Το έργο διαδραματίζεται στον εγκαταλελειμμένο χώρο μιας γκαλερί, που η σύνθεσή του θυμίζει παρατημένη σκηνική εγκατάσταση ψυχιατρικής πτέρυγας. Ένα πιάνο ενεργοποιεί τον χώρο και συνοδεύει ό,τι σε λίγο θα γεννηθεί.

Η Camille Claudel η πρώτη γυναίκα γλύπτρια και η Constance Pascal η πρώτη γυναίκα ψυχίατρος συναντιούνται σε ένα φανταστικό πρωτότυπο διάλογο σχέσης γιατρού- ασθενούς. Μέσα από τις συναντήσεις τους ξετυλίγονται οι αντισυμβατικές ζωές των δύο γυναικών και αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός. Η Constance θα έρθει αντιμέτωπη με ένα ολόκληρο “αντρικό” σύστημα που καταδικάζει σε εγκλεισμό και απομόνωση τα άτομα που διεκδικούν το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και επιλογής. Δυο γυναίκες που κατάφεραν μέσα από αντίξοες συνθήκες να θέσουν τη δική τους παρουσία σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία.

Η Camille και η Constance δεν συναντήθηκαν ποτέ, αλλά έζησαν και εργάστηκαν στην ίδια πόλη διαφορετική χρονική περίοδο, μοιράστηκαν παρόμοιες εμπειρίες, αντιμετώπισαν κοινές δυσκολίες και δόθηκαν με το ίδιο πάθος στην Τέχνη και την Επιστήμη.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Γιάννης Λασπιάς

Σκηνοθεσία : Πάνος Κούγιας

Σκηνικά- κοστούμια : Τζίνα Ηλιοπούλου, Λίνα Σταυροπούλου

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Μουσική: Μαρίνα Χρονοπούλου

Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα

Μακιγιάζ φωτογράφισης: Άννα Μπαλτζή

Ενδυματολογική επιμέλεια φωτογράφισης: Βασιλική Σύρμα

Video: Βάσω Μιχαλοπούλου

Φωτογραφίες: Βασίλης Μακρής

Παίζουν: Μάνια Παπαδημητρίου (Camille Claudel), Αγγελική Καρυστινού (Constance Pascal), Μαρίνα Χρονοπούλου (πιανίστρια)