Η μουσικο θεατρική παράσταση της Μάνιας Παπαδημητρίου που παίχτηκε με επιτυχία σε διάφορους μουσικοθεατρικούς χώρους ως σήμερα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις τως Ελλάδας τώρα στο Polis Art Cafe σε μια ιδιαίτερη ξεχωριστή παραλλαγή ειδικα για την Μεγάλη Εβδομάδα.

Ζούμε σε μια χώρα που μέχρι πριν 5 χρόνια όλοι μας έλεγαν «Θυμήσου, θυμήσου, θυμήσου, μην ξεχνάς» και τώρα όλα μοιάζει λένε «Ξέχνα, ξέχνα, ξέχνα τα παλιά».

Εμείς βάζουμε με κείμενα και νότες τα πράγματα στη σειρά για να δείξουμε στο ακροατήριό μας πως ο άνθρωπος δεν είναι μηχανή με κουμπάκια που μπορεί κάποιος να τα πατάει κατά βούλησιν και να του λέει: «Τώρα ξέχνα»… «Τώρα μην ξεχνάς»… Ο  άνθρωπος αν θέλει να λέγεται Άνθρωπος και Πολίτης πρέπει να μπορεί να τιμά τον τόπο που τον γέννησε, τις μνήμες που τον φέραν ως εδώ, τους Θεούς ή τον Θεό  που έμαθε να αγαπά και να πιστεύει και ελεύθερος να φιλοσοφεί και να ασκεί τη σκέψη του πάνω σε ό,τι επιλέξει ισότιμα και σε αρμονία με όλους τους άλλους συμπολίτες του Ελληνες ή ξένους…

Όμως δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει… Η κυρίαρχη ιδεολογία σήμερα θέλει να νιώθουμε οι Έλληνες μειονεκτικά απέναντι σε κάθε Ευρωπαίο και ταπεινωμένοι που δεν είμαστε αρκετά παγκοσμιοποιημένοι. Την ίδια στιγμή τα εθνικά μας σύμβολα παραχωρούνται –δίχως να το έχουμε επιλέξει- σε συμμορίες νεοναζιστών να τα κακοποιούν και στο όνομά τους να εγκληματούν.

Γι’ αυτό τέτοιες μέρες σαν τις μέρες αυτές της κατάνυξης μέσα στην Μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης μπορούμε να θυμηθούμε αυτό μας το δικαίωμα, με μουσικές και ποίηση και να ξαναβρούμε τραγουδώντας λίγη από τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση… Για λίγο Οσο κρατάει μια παράσταση… Ισως κι αυτό είναι κάτι

Με τους Μανια Παπαδημητρίου (κείμενα-τραγούδι) και Αρη Γραικούση (πιάνο-τραγούδι).