Τα 46α Δημήτρια στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζουν το Monger, μια παράσταση σωματικού θεάτρου για δέκα

χορευτές που αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας υπηρετών που υφίστανται τη βάναυση και σαδιστική συμπεριφορά της Κυρίας του σπιτιού. Η λέξη monger στην αγγλική γλώσσα έχει διαφορετικές ερμηνείες που περιστρέφονται όλες γύρω από την έννοια της «πώλησης». Το ρήμα «monger» μπορεί να σημαίνει «πουλώ», αλλά και «πουλώ τον εαυτό μου»…

Η παράσταση εξετάζει τις δυναμικές των σχέσεων εξουσίας και ιεραρχίας, εμβαθύνοντας στη σύγκρουση ανάμεσα στην ατομική αξιοπρέπεια και τους αναγκαίους(;) για την επιβίωση συμβιβασμούς. Η αφηγηματική δομή της βασίζεται σε διαφορετικές πηγές, όπως στη ζωήκαι το έργο του Πολωνού συγγραφέα Bruno Shultz, στις Δούλες του Jean Genet και στην ταινία του RobertAltman Gosford Park. Η αισθητική γλώσσα του Monger έχει έντονη θεατρικότητα, «δοκιμάζει» τα σώματα των χορευτών, είναι γοργή, αιχμηρή, δυναμική.

Barak Marshall

Aμερικανοϊσραηλινός και γιος της διάσημης χορεύτριας, χορογράφου και μουσικού Margalit Oved, o Barak Marshall είναι μια από τις πιο σημαντικές μορφές του σύγχρονου ισραηλινού χορού. Ήδη με την πρώτη του χορογραφία Aunt Leah(1995) κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό «Shades of Dance» του κέντρου «Suzanne Dellal» και περιόδευσε σε διεθνή φεστιβάλ. Το 1998, με την παράσταση Emma Goldman’s Wedding απέσπασε πλήθος διακρίσεων: βραβείο στο διαγωνισμό «Bagnolet» στο Παρίσι αλλά και τα βραβεία «Bonnie ByrdAward» για Νέα Χορογραφία και«ADAMI». Το 1999, ο Ohad Naharin, καλλιτεχνικός διευθυντής της«Batsheva Dance Company» τον κάλεσε να γίνει χορογράφος της ομάδας, όπου και παρέμεινε έως το 2001. O Barak Marshall σπούδασε Κοινωνική Θεωρία και Φιλοσοφίαστο Xάρβαρντ.

Επίσης, ασχολείται επαγγελματικά με μεγάλη επιτυχία και με το τραγούδι. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει χορογραφία στο UCLA, στο Λος Άντζελες. Eίναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα «Bridge: Choreographic Dialogues», μια πρωτοβουλία-πρόταση του Miki Yerushalmi, υπεύθυνου του εγχειρήματος «Tel Aviv/Los Angeles Partnership». Οι τελευταίες δύο δημιουργίες του, το Μonger (2008) και το Rooster (2009) ήταν παραγγελίες του «Suzanne Dellal Centre» και ταξιδεύουν με μεγάλη επιτυχία στις διεθνείς σκηνές.

Suzanne Dellal Centre

Το κέντρο χορού του Ισραήλ «Suzanne Dellal Centre» ιδρύθηκε το 1989 με στόχο να «στεγάσει» τους ισραηλινούς δημιουργούς του χορού. Μέσα σε 20 χρόνια — το 2010 βραβεύτηκε με το σημαντικό κρατικό βραβείο «Ιsrael Prize» για τη συνολική του προσφορά — κατάφερε να συμβάλει αποφασιστικά στην εκρηκτική άνθιση της τέχνης του χορού στο Ισραήλ. Αυτή τη στιγμή στεγάζει την oμάδα χορού Batshava Dance Company,το Orna Porat Theatre για παιδιά και νέους και την Inbal Pinto DanceCompany…

Χορογραφία: Barak Marshall
Βοηθός χορογράφου: Osnat Kelner
Κοστούμια: Maor Zabar
Φωτισμοί: Jacov Beressy
Σύμβουλος δραματουργίας: ArielAshbel
Μουσική επιμέλεια: Giori Politi
Oδηγός σκηνής: Rachel Ardos/Melanie Berson
Οργάνωση δοκιμών: Melanie Berson
Παραγωγή:Michal Mor-Haim-Suzanne DellalCentre

Χορευτές: Artour Astman, YoavGrinberg, Liron Ozeri, GavrielSpitzer, Elior Cohen, Ilana Bellahsen,Shiran Sharabi, Naomi Nissim, InbarNemirovsky, Shani Tamari

Μουσική: Taraf de Haidouk, BalkanBeat Box, The Yiddish Radio Project, Margalit Oved, Shye Ben Tzur, Shandor, Handel, Goran Bregovic, Verdi, Frank London, Terry Hall, RayNoble

Η παραγωγή πραγματοποιήθηκε με τη χορηγία των Maureen και Randy Rosen, Sandy Carrol Jean καιJerry Friedman, του ιδρύματος «The Margalit OvedDance Theater Foundation» και του Mel Marshall.

H περιοδεία πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ