δούλεψε αρχικά ως μοντέρ και στη συνέχεια ως σκηνοθέτης κυρίως σε διαφημιστικά και ντοκιμαντέρ (Super Market, Hydra, Natural Gas in Greece, Kuluhiro:Hope κ.ά.). Το «Tungsten» (2011) είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία η οποία βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κύπρου όπως επίσης με Ειδική Μνεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Μεσογειακού Κινηματογράφου του Τετουάν και στο 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρουμανίας.

Ο Γιάννης Σακαρίδης σπούδασε Photography and History of Art στο London College of Printing και Film στο University of Westminster. Ήταν μέλος της London Film Makers Co-Op για αρκετά χρόνια, όπου άρχισε να σκηνοθετεί μικρού μήκους ταινίες, κυρίως experimental. Συνέχισε να εργάζεται ως επαγγελματίας μοντέρ σε μεγάλου μήκους ταινίες στην Ελλάδα και την Αγγλία (όπως τις A Woman in Winter, Ο Βασιλιάς, Screamin’ Jay Hawkins: I Put a Spell On Me), σε κινηματογραφικά trailer για την Warner Bros (Eyes Wide Shut, The General, Midnight in the garden of Good & Evil), και σε πολυάριθμα ντοκιμαντέρ για την βρετανική τηλεόραση (όπως τα Velvet Goldmine για το Channel 4, Clash of the Titans: Rangers / Celtic για το BBC2, Carnival Faces για το National Geographic). Από το 1993 έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες μικρού μήκους (Paris, La Valeta, A poem for 4 countries, Decay, Mausoleum, Τruth που τιμήθηκε με  Ειδική Μνεία στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας του 47ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το  Ειδικό βραβείο της Επιτροπής και το βραβείο Καλύτερης Μουσικής του 29ου Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, κ.ά.) Ύστερα από δεκαοκτώ χρόνια στο Λονδίνο, γύρισε στην Αθήνα όπου και μένει μόνιμα από το 2007. Το 2008 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στο  4ο Crossroads Co-production Forum στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το 2012 ίδρυσε μαζί με την κριτικό κινηματογράφου Βένια Βέργου  την Athens Filmmakers’ Co-Operative, την εταιρία παραγωγής της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του με τίτλο «Wild Duck».  Σήμερα ετοιμάζει τη νέα του ταινία, America Square.

Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα και σπούδασε ΜΜΕ και Κινηματογράφο στην Οξφόρδη και στην Αθήνα. Ξεκίνησε δουλεύοντας ως πρώτος βοηθός σκηνοθέτη και το 2003 σκηνοθέτησε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του με τίτλο «Εκκρεμές» η οποία κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο. Το 2004 σκηνοθέτησε τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία του με τίτλο «Tender», η οποία συγκέντρωσε πάρα πολλά βραβεία και του έδωσε το διαβατήριο για το Talent Campus του Βερολίνου. Το 2008, έκανε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο «Bank Bang». Στις 17 Μαρτίου του 2011, λίγο μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο 40ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρότερνταμ, το «Wasted Youth», η ταινία που ο Παπαδημητρόπουλος συνυπέγραψε ως σκηνοθέτης με τον Jan Vogel, συνάντησε το ελληνικό κοινό.

O Σύλλας Τζουμέρκας σκηνοθέτησε τις βραβευμένες μικρού μήκους «Τα Μάτια που Τρώνε» (Cinéfondation – Φεστιβάλ Καννών 2001) και «Βροχή». Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Χώρα Προέλευσης», έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Βενετίας 2010, συμμετείχε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ (Göteborg, Istanbul, Karlovy Vary, Era New Horizons, Voices, κ.α.) και κέρδισε 5 βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Το σενάριο της καινούργιας του ταινίας, «A Blast», κέρδισε το 1ο βραβείο στο διεθνές φόρουμ συμπαραγωγών Cinelink του Φεστιβάλ Σαράγεβο 2012.

Η Ελίνα Ψύκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στη Σχολή Λυκούργου Σταυράκου και Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, «Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά», απέσπασε το πρώτο βραβείο στο τμήμα Works in Progress του Karlovy Vary IFF 2012 και έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2013 (τμήμα Forum). Σκηνοθέτησε δύο μικρού μήκους ταινίες, «Κυριακάτικες διαδρομές» (2004) και «Διακοπές καλοκαιρινές» (2006). Mε τους Ρηνιώ Δραγασάκη, Σοφία Εξάρχου και Παναγιώτη Φαφούτη ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής, «Guanaco».

Γεννημένος τον Μάρτιο του 1965, ο Γιάννης Ζουμπουλάκης σπούδασε δημοσιογραφία στην Ελλάδα και στην Αμερική και βρίσκεται στον χώρο του ελληνικού Τύπου από το 1987. Από το 1987 ως το 1999 είχε συνεργασίες με εβδομαδιαία και μηνιαία έντυπα όπως τα περιοδικά ΤΗΛΕΡΑΜΑ, TV ZAPPING, ΣΙΝΕΜΑ και ΜΕΤΡΟ. Από το 1999 είναι ο κριτικός κινηματογράφου και υπεύθυνος των κινηματογραφικών θεμάτων της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ με συνεργασίες στα  έντυπα που εκδίδονται μαζί με το Κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας (ΒΗΜΑgazino, BHMAdonna κ.ά.).

Η Ευάννα Βενάρδου είναι αριστούχος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Αθηνών, υπότροφος του Ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη και κάτοχος δύο μάστερ (MA in Cinema and Television Studies από το British Film Institute-Birkbeck College και MA in Modern Greek Studies από το King’s College London). Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική της καριέρα από το «Πάνθεον» το 1990. Εκτός από τις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία» και «Θεσσαλονίκη», συνεργάστηκε με τα περιοδικά «ΣΙΝΕΜΑ»,, «ΕΝΑ», ‘HARPER’S BAZAAR΄’, «ΑΝΤΙ», «ΕΠΙΛΟΓΕΣ» (της εφημερίδας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»), ΜEDIA DESK HELLAS. Επίσης, συνεργάστηκε με την ΕΡΤ  πάνω σε ντοκιμαντέρ κινηματογραφικής κυρίως θεματολογίας. Tα ντοκιμαντέρ της «Η πλαστογράφηση μιας εποχής. Η κατοχή, ο εμφύλιος και ο ελληνικός κινηματογράφος 1941-197» και «Απεφασίσαμεν και διατάσσομεν. Η χούντα, η λογοκρισία κι ο ελληνικός κινηματογράφος 1967-1974» συνεχίζουν να προβάλλονται τακτικά με αφορμή επετείους. Εργάζεται ως κινηματογραφική συντάκτρια στο καλλιτεχνικό ένθετο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας («ΕΠΤΑ») τα τελευταία 12 χρόνια.

Η συζήτηση θα μεταδοθεί ζωντανά για τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας από το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας http://diavlos.grnet.gr