Είδαμε την παράσταση μνήμης για το έργο του Θανάση Τριαρίδη Zyklon ή το πεπρωμένο

Ω: Είσαι… Είσαι το σπλάχνο μου…

Δ: Κι εσύ το δικό μου.

Ο Ω και η Δ γνωρίζονται μέσα σε ένα roller coaster στο σκοτάδι, εν ονόματι Zyklon. Οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν κρατηθεί μυστικοί από όλους. Ο Ω και η Δ κάθονται σε δίδυμη κάψουλα δίπλα δίπλα στο απόλυτο σκοτάδι και περιμένουν να ξεκινήσει. Στη διάρκεια της αναμονής θα αρχίσουν να γνωρίζονται, να θυμούνται, να δένονται.

Από την Ελβίνα Πασχάλη

Το κείμενο του Θανάση Τριαρίδη είναι βαθύ, ειλικρινές, ανθρώπινο, γι αυτό και εξαιρετικά σαγηνευτικό. Μιλάει με τον ουσιαστικότερο τρόπο για τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου του Ολοκαυτώματος, φλιτραρισμένα μέσα από το αιώνιο δίπολο έρως- θάνατος. Οι περιγραφές των μαζικών φόνων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεων μέσα στους σκοτεινούς θαλάμους από το φοβερό αέριο Zyklon B πλέχτηκαν περίτεχνα με το κενό της ανθρώπινης ύπαρξης, την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής και τον πόθο για ένωση. Όλα μεθοδικά κατέληγαν σε ένα μεταφορικό και υπαρξιακό θάνατο: ο Ω και η Δ οδηγήθηκαν στο θάνατο του εγώ, για να μπορέσουν να αναστηθούνε στο εμείς.

Η παράσταση που είδαμε ήταν απολαυστική. Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Γιάννης Παρασκευόπουλος, έστησε το σύμπαν Τριαρίδη με σεμνή απλότητα που βασίζεται όμως σε μεγάλο πλούτο δυνατοτήτων. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το παιχνίδι με το φως. Πότε σε μισοσκόταδο, πότε σε διάχυτο φως αλλά και συχνά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, δοκιμάσαμε ως θεατές μια άλλη εμπειρία θεάτρου. Με την απουσία του φωτός οι ασθήσεις μας οξύνθηκαν και η υποκριτική πια έγινε το παν. Χωρίς τη δυνατότητα της θέασης, η φωνή των ηθοποιών έγινε το μοναδικό μέσο παρακολούθησης της παράστασης και, ως εκ τούτου, ο υποκριτικός πήχυς ανέβηκε κατακόρυφα. Οι ηθοποιοί έπρεπε να κρατήσουν την προσοχή μας με το ηχόχρωμα της φωνής, την έντασή της, το ύφος της κι αυτό είναι ένα στοίχημα που το κέρδισαν με το παραπάνω. Ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς (Ω) και η Ιωάννα Παγιατάκη (Δ) έδωσαν ρεσιτάλ ερμηνείας. Διατήρησαν το μέτρο στην εντάση, συγχρονίστηκαν άψογα και ερμήνεψαν με συγκινητική ωριμότητα. Εξαιρετικό το εύρημα με τη γάζα που ένωνε τους δύο ρόλους και με την οποία έπαιζαν οι ηθοποιοί σχεδόν καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Αποτυπωμένη, επίσης, στη μνήμη μας και η τελευταία σκηνή με τους δυο ήρωες να περπατούν προς το φως με δεμένα τα μάτια και ενωμένοι με τη λευκή γάζα- έτοιμοι, μετά από την πιο ριψοκίνδυνη βουτιά στο προσωπικό τους κενό, για την ανάδυση στο αισιόδοξο και πιο φωτεινό ‘εμείς’- που είναι άλλωστε το ανθρώπινο πεπρωμένο μας.

Μια παράσταση μνήμης και ανατριχίλας που δεν πρέπει να χάσετε σε όποια πόλη και να βρεθείτε. Αναζητήστε το πρόγραμμα περιοδείας της.

Η παράσταση Zyklon ή το πεπρωμένο, με θέμα το Ολοκαύτωμα, συνεχίζει να παρουσιάζεται με επιτυχία έως την Κυριακή 29 Μαρτίου 2015 στο BlackBox στη Θεσσαλονίκη, πριν συνεχίσει το ταξίδι της σε Πάτρα και Αθήνα. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ