Το Επιγραφικό Μουσείο παρουσιάζει την έκθεση της Ελένης Ζούνη με τίτλο «Γραμματομορφές». Η έκθεση θα παρουσιαστεί από τις 14 Μαΐου μέχρι τις 14 Ιουλίου 2013.

Η έκθεση της Ελένης Ζούνη στο Επιγραφικό Μουσείο εξετάζει τη διαλεκτική σχέση μεταξύ γραφής και ζωγραφικής. Αναζητώντας τις εκλεκτικές τους συγγένειες, η καλλιτέχνης παρουσιάζει μια ενότητα κολάζ συνθέσεων μαζί με μια σειρά μεγάλων ζωγραφικών έργων σε ριζόχαρτο και μικρότερων έργων σε χαρτί.

Οι κολάζ συνθέσεις της, με τίτλο «Γραμματομορφές», απεικονίζουν λέξεις και φράσεις που σχηματίζονται από επεξεργασμένες αναπαραγωγές έργων των Henri Michaux, Jackson Pollock, Carlfriedrich Clausκαι Pierre Soulages, οι οποίοι καταπιάστηκαν με την αφαίρεση, την καλλιγραφία και την αυτοματική γραφή.

Όπως σημειώνει η ίδια η καλλιτέχνης, οι «Γραμματομορφές» της λειτουργούν ως αγωγοί συναισθημάτων και ιδεών, αλλά και ως όχημα μεταφοράς μηνυμάτων, ενώ συναρμολογούνται πάνω στο χαρτί σαν ιδεογράμματα.

Στα κολάζ της η Ελένη Ζούνη ζωγραφίζει με αποσπάσματα εικόνες με προειδοποιητικό χαρακτήρα. Με τίτλους όπως Perspectiva, Cyberpunks, Τηλε-επιτήρηση, Βαβέλ, οι οποίοι παραπέμπουν στην Πληροφορική βόμβα του Γάλλου στοχαστή Paul Virilio, τα κολάζ αυτά αναφέρονται στην απορρύθμιση του βλέμματος, μεταφέροντας ταυτόχρονα την αίσθηση του επείγοντος. Ο τρόπος που η καλλιτέχνης χειρίζεται τη γραφή σε σχέση με την εικονιστική της απόδοση μεταφράζεται στο πώς η ίδια αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και τη θέση της μέσα σε αυτήν.

Στα ζωγραφικά της έργα, που φτιάχνει ειδικά για τους χώρους του Επιγραφικού Μουσείου, κυριαρχεί αφενός η ρυθμική ενότητα της αυτόματης γραφής και αφετέρου ένας λυρισμός στην απόδοση των καλλιγραφικών μορφών. Χρησιμοποιώντας πικτογραφικές γραμμές, καλλιγραφικές κηλίδες και κείμενα σε λευκό χρώμα, η Ζούνη αναδεικνύει με τα έργα αυτά το αλληλένδετο της ζωγραφικής και της γραφής. Στις αίθουσες του μουσείου, οι αρχαίες επιγραφές σε λίθο και οι σύγχρονες επιγραφές σε διάφανο χαρτί που παρουσιάζει η καλλιτέχνης δημιουργούν μια δίδυμη συνύπαρξη, η δυναμική της οποίας στηρίζεται στην λεπτή ισορροπία διαφορετικών υλικών και διαφορετικών συνειδήσεων μέσα στον χρόνο.

 Τα έργα της Ελένης Ζούνη λειτουργούν σε πολλαπλά νοηματικά επίπεδα: από τη μία, μας υπενθυμίζουν τον επίκαιρο χαρακτήρα της αρχαίας γραφής και τη σύνδεσή της με καλλιτεχνικούς προβληματισμούς του σήμερα. Συγχρόνως όμως, μαρτυρούν την επιθυμία τής Ζούνη να απαντήσει σε μια σειρά από επίκαιρα ερωτήματα: είναι δυνατόν να οριοθετήσει κανείς έναν χώρο αναμνήσεων όπως η ζωγραφική; Τι συμβαίνει όταν η γραφή δεξιώνει την ζωγραφική ή όταν η ζωγραφική πλαισιώνει την γραφή στον ίδιο χώρο; Πού αρχίζει και πού τελειώνει τότε η επίδραση της μιας στην άλλη;

Η Ελένη Ζούνη γεννήθηκε στον Πειραιά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε γραφιστική στη Σχολή Βακαλό (1973-1976) και ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. ,στο εργαστήριο του Δ.Κοκκινίδη (1978-1983). Από το 1984 έως το 1986 έζησε στη Βαρκελώνη και από το 1989 έως το 1994 στην Ουτρέχτη και το Άμστερνταμ. Την περίοδο 1995-2011 δίδαξε σε εικαστικά εργαστήρια και σχολές γραφιστικής. Παρακολούθησε το μεταπτυχιακό τής

Σχολής Βακαλό- University of Derbyστην Οπτική Επικοινωνία (2009-2010). Το 1989 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί Vincent Bernatστη Βαρκελώνη και το 1990 την πρώτη της ατομική στην Αθήνα, στην Αίθουσα Τέχνης Μέδουσα, με την οποία συνεργάζεται έκτοτε. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από δέκα ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Επιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος