Συνήθως, όταν ζωγραφίζω, προσπαθώ να συνεχίσω το προηγούμενο έργο, αυτό συμβαίνει πάντα. Νομίζω ότι είναι ο λόγος που δεν μπορούσα ποτέ (ούτε ως φοιτητής) να κάνω δύο έργα ταυτόχρονα, η ιδέα για το επόμενο έργο έρχεται λίγο πριν τελειώσει αυτό που κάνω εκείνη τη στιγμή. Είναι κάτι που μπορεί να ειπωθεί με τόσο διαφορετικούς τρόπους που τελικά, έργο το έργο, φτάνω σε ένα σημείο να μιλάω για κάτι εντελώς άλλο. Τότε δημιουργείται ένα μονοπάτι για μια επόμενη ενότητα έργων που πάλι θα πρέπει να ειπωθεί με παραλλαγές, αυτό είναι η εμμονή μου, δεν γίνεται να μην το δω, άρα πρέπει να το κάνω.

Στην τελευταία μου δουλειά λοιπόν, ο χώρος στα έργα μου έχει σχεδόν εξαφανιστεί, δίνοντας στο κενό και στο άδειο τόσο αέρα που αποκτάει από μόνο του έναν ξεχωριστό ρόλο. Αυτό βέβαια μας “υποχρεώνει” (και εμένα αλλά και τον θεατή) στην ίδια τη φιγούρα να “δουλέψουμε” περισσότερο. Να δούμε το πορτραίτο και τις φιγούρες γενικά, πλαστικά και συναισθηματικά με μεγαλύτερη προσοχή.

Για αυτό και σκέφτομαι πολύ και ποιον θα ζωγραφίσω και σε ποιον ρόλο, η ιστορία πρέπει να διηγηθεί με προσοχή και χωρίς να είναι πολύ φλύαρη αλλά, ταυτόχρονα, να με ενδιαφέρει εικαστικά, αλλιώς δεν βρίσκω νόημα να το κάνω. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να κάνω κάτι απλά και μόνο επειδή θα θεωρηθεί ωραίο ή σύγχρονο, αυτό που με ενδιαφέρει είναι να θέλω να περάσω τόσες ώρες μαζί με το ίδιο το έργο ζωγραφίζοντας το που η ίδια η δημιουργία του θα είναι προκλητική και ενδιαφέρουσα πρωτίστως για μένα και η μικρή εμπειρία μου μού έχει δείξει πως αν αυτό είναι ειλικρινές ως προς αυτό το κομμάτι, πάντα βρίσκει και ένα κοινό να το δει με το ίδιο ενδιαφέρον.

Ως προς το κομμάτι της επικοινωνίας των έργων μου, έχω σταθεί πολύ τυχερός διότι έχουν βρεθεί οι άνθρωποι να με στηρίξουν και να με πιστέψουν κι εμένα και τις ιστορίες μου έτσι ώστε να μπορώ να μιλάω με κάποιον κόσμο με αφορμή όλα αυτά που για κάποιο διάστημα γινόντουσαν σε ένα δωμάτιο εργαστηρίου. Το 2016 μπήκε πολύ δυναμικά για μένα ως προς το κομμάτι της επικοινωνίας της δουλειάς μου, διότι οι Kaplanon Galleries μου έκαναν την τιμή και επέλεξαν εμένα και μια ομάδα εξαιρετικών συναδέλφων (όλοι συνεργάτες της) να εκπροσωπήσουμε την γκαλερί και την Ελλάδα στη διεθνή φουάρ σύγχρονης τέχνης Art Madrid 2016 τον Φεβρουάριο που μας πέρασε και τον Σεπτέμβριο θα συμμετέχουμε σε δύο φουάρ που γίνονται ταυτόχρονα, SWAB και Art Zurich (Βαρκελώνη και Ζυρίχη αντίστοιχα). Αυτό με προκαλεί να δουλέψω παραπάνω και να δω την εξέλιξη της δουλειάς μου και τη συνέχεια της ακόμα πιο γρήγορα.

Info: Ο Αχιλλέας Πιστώνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Διδάσκει ζωγραφική στο Vellios School Of Art και έχει εκθέσει με ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές όπως Μουσείο Φρυσίρα, Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, Interamerican, Συλλογή Χατζηιωάννου, Ναούμ κ.α. Φέτος συμμετείχε με τις Kaplanon Galleries στη διεθνή φουάρ σύγχρονης τέχνης Art Madrid και θα εκθέσει με την ίδια gallery στην Art Athina, Swab Barcelona και Art Zurich.

www.pistonis.com

* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 35