Δεν έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν πως η ζωή κυλάει ως μυθιστόρημα γιατί η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σχοινί πάνω στο οποίο όλοι στεκόμαστε και πορευόμαστε με μία πορεία προγραμματισμένη μεν, άστατη δε.

Από τον Γιάννη Αντωνιάδη

Επειδή όμως η ζωή έχει τα απρόοπτά της και τα απροσδόκητά της και η μοίρα άλλα αποφασίζει χωρίς την συγκατάβασή μας, ενέχει ανά πάσα στιγμή τον κίνδυνο το σχοινί αυτό να ταλαντευτεί και να βρεθούμε χαμένοι στη μετάφραση και παρασυρμένοι σε μία πραγματικότητα που δεν είχαμε προσχεδιάσει.

Στον ρου της ανάλυσής μου θα καταλάβετε τι θέλει να πει ο «ποιητής». Διότι ο Γιασμίνα Χάντρα είναι ένας δεινός πλάστης ανθρώπινων ιστοριών που τοποθετούν τον άνθρωπο στις δυσκολίες και στις ανατροπές χωρίς όμορφα περιτυλίγματα και αμερικανικό τέλος. Οι πρωταγωνιστές του είναι μάρτυρες μίας επώδυνης κατάστασης και κινούνται στο μεταίχμιο της επιβίωσης λόγω ατυχών περιστάσεων και συγκυριών. Όπως στα Χελιδόνια της Καμπούλ και στις Σειρήνες της Βαγδάτης αλλά και στο Τρομοκρατικό χτύπημα που μεταφέρθηκε πρόσφατα στην μεγάλη οθόνη ο Χάντρα μας δίνει τον παλμό και την ανταπόκριση από τα μέτωπα της Μέσης Ανατολής μέσα από ένα πολιτικοκοινωνικό πρίσμα και την ματιά ενός μαχόμενου ανταποκριτή που διψά για αλήθειες.

Αυτήν την φορά ο Χάντρα μας μεταφέρει σε μία άλλη πολύπαθη ήπειρο για να μας βγάλει από το καβούκι μας και την άνεση της πολυθρόνας μας στην σκληρή και αδυσώπητη πραγματικότητα που έλεος δεν δείχνει και οδύνη σπέρνει. Όταν οι τηλεοπτικοί δέκτες όλου του πλανήτη συντονίζονται ζωντανά ή live όπως λέμε σε καλά ελληνικά με ένα συμβάν που συγκλονίζει και ταρακουνάει εκατομμύρια ανθρώπων όλοι εμείς που μέσα από το γυαλί του τηλεοπτικού φακού ή του ραδιοφωνικού πομπού εκφράζουμε την δυσαρέσκειά μας ή την αποτροπή μας, γνωρίζουμε πως μετά από λίγα λεπτά θα είμαστε και πάλι σε θέση να συνεχίσουμε τις δραστηριότητες που αφήσαμε στην μέση σαν ένας άνεμος να πέρασε και να μην μας άγγιξε. Στο μέτωπο όμως και στο πεδίο των γεγονότων ένας ή περισσότεροι άνθρωποι περνάνε του Χριστού τα πάθη όντας θύματα εξευτελισμού της αξιοπρέπειας τους και όντας δέσμιοι ψευτοτρομοκρατών που πρεσβεύουν κατά το δικό τους δοκούν ιδανικά ενός άλλου κόσμου και που τελικά αποδεικνύονται φορείς συμφερόντων ενός ευρύτερου αποστεωμένου και διεφθαρμένου συστήματος.

Αυτήν την κακοτράχηλη σκάλα και αυτόν τον Γολγοθά έρχεται να μας περιγράψει με τον κατεξοχήν γλαφυρό τρόπο ο Χάντρα σε ένα μυθιστόρημα που η καρδιά και η ψυχή του χτυπάνε στην Αφρική. Πρόκειται για έναν Γερμανό γιατρό, τον Δόκτορα Κρούσμαν, του οποίου η μοίρα χτυπάει δις την πόρτα του ίσως για να τον δοκιμάσει, ίσως για να τον ωριμάσει και να τον γαλουχήσει, ίσως πάλι για να τον αποτελειώσει φέρνοντάς τον κοντά σε μία στρατόσφαιρα κόλασης που δεν θα ευχόταν ούτε στον καλύτερο εχθρό του. Και όλα αυτά λίγες μέρες αφότου έχει χάσει την γυναίκα της ζωής του, την Τζέσικα, η οποία έθεσε τέλος στην ζωή της λόγω μίας επαγγελματικής απόρριψης.

Η απόφασή του λοιπόν να δεχτεί την πρόταση του φίλου του Χανς για μία διαφυγή από τα εγκόσμια και μία αναζήτηση της προσωπικής του γαλήνης τον βρίσκει επιβάτη σε ένα ιστιοφόρο όπου θα κληθεί να ζήσει και να γίνει μάρτυρας ενός εφιάλτη που μοιάζει να μην έχει τέλος, σαν μία έρημο όπου όαση δεν διαφαίνεται και το νερό μοιάζει είδος πολυτελείας. Διότι η εμπειρία απαγωγής από Νιγηριανούς αδίστακτους δολοφόνους ανθρώπινων ψυχών μπορεί να συγκριθεί με αυτά που μόλις σας κατέθεσα ως εικόνες σε μία αφήγηση που μυρίζει οδύνη, απόγνωση και απορία σε τέτοιο σημείο που να κινδυνεύει αυτή να μετατραπεί σε τρέλα.

Αυτοί οι εγκληματίες που δεν δείχνουν τον παραμικρό σεβασμό πετώντας στην θάλασσα ένα Ασιάτη, μέλος του πληρώματος του ιστιοφόρου ανήκουν σε ένα κύκλωμα από τα πολλά που «περιπολούν» την θάλασσα με αποκλειστικό στόχο τον εντοπισμό ευρωπαϊκών και άλλων πλοίων και την απαγωγή των μελών τους και τελικό σκοπό την διαπραγμάτευση με τις κυβερνήσεις των χωρών στα οποία ανήκουν τα πλοία. Η μάστιγα αυτή που λέγεται απαγωγείς αθώων ανθρώπων που λυμαίνεται τις θάλασσες και έχει απασχολήσει ουκ ολίγες φορές τις αρμόδιες αρχές σε τέτοιο βαθμό που έχει στελεχωθεί ειδικό σώμα για την αντιμετώπισή τους, σε πρώτο επίπεδο τείνει να γίνει καρκίνωμα για την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και ανθρώπων που ουδεμία σχέση έχουν με την σύγκρουση διεφθαρμένων αξιωματούχων και σε δεύτερο επίπεδο δυσφημεί και εξασθενεί την ήδη απομονωμένη και δύσμοιρη Αφρική, ο τρόμος φέρνει ερήμωση και η ερήμωση από την έλλειψη ρευστότητας φέρνει φτώχεια και άρα δυστυχία σε ανθρώπους ταλαιπωρημένους που δεν έχουν ούτε τα βασικά, όπως φαρμακευτική περίθαλψη και νερό.

Οι αλήθειες που ο Χάντρα αποκαλύπτει μέσω της ιστορίας αυτής είναι το απαύγασμα ενός κόσμου που οδεύει προς την καταστροφή. Και αυτό γιατί η Αφρική αποτελεί την πυριτιδαποθήκη και τον ασκό του Αιόλου μαζί αν αναλογιστεί κανείς πως η ονομασία Τρίτος κόσμος που της έχει δοθεί βολεύει τον Δυτικό κόσμο που παρακολουθεί ατάραχος τα τεκταινόμενα σε μία ήπειρο που βασανίζεται, λοιδορείται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από πολιτικούς που θεωρούν μοναδικό τους καθήκον να διοργανώνουν συνδιασκέψεις και συναθροίσεις για την διάσωση και προστασία των αμάχων και των αδύναμων και καταλήγουν σε μόνιμη βάση να την εξοντώνουν με την αφαίμαξη του όποιου πλούτου έχει παραμείνει στην χώρα αυτή στερώντας από τους κατοίκους της. Υποκινητές, υποστηρικτές και ένθερμοι «συνεργάτες» αυτών των άθλιων πολιτικών που καταδυναστεύουν και υποβαθμίζουν ολόκληρες γενιές ανθρώπων είναι οι ανά την Αφρική μισθωμένοι δικτάτορες και πολιτικοί σαλτιμπάγκοι που απλά αντλούν πλούτο και ανέσεις βυθίζοντας τους λαούς τους στην μιζέρια, την εξαθλίωση και τον θάνατο.

Όλο αυτό το πλαίσιο συνθέτει ένα παζλ που κομμάτι του είναι και το βιβλίο, το οποίο σας προτρέπω να διαβάσετε για να βεβαιωθείτε πως οι πληγές που ανοίγονται δεν κλείνουν με λόγια παχιά και εύκολες κουβέντες από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Ο Κουρτ Κράουσμαν θα μπορούσε να είναι ένας από εμάς, να καταστεί θεατής ενός θεάτρου του παραλόγου σε μία κοινωνία που κανόνες και νόμοι δεν νοούνται καθώς επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας που σημαίνει πως υπερισχύει ο δυνατότερος και τίποτα μα τίποτα δεν διέπεται από στοιχεία κοινής λογικής, κανένα δίκαιο δεν εισακούγεται και καμία συνθήκη ευρωπαϊκή, παγκόσμια ή άλλη δεν έχει υπόσταση και σημασία. Σημασία έχει πως η ζωή του ανθρώπου που θα βρεθεί ανάμεσα σε αυτούς τους συμπλεγματικούς, αρρωστημένους και ανισόρροπους κανίβαλους, γιατί περί αυτών πρόκειται, που εφαρμόζουν τακτικές ασύλληπτης βαρβαρότητας και μίσους απλά και μόνο για να επιδείξουν την ισχύ τους επειδή όλοι οφείλουν να μάθουν την ύπαρξη τους, η ύπαρξη και το δικαίωμα του λόγου δεν υφίσταται στην δική τους βάναυση γλώσσα. Η τάξη σε αυτό το σημείο του χάρτη είναι λέξη άγνωστη και το χάος κυριαρχεί επειδή ποτέ κανείς δεν έδωσε λογαριασμό και δεν ένιωσε την ανάγκη να θεσμοθετήσει σε αυτόν τον άναρχο Τρίτο κόσμο τις αρχές που διέπουν τον δικό μας δήθεν πολιτισμένο κόσμο.

Τελικά το συμπέρασμα που εξάγει όποιος διαβάζει τα βιβλία του Χάντρα είναι πως το λογικό από το παράλογο παρασάγκας διαφέρουν και εφόσον ένας άνθρωπος γίνει αντικείμενο χλευασμού και τέτοιας εκμετάλλευσης σε σημείο που να ξεχνάει το ποιόν του και την προσωπικότητά του τότε η παράνοια και η απώλεια του λελογισμένου για το άτομο αυτό μπορεί να μετατραπεί σε γεγονός, σε κατεστημένο με συνέπειες ανυπολόγιστες για τον ίδιο. Ο Χάντρα μπαίνει γερά στο πετσί του ρόλου του που είναι όπως έχει κάνει και στις υπόλοιπες τόσο αληθοφανείς καταγραφές του να μας μεταφέρει σε εικονικό ταξίδι στον χρόνο όχι όμως τόσο ευχάριστο, γιατί απώτερος σκοπός είναι η απογύμνωση των κακώς κειμένων ανά τον κόσμο, ξεκινώντας από το θερμό μέτωπο της Μέσης Ανατολής και καταλήγοντας στον θλιβερό και μαρτυρικό τόπο που λέγεται Αφρική. Διερωτάται κανείς λοιπόν μήπως ο Θεός έχει κλείσει τα μάτια του, διαπίστωση πολύ μεταφυσική που χωράει συζήτηση ή μήπως όλη αυτή η διαιώνιση του κακού εκεί κάτω μια μέρα μεταφραστεί στην επικράτηση του καλού μέσα από την πάλη που δίνουν καθημερινά γιατροί όπως ο Δόκτορας Κράουσμαν και άλλοι ομόλογοί του; Η εξάλειψη και απόδοση δικαιοσύνης περιμένουν έναν ήλιο νοητό για να μην λησμονείται πια ο τόπος αυτός; Περιμένοντας τον Γκοντό για τις απαντήσεις!

                                           

«Η ζωή είναι μια διαδοχή από διφορούμενες καταστάσεις και προκλήσεις. Κάθε μέρα, κάτι μαθαίνουμε και κάθε μέρα σβήνουμε αυτά που έχουμε γράψει στον πίνακά μας και ξεκινάμε μια καινούργια άσκηση»

 

Το βιβλίου του Γιασμίνα Χάντρα, «Εξίσωση Θανάτου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Καστανιώτης».