Δημήτρης Μπάσης: Θα συνεχίσω να ονειρεύομαι και να δίνω κουράγιο και μηνύματα μέσω της μουσικής

Ο Δημήτρης Μπάσης είναι ένας καλλιτέχνης ιδιαίτερα αγαπητός στο ευρύ κοινό, από τους σημαντικότερους λαϊκούς ερμηνευτές της γενιάς του, που έχει χαράξει μία σημαντική πορεία στα μουσικά πράγματα. Ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο με πολλές ζωντανές εμφανίσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δισκογραφικές επιτυχίες και συνεργασίες με κορυφαίους ερμηνευτές και δημιουργούς.

Με τη ζεστή και αυθεντική λαϊκή του φωνή έχει απογειώσει εμβληματικά τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη, του Μ. Πλέσσα, του Μ. Χατζιδάκι, του Στ. Ξαρχάκου, του Μ. Λοϊζου, του Χ. Νικολόπουλου, διαμορφώνοντας μία ξεχωριστή καλλιτεχνική προσωπικότητα, που γράφει τη δική της ιστορία.

Τη φετινή σαιζόν, δοκιμάζεται σε κάτι διαφορετικό, αφού καλείται να ερμηνεύσει θρυλικά τραγούδια των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, που ξεχώρισαν στους δύο ιστορικούς δίσκους «O Δρόμος» και «Μίλα μου για τη λευτεριά», στη μουσικοθεατρική παράσταση «Ξημερώνει Κυριακή», που θα παρουσιαστεί από τις 26 Φεβρουαρίου 2014 στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

Με αφορμή αυτή τη παράσταση ο αγαπημένος ερμηνευτής μίλησε στο culturenow.gr για το πάντρεμα θεάτρου και μουσικής, για τραγούδια που αντέχουν στο χρόνο, για αυτή τη πολυπόθητη Κυριακή που δεν αργεί να ξημερώσει.

Συνέντευξη: Ερριέττα Μπελέκου

Culturenow.gr: Κάνοντας έναν απολογισμό στη μέχρι τώρα καριέρα σας υπάρχει κάτι που έχει χαραχτεί βαθιά στη μνήμη σας; Θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε τους σημαντικότερους σταθμούς;

Δημήτρης Μπάσης: Κοίταξε να δεις, έχω γευτεί πάρα πολλές χαρές σε αυτή τη δουλειά, οι χαρές είναι πολύ περισσότερες από τις λύπες! Κάθε στιγμή που έχω ζήσει, κάθε συνεργασία ήταν ξεχωριστή! Πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη ανέφερες μία συναυλία στο Λυκαβηττό με τον Μητροπάνο…Ο Μητροπάνος για μένα υπήρξε πραγματικά ένας πολύ καλός φίλος, ένας σπουδαίος συνεργάτης και μου λείπει πάρα πολύ. Γιατί η διαδρομή αυτή έχει και πίκρες και δυσκολίες, ειδικά όταν χάνεις αγαπημένους συνεργάτες, ανθρώπους που έχεις διδαχτεί σημαντικά πράγματα. Θυμάμαι πολύ έντονα επίσης, σαν να ήταν χθες, με πόση αγωνία ήθελα να φτάσω να κάνω τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο και όταν αυτό έγινε πραγματικότητα ήταν από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές μου

Έχω όμως τρεις μεγάλους σταθμούς στη καριέρα μου· Πρώτα, το ότι με ανακαλύπτει το 1992 στη Θεσσαλονίκη ο Σταμάτης Κραουνάκης και μου δίνει τη δυνατότητα να κατέβω στην Αθήνα και να μπω για τα καλά στα καλλιτεχνικά πράγματα. Για τρία χρόνια συνεργάστηκα με την ομάδα του Κραουνάκη, στην οποία ήταν η Πρωτοψάλτη, η Λίνα Νικολακοπούλου και ο Ανδρέας Βουτσινάς που σκηνοθετούσε τις παραστάσεις. Ο δεύτερος πολύ σημαντικός σταθμός μου ήταν η συνεργασία με τον Χρήστο Νικολόπουλο, που είναι ο άνθρωπος που πιστεύει και επενδύει σε μένα· κάπου εκεί ξεκινάει το πρώτο μου δισκογραφικό εγχείρημα, με επιτυχίες, με το soundrack «Ψίθυροι Καρδιάς», που ουσιαστικά με συστήνει στο κόσμο. Τρίτος και πολύ σπουδαίος σταθμός είναι η συνεργασία μου με τον Μίκη Θεοδωράκη, πριν από 14 χρόνια, που κάναμε δύο δίσκους μαζί και ακόμα και μετά από τόσα χρόνια συνεργάζομαι με την ορχήστρα του, σε σπουδαίες συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Cul. N.: Αλήθεια, τι πιστεύετε ότι κάνει ένα καλλιτέχνη και τα τραγούδια του να αντέχουν στο χρόνο;

Δ. Μ.: Όσον αφορά τα κλασικά τραγούδια του ’50 – ’60, αντέχουν στο χρόνο γιατί έχουν στίχο και μουσική, γιατί δημιουργήθηκαν σε μία περίοδο που “γέννησε” μεγάλους καλλιτέχνες, γιατί είναι τραγούδια από σπουδαίους στιχουργούς και συνθέτες που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για όλους εμάς τους επόμενους και σηματοδοτούν μία ολόκληρη γενιά!

Cul. N.: Εκείνη την εποχή “γεννήθηκαν” και τα τραγούδια που θα ακούσουμε στην μουσικοθεατρική παράσταση «Ξημερώνει Κυριακή» που ξεκινάει σε λίγες μέρες στο Θέατρον του Ελληνικού Κόσμου…

Δ. Μ.: Σαφώς, ο Μίμης Πλέσσας είναι από τους πιο σπουδαίους συνθέτες, μία από τις 4-5 κολώνες του ελληνικού τραγουδιού… Όσον αφορά την παράσταση «Ξημερώνει Κυριακή», πήρε το όνομά της από το ομότιτλο τραγούδι από το έργο του Μίμη Πλέσσα “Ο Δρόμος”. Τα τραγούδια που ντύνουν αυτή τη παράσταση περιλαμβάνονται στα έργα «O Δρόμος» και «Μίλα μου για τη λευτεριά». Είναι καταπληκτική η εμπειρία που ζω, διότι λατρεύω το θέατρο και εντυπωσιάζομαι από τις καλές ερμηνείες των ηθοποιών – εδώ φυσικά μιλάμε για εξαιρετικές ερμηνείες-. Αυτό το πάντρεμα της μουσικής με το θέατρο είναι κάτι πολύ μαγικό!

Cul. N.: Πως προέκυψε η συμμετοχή σας σε αυτή τη παράσταση, τι σας γοήτευσε περισσότερο στην πρόταση που σας έγινε;

Δ. Μ.: Στο τέλος του καλοκαιριού πέρυσι με πήρε τηλέφωνο ο Μίμης Πλέσσας, μου είπε για αυτό που πρόκειται να γίνει και ότι η καλύτερη περίπτωση για να ερμηνευτούν τα τραγούδια του ήμουν εγώ. Και εγώ του απάντησα “Μαέστρο μου μεγάλη μου τιμή”, χωρίς να ξέρω για το έργο, ήξερα μόνο τα τραγούδια. Όμως, όπου ανακατεύεται ο Πλέσσας, μόνο σημαντικά πράγματα γίνονται! Έτσι, είπα αμέσως το ναι…Στη πορεία βέβαια, ειδικά όταν άρχισαν και οι πρόβες δύο μήνες πριν, κατάλαβα ότι όλο αυτό πραγματικά είναι πάρα πολύ καλό. Σίγουρα με γοήτευσε η ιδέα, ότι με πήρε ο ίδιος ο Πλέσσας και μου πρότεινε να συμμετέχω, το άγνωστο, το πρωτόγνωρο για μένα, μπλέξιμο του θεάτρου με τη μουσική. Και φυσικά η δύναμη των τραγουδιών..

Cul. N.: Τραγούδια θρυλικά και διαχρονικά που ερμηνεύτηκαν από τον Γιάννη Πουλόπουλο.Τι συναισθήματα και ποιες ευθύνες, ενδεχομένως, σας προκαλεί αυτό;

Δ. Μ.: Πάντοτε όταν ταυτίζεσαι με την πρώτη ερμηνεία τότε είναι πολύ δύσκολο. Αυτό το δέος αισθάνθηκα και όταν συνεργάστηκα με το Μίκη Θεοδωράκη, σε δύο δίσκους που κάναμε σε επανεκτέλεση, ερμήνευσα τραγούδια που τα έχει πει ο μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ένας από τους σπουδαιότερους λαϊκούς τραγουδιστές που πέρασε από αυτή τη χώρα. Τότε με είχε βοηθήσει ο Θεοδωράκης να το ξεπεράσω, λέγοντάς μου ότι “η πρώτη ερμηνεία, σαφώς είναι η πρώτη και ανεπανάληπτη, στα τραγούδια όμως θα δώσεις κάτι από τον εαυτό σου και θα κοιτάξεις να τα πας όσο μπορείς πιο πέρα”. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, έχω κληθεί από τον Μίμη Πλέσσα να ερμηνεύσω τραγούδια του σε μία θεατρική παράσταση, τραγούδια που έχουν αγαπηθεί πάρα πολύ απ’ το κόσμο και που μόλις τα ακούς θυμάσαι τη φωνή του σπουδαίου Γιάννη Πουλόπουλου. Εγώ όμως θα προσπαθήσω να τα υπηρετήσω με σεβασμό, γιατί τα τραγούδια πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν στο χρόνο, στους αιώνες και στις επόμενες γενιές! Γιατί αυτά τα τραγούδια θα μείνουν αθάνατα..

Cul. N.: Μέσω της μουσικής λοιπόν η Ελλάδα του χθες ενώνεται με την Ελλάδα του σήμερα. Στίχοι και μελωδίες που στην εποχή τους λογοκρίθηκαν για τα πολιτικά τους μηνύματα, θα ακουστούν ξανά σε αυτή τη παράσταση. Τι έχει αλλάξει σχεδόν 50 χρόνια μετά και τι έχει παραμείνει ίδιο;

Δ. Μ.: Αν εξαιρέσουμε ότι έχουν περάσει περίπου 45 χρόνια από τότε που γράφτηκε «O Δρόμος», τα τραγούδια είναι εξαιρετικά επίκαιρα σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε! Τότε γράφτηκαν για την κατοχή, και μάλιστα τη γερμανική κατοχή, σήμερα όμως υπάρχει μία ανάλογη κατοχή. Πάλι γερμανική αλλά οικονομική αυτή τη φορά, είναι οικονομικός ο πόλεμος που βιώνουμε αυτή τη φορά! Επίσης, αναφέρονται σε μία Ελλάδα πονεμένη, με κοινωνικές ανισότητες και αναταραχές, που προσπαθεί να βρει τον εαυτό της, όπως δηλαδή συμβαίνει και σήμερα…Ακόμα υπάρχει κόσμος που υποφέρει, που μεταναστεύει, βρισκόμαστε στο τούνελ και περιμένουμε να δούμε αυτό το φως που δεν βλέπουμε..

Cul. N.: Ο τίτλος της παράστασης όμως δίνει ένα μήνυμα αισιόδοξο…Εσείς τι πιστεύετε, θα αργήσει να ξημερώσει αυτή η Κυριακή;

Δ. Μ.: Βέβαια, ο τίτλος της παράστασης «Ξημερώνει Κυριακή» είναι η ελπίδα, αυτό που περιμένουμε όλοι μας πια, σηματοδοτεί το νέο ξεκίνημα…Πριν λίγες μέρες με ρώτησε ένας δημοσιογράφος: “Αν πούμε ότι η Κυριακή είναι αυτό που περιμένουμε όλοι, σε ποια μέρα της εβδομάδας βρισκόμαστε;”. Εγώ λοιπόν, θέλω να πιστεύω, επειδή δεν αντέχει άλλο αυτός ο λαός αυτή τη γκρίζα κατάσταση, ότι είμαστε στη Παρασκευή το βράδυ..Θα ‘ ρθει πρώτα το Σάββατο, μία μέρα αρκετά χαρούμενη και μετά επιτέλους θα ξημερώσει Κυριακή! Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος..

Cul. N.: Τι είναι αυτό που σας δίνει τη δύναμη να συνεχίζετε να δημιουργείτε και να βλέπετε αισιόδοξα το μέλλον;

Δ. Μ.: Η οικογένειά μου, τα παιδιά μου, η αγάπη μου γι’ αυτό τον τόπο..Δεν θα εγκαταλείψω τις προσπάθειές μου να δημιουργώ και θα προσπαθώ με κάθε τρόπο να μεταδώσω αυτή την αισιοδοξία, για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σ’ αυτό το γκρίζο περιβάλλον..Σίγουρα, άνθρωποι υποφέρουν πολύ περισσότερο από κάποιους άλλους, εδώ όμως ο τραγουδιστής, ο ερμηνευτής, όποιος είναι κάπως καλύτερα πρέπει να δώσει ένα χέρι βοηθείας, όπως μπορεί. Υπάρχει αλληλεγγύη στις μέρες μας, βλέπω ότι έχουμε επιστρέψει σε εποχές που βοηθάμε τον διπλανό μας, δεν γυρίζουμε το κεφάλι και τη πλάτη. Για όλους αυτούς τους λόγους θα είμαι εδώ να δίνω μηνύματα και κουράγιο μέσω της μουσικής! Θα συνεχίσω να ονειρεύομαι ένα καλύτερο αύριο, αυτό δεν μπορεί να μου το στερήσει κανείς…

Cul. N.: Η μουσική έχει πολύ μεγάλη δύναμη…

Δ. Μ.: Τεράστια! Εκανα αναφορά σε ένα μεγάλο σταθμό της καριέρας μου, τον Μίκη Θεοδωράκη. Η μουσική, τα χρόνια της μεταπολίτευσης, κατέβαζε τον κόσμο στους δρόμους για να διεκδικήσει «ψωμί, παιδεία, ελευθερία». Ακόμα και αυτή η παράσταση, είμαι σίγουρος ότι θα προβληματίσει το θεατή και ίσως την επόμενη μέρα σκεφτεί ότι δεν πρέπει να κάθεται αναπαυτικά στο καναπέ του και να τα περιμένει όλα από τους άλλους, γιατί για να έρθει αυτή η περιβόητη Κυριακή θα πρέπει κάτι να κάνουμε κι εμείς! Όλοι μαζί κάτι μπορεί να καταφέρουμε..

Cul. N.: Κλείνοντας, όσον αφορά εσάς, δισκογραφικά, έχουμε μείνει στο δίσκο  «Η συννεφιά περνάει με παρέα» -κατά τη γνώμη μου με εξαιρετική παρέα!- έχετε στα “σκαριά” κάτι καινούριο;

Δ. Μ.: Υπέροχη παρέα…είχαν όμως ήδη ξεκινήσει τα δεινά της κρίσης και έτσι η συννεφιά ακόμα κρατάει κι ας έχουν περάσει τρία χρόνια! Είμαι σε μία δημιουργική αναζήτηση για να κάνω τον επόμενό μου δίσκο, αλλά επειδή είναι πολύ αρχή ακόμα δεν θέλω να αποκαλύψω κάτι, μέχρι να ολοκληρωθεί. Παρ’ όλα αυτά έχουμε τις εμφανίσεις στο Tas Stage που τελειώνουν περίπου αρχές Μάρτη και τις περιοδείες που κάνω με τους μουσικούς μου σε μικρές και μεγάλες σκηνές στην Ελλάδα. Γενικά, ταξιδεύω..έχω πάρει τα τραγούδια, τη μουσική και ταξιδεύω. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να ξεφεύγω από την γκρίζα καθημερινότητα..

Η μουσικοθεατρική παράσταση «Ξημερώνει Κυριακή», θα παρουσιαστεί από τις 26 Φεβρουαρίου 2014 στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», σε κείμενα των Παναγιώτη Μπρατάκου και Μάρως Μπουρδάκου και σκηνοθεσία του Μάνου Πετούση.