Στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του 22ου Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα παρουσιαστούν στις 21, 22 και 23 Ιουλίου 2016 στο Μέγαρο Χορού, η ταινία All This Can Happen και η εγκατάσταση – ταινία The Running Tongue των Siobhan Davies & David Hinton. Επίσης, με αφορμή την παρουσίαση στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας αυτών των πολυδιάστατων κινηματογραφικών δημιουργιών, την Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016 θα πραγματοποιηθεί ομιλία του David Hinton.

Το ενδιαφέρον της Σιβόν Ντέιβις για το πώς άλλες μορφές τέχνης μπορούν να συνομιλήσουν με τη χορογραφία, αλλά και η επιθυμία της για συνεργασία με νέους και καταξιωμένους καλλιτέχνες από διάφορα πεδία, οδήγησαν την Ντέιβις στη δημιουργία δύο έργων σε συνεργασία με τον κινηματογραφιστή David Hinton: το All This Can Happen και το The Running Tongue. Και για τα δύο έργα οι καλλιτέχνες εμπνέονται από τη δουλειά του ερευνητή του 19ου αιώνα Étienne-Jules Marey (1830-1904), από τους πρώτους που προσπάθησαν να καταγράψουν φωτογραφικά την ανθρώπινη κίνηση.

Το All This Can Happen και το Running Tongue θα μπορούσαν να περιγραφούν ως τολμηρά εγχειρήματα, μέσα από τα οποία συναντιούνται οι τέχνες του χορού, της φωτογραφίας και του κινηματογράφου. Στο πλαίσιο συνεργασίας που διαμόρφωσε η Σιβόν Ντέιβις, καλλιτέχνες με διαφορετικές προσεγγίσεις, μέσα και αισθητικές κλήθηκαν να συν-δημιουργήσουν, εξερευνώντας τις μοναδικές δυνατότητες που προσφέρει χορογραφικά η κινηματογραφική εικόνα.

Αναλυτικά:

–>All This Can Happen, 50΄

Tαινία των Siobhan Davies & David Hinton

Siobhan Davies Dance

Πέμπτη 21 & Παρασκευή 22.7.2016,  στις 22:00

ΜΕΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ [ΒΕΡΑΝΤΑ]

Αφήγηση: John Heffernan

Μουσική: Chu-Li Shewring

Μοντάζ: Danny McGuire

Συμπληρωματικό μοντάζ: Matthew Killip

Εκτέλεση παραγωγής: Franck Bordese

Υπεύθυνη αρχειακού υλικού: Martha Wailes

Στιγμιότυπα βίντεο: Lucie Sheppard (αρχική επιλογή) & Piera Buckland, Zoë Dickin (συμπληρωματική έρευνα)

Μείξη ήχου: Peter Hodges

Ψηφιακό μοντάζ – Χρωματική επεξεργασία εικόνας: Torquil Dearden

Σχεδιασμός τίτλων: Marc Marazzi

Παραγωγή: Nina Baker, Robyn Cabaret, Eva Martinez, Alison Proctor, Rob Prouse

Από τη νουβέλα Ο περίπατος του Robert Walser, με την ευγενική παραχώρηση του Robert Walser Foundation και της Ένωσης Ελβετών Συγγραφέων. Μετάφραση του Christopher Middleton, με την άδεια των Profile Books and Farrar, Straus and Giroux, LLC.

Με την υποστήριξη: Arts Council England και Siobhan Davies Commissioning Fund

Η ταινία All This Can Happen είναι το αποτέλεσμα της πρώτης συνεργασίας ανάμεσα στην εμβληματική φυσιογνωμία του βρετανικού σύγχρονου χορού, της χορογράφου Siobhan Davies και στον βραβευμένο σκηνοθέτη ταινιών David Hinton. Βασισμένο στη νουβέλα του Ρόμπερτ ΒάλζερΟ περίπατος (1917), που περιγράφει τις σκέψεις ενός συγγραφέα ενώ κάνει τον περίπατό του, το φιλμ αποτελεί ένα στοχασμό για την καθημερινότητα, και συμπυκνώνει τις κοινές καλλιτεχνικές αναζητήσεις των δύο δημιουργών. Βασισμένο κυρίως σε φωτογραφίες από το αρχείο του British Film Institute, το All this Can Happen είναι μια χορογραφία εικόνων με στόχο να αναδειχθούν πτυχές της καθημερινότητας που συχνά μένουν αθέατες. Το έργο έχει προβληθεί σε περισσότερες από 21 χώρες.

Στην ταινία All This Can Happen (2012) οι Ντέιβις και Χίντον εξετάζουν τον κόσμο παρατηρώντας προσεκτικά και το πιο μικρά συμβάντα της καθημερινότητας. Η δομή, η ευαισθησία και η αφηγηματικότητα της ταινίας προέρχονται από τη σκοτεινή κωμική ιστορία του Ρόμπερτ Βάλζερ Ο περίπατος (1917), που παρουσιάζει τις σκέψεις ενός συγγραφέα καθώς κάνει τον περίπατό του. Έναν περίπατο γεμάτο μικρές περιπέτειες, καθώς ο κεντρικός χαρακτήρας συναντάει έναν μυστήριο γίγαντα, δειπνεί με μια ευφυή γυναίκα, συνομιλεί με έναν φιλικό σκύλο και στέλνει ένα επικίνδυνο γράμμα. Η ταινία διεισδύει στην ανθρώπινη συνείδηση, αποκαλύπτοντας το πώς παρατηρεί, συνδέεται και σκέφτεται κανείς τον κόσμο γύρω του. Το All This Can Happen είναι φτιαγμένο αποκλειστικά από φωτογραφίες και πρώιμο κινηματογραφικό υλικό, κυρίως από τα αρχεία του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου. Γι’ αυτό πολλές από τις εικόνες είναι παλιές, φθαρμένες ή σχεδόν κατεστραμμένες.

Η διαδικασία δημιουργίας της ταινίας μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια χορογραφία κινούμενων εικόνων. Απλές δράσεις αποδομούνται και επανασυναρμολογούνται για να αποκαλύψουν αυτό που συχνά χάνεται στην καθημερινότητα.

Στόχος της είναι να φανούν μέσα από την ταινία όλα αυτά που μπορεί κανείς να αισθάνεται, να φαντάζεται ή να σκέφτεται μια δεδομένη στιγμή, αλλά και πώς αυτό αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη.

Από την άλλη μεριά ο Χίντον προβάλλει, μέσα από αντιθέσεις εικόνων και ήχων, το πώς η παρατηρητικότητα, η φαντασία καιη μνήμη μπορούν να συνυπάρχουν, δημιουργώντας ένα τρισδιάστατο ψυχολογικό ή κυβιστικό πορτρέτο του μυαλού.

 

–>The Running Tongue

Eγκατάσταση/ταινία των Siobhan Davies & David Hinton

Πέμπτη 21, Παρασκευή 22 & Σάββατο 23.7 .2016

από τις 13:00  έως τις 22:00, συνεχής προβολή

ΜΕΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Τις εικόνες επινόησαν οι καλλιτέχνες του χορού: Gaby Agis, Frank Bock, Seke Chimutengwende, Katye Coe, Nicola Conibere, Siobhan Davies, Robin Dingemans, Simon Ellis, Fred Gehrig, Alexandrina Hemsley, Wendy Houstoun, Annie Lok, Henry Montes, Charlie Morrissey, Freddie Opoku-Addaie Florence Peake, Lauren Potter, Ευφροσύνη Πρωτοπαπά, Deborah Saxon, Eleanor Sikorski, Matthias Sperling, Alexander Whitley

Animation: Magali Charrier, Noriko Okaku, Tony Comley, Rachel Davies

Ήχος: Chu-Li Shewring, Raoul Brand, Zhe Wu

Ηλεκτρονική τυχαιοποίηση και κωδικοποίηση: Robert Prouse

Γυναίκα που τρέχει: Helka Kaski

Φιλμογράφηση: Max Abbiss-Biro

Παραγγελία του Carriageworks, Aυστραλία

Με την υποστήριξη: Arts Council England και © Siobhan Davies, David Hinton and Siobhan Davies Dance MMXVI

Η εγκατάσταση/ταινία The Running Tongue είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής συνεργασίας της αγγλίδας χορογράφου Σιβόν Ντέιβις (Siobhan Davies), του σκηνοθέτη  Ντέιβιντ Χίντον (David Hinton), καλλιτεχνών ήχου, κινουμένων σχεδίων και 22 καλλιτεχνών του χορού. Ο θεατής παρακολουθεί όρθιος, και για όση ώρα επιθυμεί, την εικόνα μιας αθλήτριας, σε φυσικό μέγεθος, που τρέχει, ενώ κατά τη διάρκεια αυτής της εικόνας παρεμβάλλονται σκέψεις και εικόνες που χτίζουν πολλές και διαφορετικές ιστορίες, δίνοντας την αίσθηση ότι η γυναικεία φιγούρα ταξιδεύει ανά το χρόνο και το χώρο. Το έργο προβάλλεται αδιάλειπτα, διατηρώντας μία σταθερή βάση αλλά παράλληλα αλλάζει συνεχώς, δημιουργώντας κάθε φορά μια νέα ιστορία, ένα νέο νόημα.

To Running Tongue είναι ένα φιλόδοξο πρότζεκτ, μια μαγευτική κινηματογραφική εγκατάσταση, για την οποία η χορογράφος Σιβόν Ντέιβις και ο κινηματογραφιστής Ντέιβιντ Χίντον συνεργάστηκαν με σχεδιαστές ήχου, ανιματέρ και 22 χορευτές και χορογράφους.

Η ταινία είναι δομημένη πάνω σε μια λούπα 10 δευτερολέπτων, που απεικονίζει μια γυμνή γυναίκα να τρέχει. Αυτή η ιδιαίτερη γυναικεία μορφή αποτελεί τον κεντρικό αφηγηματικό άξονα, καθώς ταξιδεύει ατρόμητη μέσα στο χρόνο και τις εποχές που διαδέχονται η μια την άλλη στην πολύπλευρη πόλη του Λονδίνου. Καθώς εξελίσσεται το έργο, η εικόνα παγώνει σε συχνά χρονικά διαστήματα και η γυναίκα που τρέχει βρίσκεται ξαφνικά μέσα σε παράξενες καταστάσεις.

Το έργο είναι φτιαγμένο από μια σειρά ξεχωριστών «ιστοριών», καθεμιά από τις οποίες είναι δημιούργημα ενός διαφορετικού χορευτή ή χορογράφου. Οι ιστορίες αυτές δεν είναι παρά κινηματογραφικά σποτ ενός λεπτού περίπου, τα οποία βασίζονται σε μια παροιμία ή ένα γνωμικό σχετικό με τη γυναίκα. Στο Running Tongue οι χορευτές και οι χορογράφοι δεν είναι μόνο περφόρμερ στην οθόνη, αλλά και υπεύθυνοι για τη συνολική εικόνα μέσα στην οποία εμφανίζονται. Το ζητούμενο είναι να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που προσφέρει η φωτογραφία και το κολάζ και να δημιουργήσουν φανταστικές χορογραφικές εικόνες όπου όλα είναι δυνατά – μια περφόρμερ μπορεί να πετάξει, να γίνει μικρή σαν έντομο, ή να εμφανίζεται σε περισσότερα από ένα μέρη ταυτοχρόνως. Η ταινία παίζει συνεχώς, χωρίς όμως να επαναλαμβάνεται η σειρά των σκηνών. Έτσι, οι αντιθέσεις εικόνων και ήχων και η πάντα διαφορετική σειρά γεγονότων δίνουν τη δυνατότητα και στον θεατή να «διαβάσει» με ποικίλους τρόπους τις μικρές ιστορίες που τυχόν αναδύονται.

–>Screendance //60΄

Oμιλία του David Hinton – Συζήτηση

Παρασκευή 22.7.2016, στις 18:00

ΜΕΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Ο βραβευμένος βρετανός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Χίντον μιλάει για τη συνεργασία του με την ιστορική μορφή του σύγχρονου βρετανικού χορού, Siobhan Davies. Μια αφορμή γνωριμίας και συνομιλίας με τον καλλιτέχνη που κινείται στο όριο συνάντησης του χορού, της κίνησης, του φιλμ και της εικόνας.

Screendance: συνδυάζει την κινηματογραφία με τη χορογραφία, προσθέτοντας μια εντελώς νέα διάσταση στη σύλληψη της κίνησης. Δεν αναφέρεται ακραιφνώς στο χορό ούτε και στην κινηματογράφηση, αλλά αποτυπώνει την κίνηση σε ένα εννοιολογικό πλαίσιο, με όλες τις εκκεντρικότητες που παρουσιάζει ως μέσο αφήγησης. Υβριδική τέχνη, με ευρύ φάσμα κινηματογραφικών στιλ (από την αφαίρεση μέχρι τη δομημένη αφήγηση) και ψηφιακών εφαρμογών, προσφέρει στο κοινό μεταμορφωτικές οπτικές εμπειρίες που συνδέουν την περφόρμανς με την αισθητική του κινηματογράφου.

 

Περισσότερες πληροφορίες για το 22o Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας μπορείτε να δείτε εδώ.