Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης διοργανώνει και παρουσιάζει την έκθεση ζωγραφικής της Lydia Borgek: Lydia Borgek. Μια Ρωσίδα ζωγράφος από το Παρίσι στην Ελλάδα, την Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016, στις 8 μ.μ. στο Μέγαρο Εϋνάρδου.

Η έκθεση, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ Θεσσαλονίκης, αποτελεί θεματολογική επέκταση και [κατά κάποιον τρόπο] αναπόσπαστο συμπλήρωμα της έκθεσης Νίκος Δραγούμης. Ο Ζωγράφος 1874-1933 που οργανώθηκε και παρουσιάστηκε από το ΜΙΕΤ στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για τη Λύντια Μπορζέκ. Τα βιογραφικά της στοιχεία παραμένουν σκοτεινά, ελλιπή και αδιερεύνητα. Γεννιέται στη Ρωσική Αυτοκρατορία και σε νεαρή ηλικία πηγαίνει στο Παρίσι, όπου σπουδάζει ζωγραφική και συμμετέχει στο μεγάλο κύμα της καλλιτεχνικής μετανάστευσης που προετοιμάζει τον μοντερνισμό. Γνωρίζει τον Νίκο Δραγούμη και, παρόλο που έργα της είχαν ήδη γίνει δεκτά στις ομαδικές επίσημες εικαστικές Εκθέσεις (Salons) της εποχής, η Μπορζέκ εγκαταλείπει κάθε ελπίδα σταδιοδρομίας προκειμένου να τον ακολουθήσει στην Ελλάδα και στην οδό του μαρτυρίου, δηλαδή τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Θα τον περιμένει καρτερικά να αναρρώσει, αλλά η ανάρρωση δεν θα έρθει ποτέ. Η Λύντια Μπορζέκ θα πεθάνει στη θετή της πατρίδα την Ελλάδα, στις αρχές της Κατοχής.

Τα λάδια και σχέδιά της που έχουν, μέχρι σήμερα, αναδυθεί από το πέλαγος της λήθης αναδεικνύουν ένα έργο που συγκεφαλαιώνει τη ζωγραφική στην Ευρώπη από το μεταϊμπρεσσιονισμό έως το φωβισμό: εξωτικός πριμιτιβισμός του Γκωγκέν, χρωματικές κλίμακες των Ναμπί, διακοσμητικός χαρακτήρας της αυστηρής, αλλά όλο χάρη, γραμμής της βιεννέζικης Αρ-Νουβώ. Όλα αυτά, μετά την έλευση και εγκατάσταση της Λύντιας στην Ελλάδα, θα εφαρμοστούν πάνω στο ελληνικό τοπίο, με ανάλογη θεματογραφία και σε συγχορδία με το έργο του Νίκου Δραγούμη.

Έργο: Κορίτσι που κεντάει. Μολύβι, μελάνι και ακουαρέλα