Στις συνθέσεις μου τον πρώτο ρόλο έχει πάντοτε ο άνθρωπος

«Η ζωγραφική μου διαμορφώθηκε με απόλυτη συνειδητότητα από τα πρώτα κιόλας βήματα της καλλιτεχνικής μου πορείας. Χαρακτηρίζεται από μια σχεδόν δογματική προσήλωση στις ανεξάντλητες δυνατότητες που μπορεί να εμπεριέχει η αναπαραστατική ζωγραφική, όπως αυτή προσδιορίζεται  μέσα από τις σύγχρονες απόπειρες επανερμηνείας της.

Πιο συγκεκριμένα η ζωγραφική μου, μέσα από το πρίσμα μιας αποκλειστικά ανθρωποκεντρικής έκφρασης που συνδυάζει το πάντρεμα της ρεαλιστικής γραφής με σύμβολα δανεισμένα από το ρεπερτόριο βιωματικών καταστάσεων, αποπειράται να διατυπώσει από την αρχή ένα νέο μοντέλο εικαστικής αφήγησης. Η δομή των συνθέσεών μου, αν και ακραία αφαιρετική, αποτελεί το συμπύκνωμα δυνατών συναισθημάτων, έντονων διανοητικών διαδικασιών και κλινικής παρατήρησης, όπου τον πρώτο ρόλο έχει πάντοτε ο άνθρωπος, είτε ως αυτοπροσωπογραφία είτε με τη μορφή οικείων προσώπων της καθημερινότητάς μου, ο οποίος βρίσκεται εσώκλειστος είτε σε ασφυκτικά δομημένους εσωτερικούς χώρους, είτε φυλακισμένος μέσα στα όρια του εαυτού του, της απομόνωσης  και της μοναξιάς του.

Στα πρώτα έργα μου, η εσωτερική αλλοτρίωση, το υπαρξιακό άγχος και οι εγκεφαλικές αναζητήσεις των ηρώων της σύνθεσης, αντανακλώνται και στον περιβάλλοντα χώρο που με τις οπτικές του παραμορφώσεις και τα ιλουζιονιστικά παιχνίδια, επιχειρεί να μετατραπεί σε οργανική συνέχεια του εαυτού μου. Ωστόσο, σταδιακά η λιτότητα της έκφρασης γίνεται ακόμη οξύτερη απορρίπτοντας κάθε περισπασμό, κάθε περιττή διακοσμητικότητα και επικεντρώνεται αποκλειστικά στο πρόσωπο φορέα της δράσης, και προσπαθώ να μετατρέψω οικεία περιστατικά της καθημερινότητας, σε επικά ψυχοδράματα  κυρίως μέσω της εικαστικής χρήσης του χρώματος το οποίο ανάγεται πλέον σε αφηγητή της δράσης, μιας δράση υπερβατική που εκτυλίσσεται πέρα από χώρο, χρόνο και βαρύτητα.».

Αχιλλέας Πιστώνης

Αχιλλέας Πιστώνης ”Δίψα” , 170Χ140 εκ , Λάδι σε λινό

Η ανθρώπινη φιγούρα έχει κυρίαρχη θέση στα έργα μου

«Στην ζωγραφική μου κυρίαρχο στοιχείο είναι η ανθρώπινη φιγούρα, ο οποίος μεταμορφώνεται και αλλάζει ανάλογα με την διάθεση και το ύφος που επιθυμώ σε κάθε έργο. Αυτή η διάθεση συνήθως είναι λίγο μελαγχολική αλλά αρκετές φορές θεωρώ ότι την χαρακτηρίζει και μία κάπως ερωτική ματιά ή αλλάζει τελείως και αυτή και γίνεται κάπως πιο σκληρή. Προσπαθώ να ανακαλύψω μέσα από την γραφή και την πινελιά μου διατυπώσεις άλλοτε σκληρές ή έντονα χειρονομιακές δυνατότητες, έναν συνδυασμό κάπως ευαίσθητου πλασίματος που στόχο έχει να δώσει ένα αποτέλεσμα στην φιγούρα κάπως πιο ζωντανό, ατμοσφαιρικό και ακίνητο αλλά τελικά πραγματικό.

Οι χώροι στα έργα μου είναι κυρίως άδειοι φαινομενικά, αλλά δουλεμένοι με έναν τόσο πυκνό και σχεδόν μουντό τρόπο, έτσι ώστε να αγκαλιάζουν και να αναδεικνύουν την φιγούρα. Μέσα σε κάθε έργο άλλοτε αντανακλαστικά και άλλοτε ηθελημένα βάζω στοιχεία δικά μου, είτε πρόκειται για σκέψεις είτε για πολύ συγκεκριμένες στιγμές που έχω βιώσει. Μέσα από τα έργα μπορώ να δείξω ένα κομμάτι του ίδιου μου του εαυτού, πράγματα δικά μου, εικόνες δικές μου που αν τις δει κάποιος απομακρυσμένα και συνολικά μπορεί να διαβάσει ένα περίεργο ημερολόγιο. Γι’ αυτό και χρησιμοποιώ μοντέλα του κοντινού μου περιβάλλοντος για να μπορέσω έστω και υποχρεωτικά να περάσω χρόνο μαζί τους ζωγραφίζοντας τα, κοιτώντας τα και μέσα από αυτά να δω στοιχεία τελικά που είναι περισσότερο δικά μου παρά δικά τους. Η ανθρώπινη φιγούρα όσο καιρό ζωγραφίζω είναι αυτό που με έλκει πλαστικά, γι’ αυτό και έχει κυρίαρχη θέση στα έργα μου και δεν είναι απλά μέρος μίας σύνθεσης.

Η ζωγραφική που με ταρακούνησε και έγινε για μένα μοχλός του προσανατολισμού μου, ξεκίνησε αρχικά από πιο παλιούς ευρωπαίους ζωγράφους Degas, Freud, Lopez, Rustin, αλλά και από έλληνες όπως φυσικά τον δάσκαλο μου Αχιλλέα Πιστώνη που είναι αυτός που μου έδειξε και μου δίδαξε πως μπορώ να κάνω ζωγραφική δική μου, και από τον οποίο έχω πάρει τα περισσότερα στοιχεία, ταυτόχρονα όμως παρακολουθώ και επηρεάζομαι διαρκώς και από άλλους Έλληνες καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Ρόρρης, ο Στέφανος Δασκαλάκης και ο Αχιλλέας Παπακώστας που είναι μόνο λίγοι από αυτούς που θαυμάζω και παρατηρώ.».

Δημήτρης Αγγελόπουλος

Δημήτρης Αγγελόπουλος ”Παραίσθηση” 190Χ160εκ,, Λάδι σε καμβά

• Η έκθεση ζωγραφικής των Αχιλλέα Πιστώνη και Δημήτρη Αγγελόπουλου με τίτλο “Unravelling the figure”, που επιμελείται ο Έκτωρ Παπαδάκης, παρουσιάζεται από τις 17 Οκτωβρίου στην Αίθουσα τέχνης Ένα.


Διαβάστε επίσης:

Αχιλλέας Πιστώνης και Δημήτρης Αγγελόπουλος στην Αίθουσα τέχνης ena | 17 Οκτωβρίου – 11 Νοεμβρίου 2017