Αν αναζητούμε ακόμα και σήμερα τη Χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ, αν βυθιζόμαστε σε αυτό το στεγνό, χωρίς λογοτεχνική χάρη κείμενο του νομπελίστα Χάινριχ Μπελ, είναι γιατί αγωνιούμε για την τύχη του κόσμου μας που παραδόθηκε πια στη λαγνεία της ενημέρωσης. Αντιστεκόμαστε στην παντοδυναμία της είδησης, στον εφιάλτη της αντικειμενικότητας, σε αυτό το τέρας που εκθρέψαμε και ονομάζουμε “κοινή γνώμη” αλλά και στον ανάλγητο Λεβιάθαν του Τύπου. Η δημοσιογραφία είναι κι αυτή ένας τρόπος αφήγησης, κι οι δημοσιογράφοι είναι οι Ιστορικοί του σύγχρονου κόσμου, με όλες τις αδυναμίες και τα ελαττώματα που τους χαρακτηρίζουν. Ας αναγνωρίσουμε τουλάχιστον στη λογοτεχνία το δικαίωμα να αντιστέκεται, να επινοεί ήρωες σαν τον Γιόζεφ Κ. ή σαν την Κατερίνα Μπλουμ. Στο κάτω της γραφής, είμαστε και ό,τι οι άλλοι αφηγούνται για μας.