Το πρώτο που σκέφτονται οι περισσότεροι άνθρωποι όταν ακούν τον όρο μάθηση έχει να κάνει με κάτι που γίνεται όταν πηγαίνουμε σχολείο. Από την άλλη πλευρά, κάποιος μπορεί επίσης να μάθει πολλά εκτός σχολείου. Τα παιδιά έχουν ήδη αποκτήσει θεμελιώδεις δεξιότητες και γνώσεις προτού πάνε στο σχολείο, αλλά και κατά τη διάρκεια της σχολικής ηλικίας επίσης μαθαίνουν πολλά πέρα από τις ώρες στο σχολείο μέσα από το παιχνίδι και άλλες δραστηριότητες. Ο σημαντικότερος ίσως παγκοσμίως θεωρητικός για τον τρόπο που μαθαίνουμε και τις πολλαπλές διαστάσεις της μάθησης, ο Δανός Knud Illeris, ορίζει τη μάθηση ως οποιαδήποτε διεργασία που στους ζωντανούς οργανισμούς οδηγεί σε μόνιμη αλλαγή της αντίληψης, η οποία δεν οφείλεται αποκλειστικά στη βιολογική ωρίμανση ή στη γήρανση.

Η Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων διοργανώνει, με τη συνεργασία των εκδόσεων Μεταίχμιο, διάλεξη του καθηγητή διά βίου μάθησης Knud Illeris, με την ευκαιρία της πρόσφατης έκδοσης του βιβλίου του Ο τρόπος που μαθαίνουμε: Οι πολλαπλές διαστάσεις της μάθησης στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση, την Παρασκευή, 4 Νοεμβρίου 2016, στο κτίριο του ΙΜΕ/ΓΣΕΒΕΕ. Ο καθηγητής θα παρουσιάσει τις ιδέες και τη μεθοδολογία του και θα μεταδώσει το απόσταγμα της σαραντάχρονης πείρας του ως ερευνητή, θεωρητικού, συγγραφέα στον τομέα της μάθησης και της εκπαίδευσης. Θα προλογίσει και θα συντονίσει ο Αλέξης Κόκκος, Καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και υπεύθυνος της σειράς «Εκπαίδευση Ενηλίκων» των εκδόσεων Μεταίχμιο. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό, ενώ παρεμβαίνει η Έφη Κωσταρά, μεταφράστρια του βιβλίου.

Όπως εξηγεί ο Αλέξης Κόκκος στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου «ο Knud Illeris επισκοπεί όλες τις σπουδαίες θεωρητικές προσεγγίσεις σχετικά με τον τρόπο που μαθαίνουμε, αντλεί από καθεμία τα ζωτικά της στοιχεία και τα κατατάσσει σε τρεις διαστάσεις μάθησης: το περιεχόμενο, η υποκίνηση και το περιβάλλον. Αναλυτικότερα, το περιεχόμενο αφορά το αντικείμενο της μάθησης· τις γνώσεις, τις δεξιότητες και ικανότητες, καθώς και τις στάσεις και τις αξίες που αποκτώνται μέσω της μαθησιακής διεργασίας. Η υποκίνηση αφορά τη συναισθηματική εμπλοκή των εκπαιδευόμενων, τα κίνητρά τους, την ανάπτυξη του ενδιαφέροντος, τη διάθεσης και δέσμευση για μάθηση. Τέλος, το περιβάλλον αντιπροσωπεύει το πλαίσιο στο οποίο συντελείται η μάθηση – τον εκπαιδευτικό οργανισμό και το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο».
Αυτά και άλλα πολλά θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν διά στόματος Knud Illeris όσοι παρευρεθούν στην ομιλία του στο κτίριο του ΙΜΕ/ΓΣΕΒΕΕ.

Ο Knud Illeris είναι Ομότιμος Καθηγητής Διά Βίου Μάθησης στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο της Δανίας. Είναι διεθνώς γνωστός για τις καινοτομίες που έχει εισαγάγει στη θεωρία της μάθησης και την εκπαίδευση ενηλίκων. Το 2005 αναγορεύτηκε Επίτιμος Επισκέπτης Καθηγητής στο Teachers College του Columbia University της Νέας Υόρκης.

Λίγα λόγια για το βιβλίο του Knud Illeris

Στη σημερινή κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας, το ζήτημα της διά βίου μάθησης έχει κρίσιμη σημασία τόσο για τη διαμόρφωση πολιτικής και πρακτικής όσο και για την ατομική εμπειρία της μάθησης.
Το βιβλίο Ο τρόπος που μαθαίνουμε: Οι πολλαπλές διαστάσεις της μάθησης στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση ασχολείται με θεμελιώδη ζητήματα των διεργασιών της μάθησης, αξιολογώντας κριτικά διαφορετικούς τύπους μάθησης καθώς και τα εμπόδια σε αυτή. Επίσης, ασχολείται με μια σειρά από άλλα σημαντικά θέματα, όπως είναι η μάθηση και το σώμα, τα συμπεράσματα της σύγχρονης έρευνας για τη μάθηση και τις λειτουργίες του εγκεφάλου, η αυτοαντίληψη, η υποκίνηση, η ανάπτυξη ικανοτήτων, η νοημοσύνη, το στιλ μάθησης, η μάθηση σε σχέση με το φύλο ή την ηλικία, η μάθηση στο σχολείο ή στον χώρο εργασίας, η μάθηση που βασίζεται στο διαδίκτυο και ο ρόλος της εκπαιδευτικής πολιτικής.
Το βιβλίο εισάγει τον αναγνώστη στη νεότερη διεθνή έρευνα για τις μαθησιακές διεργασίες, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί καινοτόμο συμβολή στην κατανόηση της μάθησης. Εξετάζει όλους τους βασικούς παράγοντες που οδηγούν σε μια ολιστική κατανόηση του τι πραγματικά είναι μάθηση καθώς και πώς και γιατί συντελείται μάθηση και μη μάθηση. Καθώς το βιβλίο ενσωματώνει τα νεότερα ερευνητικά αποτελέσματα, ενισχύει τον προβληματισμό και προβάλλει μια σύγχρονη προοδευτική θεώρηση του θέματος.